http://wiki.phantis.com/index.php/AEK_FC
http://wiki.phantis.com/index.php/Olympiakos_FC
http://wiki.phantis.com/index.php/Panathinaikos_FC
http://wiki.phantis.com/index.php/Vasilis_Chatzipanagis
http://wiki.phantis.com/index.php/Dimitris_Saravakos
http://en.wikipedia.org/wiki/Vassilis_Tsiartas
http://www.interbasket.net/greek/History/galis_comments.htm
http://www.interbasket.net/players/galis.htm
-------------
www.led-zeppelin.org/reference/index.php?m=int20
www.led-zeppelin.org/reference/index.php?m=int24
www.led-zeppelin.org/reference/index.php?m=int23
http://home.mchsi.com/~night_flight/Magazine_Articles/Page_Guitar_World_1993.htm
-------------
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσα να δημοσιεύσω ένα κομμάτι του περσινού -περί Πολυτεχνείου- άρθρου μου. Τίποτα δεν έχει αλλάξει και ούτε πρόκειται να αλλάξει σε έναν εορτασμό που περιμένει την ευθανασία. Κάποιες δεκάδες χιλιάδες άτομα θα διαδηλώσουν σήμερα προς την αμερικανική πρεσβεία. Κάποιες εκατοντάδες «γνωστοί άγνωστοι» θα σπάσουν τις τζαμαρίες κάποιων τραπεζών. Κάποιες δεκάδες ρεπόρτερ δελτίων ειδήσεων θα ακούν την κατσάδα του διευθυντή τους γιατί το συνεργείο του αντίπαλου καναλιού είχε κάμερα στον χώρο των επεισοδίων, ενώ αυτοί βρίσκονταν σε ένα μέρος όπου δεν άνοιξε μύτη. Κάποια εκατομμύρια τηλεθεατών θα έχουν έντονη την αίσθηση του deja vu, ότι δηλαδή βλέπουν το περσινό δελτίο. Και η σεμνή τελετή θα κλείσει με τις αυριανές εφημερίδες να γράφουν ότι τα επεισόδια δεν αποφεύχθησαν, παρά τους 7.500 αστυνομικούς που βρίσκονταν σε επιφυλακή. Και απ' όλο το τζέρτζελο τι θα έχει απομείνει; Πρώτον -και δεν το υποβιβάζω- ότι στην Ελλάδα ο αντιαμερικανισμός δεν έχει σβήσει. Οτι οι Ελληνες συνεχίζουν να μη γουστάρουν τους Αμερικανούς, εν πολλοίς διότι οι ίδιοι δεν είναι Αμερικανοί στη θέση τους. Διότι με την ίδια ευκολία που καταδικάζουμε τις επεμβάσεις των Αμερικανών μετά τους δίδυμους πύργους, με την ίδια θα επικροτούσαμε μία σύντομη επέμβαση στην Κύπρο για να εκδικηθούμε το αίμα των αδελφών μας. Και μην ακούω αντιρρήσεις. Ο Σημίτης έφαγε την κριτική στα Ιμια όχι επειδή έβαλε σε κίνδυνο την ειρήνη, αλλά επειδή δεν κατατρόπωσε τους Τούρκους για την προσβολή που μας έκαναν και επειδή είπε «ευχαριστώ» στους Αμερικανούς για τη βοήθειά τους στην επίλυση της κρίσης, ένα -όπως φαίνεται- αφ' εαυτού αμάρτημα. Δεύτερον, ότι οι άνω των 50 μπορούν να πάρουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους και να διαδηλώσουν προς την αμερικανική πρεσβεία, δείχνοντάς τους πόσο αλήθεια είναι όσα τους έχουν πει για το αγωνιστικό παρελθόν τους και συνάμα ότι είναι λάθος να πιστεύουν ότι ο μπαμπάς ενδιαφέρεται μόνο για το επιτόκιο του στεγαστικού.
Τρίτον. μερικές ελαφρές θλάσεις από την πεζοπορία, κάποια βαρυστομαχιά από τα σουβλάκια των βρόμικων, λίγη παραπάνω δουλειά για τους υπαλλήλους του Δήμου Αθηναίων την επόμενη μέρα και μερικοί ξεκάρφωτοι πήδοι μεταξύ ζευγαριών παντρεμένων εδώ και μία 20ετία, αφού η πορεία στο Πολυτεχνείο ανεβάζει τη λίμπιντο. Οχι και λίγο, τώρα που κάθομαι και το σκέφτομαι. Αλλά ούτε αρκετό για επέτειο, σε δεύτερη σκέψη.
Οσοι πενηνταρίζουν, θα θυμούνται ότι μέχρι και τη Δικτατορία οι Ελληνες κάτω των 30 σπάνια πήγαιναν στο κρεβάτι τους πριν από τις τρεις το βράδυ. Η πιο συνηθισμένη έξοδος ήταν σινεμά, φαΐ, παγωτό σε καφετέρια και μετά ό,τι προκύψει. Και για να βάλετε το πρόγραμμα σε ένα χρονικό πλαίσιο, σινεμά σήμαινε πάντα βραδινή προβολή. Το καλοκαίρι δεν υπήρχε έργο που να άρχιζε πριν από τις 11 και με τις διαφημίσεις που τότε είχαν συγκεντρωθεί στο σινεμά, σπάνια τελείωνε πριν από τη μιάμιση. Μετά ήρθε ο Καραμανλής και έβαλε τους τίμιους αξιωματικούς στον Κορυδαλλό. Βρήκαν τη δικαιολογία με την πετρελαϊκή κρίση, είχε γεράσει και ο Καραμανλής και δεν τον ενδιέφερε να βγαίνει και έδωσε εντολή στον Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν υπουργός της κυβέρνησής του, να κλείνουν όλα τα μαγαζιά στη μία. Μετά το έκαναν δύο, στη δεκαετία του '80 τρεις και μετά πέσαμε στη θεούσα, τον Παπαθεμελή, ο οποίος αν μπορούσε, θα τα είχε κλείσει όλα τα μαγαζιά, ώστε το καλύτερο πρόγραμμα να είναι ο όρθρος. Τελικά το ωράριο απελευθερώθηκε, αλλά στο μεταξύ οι συνήθειες είχαν αλλάξει.
Αλλά δεν χρειαζόταν κανένας Παπαθεμελής, από τη στιγμή που η τηλεόραση τα άλλαζε όλα. Μετά ήρθε το κομπιούτερ, η κατάργηση του μεσημεριανού διαλείμματος και σιέστας, με τον κόσμο να δουλεύει μονοκόμματα και το βράδυ να είναι κουρασμένος.
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : sdtc6 στις 26-11-2006 19:16 ]
