Το να ζητήσει κανείς συγνώμη είναι μία κατεξοχήν επικοινωνιακή δραστηριότητα. Η συγνώμη από μόνη της προσφέρει μόνο την τόνωση του εγωισμού του "πληγέντος", καθώς αναλαμβάνει ρόλο του ισχυρού ("είχα δίκιο τελικά"). Όσο για το ότι ζητώ συγνώμη γιατί έκανα κάτι σωστό ή κάτι λάθος, μπορεί να μου περιγράψει κανείς το σωστό και το λάθος; Αν ρίξετε μία ματιά στις παραθέσεις του οποιοδήποτε φόρουμ θα διαπιστώσετε ότι οι έννοιες σωστό και λάθος έχουν υποκειμενική χροιά και κινούνται σε ένα ευρύτατο ηθικό και αισθητικό φάσμα. Επιπρόσθετα, κάτι που είναι φαινομενικά σωστό πρόσκαιρα μπορεί να είναι τραγικό μακροχρόνια και το αντίθετο.
Η έννοια της αυτοκάθαρσης είναι εσωτερική και όχι εξωγενής. Η μεταμέλεια αφορά μόνο εμάς και μόνο τότε έχει νόημα, όταν δηλαδή αποτελεί δραστηριότητα ατομικής εξέλιξης. Ο καθένας επιλέγει τους συντρόφους και τους φίλους του. Αν κάποια πτυχή του χαρακτήρα του φαίνεται στον άλλο ανυπόφορη, είναι καλό να αλλάξει φίλο κι όχι να ζητάει συγνώμες και μεταμέλειες. Ακόμα, αν πραγματικά κάποιος αισθάνεται κάτι περισσότερο από ενστικτώδεις σεξουαλικές έλξεις (αφορά ερωτικές σχέσεις) και αυτοπροστατευτική ανάγκη για τρικ κοινωνικοποιημένης αμυντικής θωράκισης (αφορά φίλους και γνωστούς), δεν έχει ανάγκη να ακούσει τη συγνώμη του άλλου, τη νιώθει. Κι όταν μία συγνώμη είναι βεβιασμένη και εξαναγκασμένη, τότε καταλήγουμε σε γνωστές εκφάνσεις της ιστορίας: "κι όμως η γη γυρίζει" (Γαλιλέος, μετά τη συγνώμη από την ιερά εξέταση)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 25-06-2007 13:35 ]
