ελληνική μουσική
    1040 online   ·  210.853 μέλη
    OUTOPIA
    23.08.2006, 16:20
    Καλησπέρα!!!!!!

    Παρακαλώ για την βοήθεια σας

    Αν έχετε παρακολουθήσει την φετεινή καλοκαιρινή περιοδεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με τον Μάνο Πυροβολάκη, κάπου στη μέση του προγράμματος ερμηνεύουν οι δύο τους ένα τραγούδι που είναι σαν μία κρητική ιστορία αγάπης, αν θυμάμαι καλά ο νέος θέλει να παντρευτεί την κοπέλα αλλά δεν γίνεται γιατί είναι ταγμένη αλλού κάπως έτσι....... Το έχω ψάξει από διάφορες πηγές. Δεν αναφέρομαι στο πάλι πάλι ούτε στο πάντα θλιμμένη χαραυγή που μου απάντησαν. Από ότι άκουσα είναι παλιό παραδοσιακό. Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει, ευχαριστώ ιδιαίτερα!!!!!!!!!!

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : vouliakis στις 23-08-2006 16:26 ]


    Aiolos_m
    23.08.2006, 16:28
    Μήπως λεν τον Ερωτόκριτο...;

    Τα 'μαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα
    που ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα

    Και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω
    και πώς να ζήσω δίχως σου, στο ξορισμόν εκείνο’

    Tα λόγια σου, Pωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν
    κι ουδ' όλπιζα, ουδ' ανίμενα τ' αφτιά μου σ’ ότι ακούσαν

    Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ, κι α' θέλω, δε μ' αφήνει
    τούτ' η καρδιά που εσύ 'βαλες σ' τσ' αγάπης το καμίνι

    Και πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη
    μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη

    Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέω τώρα
    και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα

    Κι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου
    μα ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου

    Όπου κι αν πάω, κι αν βρεθώ, και ότι καιρόν κι αν ζήσω
    τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ να ν' αντρανίσω.’

    Ζωγραφιστή σ' όλον το νουν έχω τη στόρησή σου
    και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου

    Εγώ, σαν σ' εζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου
    αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου.’

    Και βγάνει από το δακτύλι της όμορφο δακτυλίδι
    με δάκρυα κι αναστεναμούς του Pώκριτου το δίνει

    Λέγει του, να, και βάλε το εις το δεξό σου χέρι
    σημάδι πως, ώστε να ζω, είσαι δικό μου ταίρι

    Kάλλιά 'χω εσέ με θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου
    για σένα εγεννήθηκε στον κόσμον το κορμί μου

    Eγώ 'μαι νιά και κοπελιά, και πάλι δε φοβούμαι
    και για θανάτους εκατό τον πόθο δεν αρνούμαι

    OUTOPIA
    24.08.2006, 10:36

    Καλημέρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11

    Αυτό είναι!!!!!!!!!!!! Ευχαριστώ χίλιαααααααααααααααααααααα!

    Να είσαι καλά!