ελληνική μουσική
    872 online   ·  210.853 μέλη

    Απέραντος Έναστρος Ουρανός

    tsagkarousianos
    03.11.2006, 21:59
    Από μικρό παιδί με μάγευε η εικόνα του ουρανού τη νύχτα.
    Ξάπλωνα και κοιτώντας ψηλά έκανα σκέψεις, όνειρα, μέχρι και παιχνίδια έφτιαχνα με το νου μου ταξιδεύοντας και χαζεύοντας το απέραντο μαύρο χρώμα του με τα μικρά λαμπερά φωτάκια που τον στολίζουν.
    Ακόμα και τώρα ομολογώ πιάνω τον εαυτό μου να κοιτά και να αφαιρείται στην αιωνιότητα του.
    Άραγε πόσους από εμάς μαγεύει η εικόνα του σκοτεινού ουρανού?????
    Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα μας δημιουργεί??????
    Πως νοιώθουμε όταν συνειδητοποιούμε την ματαιότητα μας μέσα στο απέραντο μεγαλείο του???
    Θα ήθελα να μοιραστούμε αυτές τις σκέψεις αγαπητοί μου συνταξιδιώτες !!!!






    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsagkarousianos στις 03-11-2006 22:00 ]


    margo
    03.11.2006, 22:56
    Eίναι και για μένα "ταξίδι"οι έναστρες νύχτες..
    Αυτό που νιώθω όταν χάνομαι στο μεγαλείο αυτό,είναι μια γαλήνια σιωπή..μια αίσθηση ηρεμίας και ελευθερίας.Νοιώθω,οτι από εκεί προέρχομαι και εκεί θα επιστρέψω.
    Τέτοιες στιγμές πράγματι αντιλαμβάνεσαι τη ματαιότητα,όχι της ύπαρξης,αλλά πολλών σκέψεων και πράξεων που κάνουμε καθημερινά οι υπάρξεις του μικρού Γαλάζιου πλανήτη.
    Τι κι αν είμαι ένα ον που ζει σ έναν πλανήτη, που περιφέρεται γύρω από ένα αστέρι,που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία απο τους εκατό δις γαλαξιών του Σύμπαντος..δεν είναι και λίγο !

    Και λίγα λόγια από ένα βιβλίο.

    "Της φύσης εμείς μικροί,εφήμεροι θνητοί.
    Του Ήλιου παιδιά,πλασμένα απ το κορμί του,
    στο φως του λουσμένοι,
    τ αστέρια ατενίζουμε.
    Των νόμων των άστρων μαθητές και δάσκαλοι,
    των αιωνίων,συμπαντικών δρόμων
    χαράκτες και οδοιπόροι,
    στα Σύμπαντα οδηγούμε την ψυχή μας.
    Πατρίδα μας οι άπειροι συμπαντικοί χώροι.
    Η Γη,μικρή φυλακή του κορμιού μας.
    Ποινή μας,μια ολιγόχρονη ειρκτή
    που σύντομα τελειώνει,
    για να πορευτούμε επιτέλους λεύτερα
    στις αθέατες ουράνιες πολιτείες."
    megaloserwtikos
    04.11.2006, 00:28
    Πιάνω τον εαυτό μου να κοιτάει τον απέραντο, έναστρο ουρανό... το άπειρο και νιώθω πόσο μικρός είμαι σ' αυτό το σύμπαν. Και πόσο σημαντικά έκανα το προβλημματάκια μου...

    Κρύβει μεγάλη σοφία ο ουρανός.
    Και κλείνω τα μάτια και νιώθω να χάνομαι και να ηρεμώ...

    tsagkarousianos
    04.11.2006, 09:42
    Πάντως τα πιο όμορφα φανταστικά ταξίδια μου τα έκανα καθισμένος σε μια ακρογιαλιά κοιτάζοντας την πορεία της πανσελήνου πάνω στη θάλασσα, αγναντεύοντας και παρατηρώντας το αποτύπωμα του φεγγαριού να χάνεται στο βάθος του ορίζοντα. ...........


    (και να σας εκμυστηρευτώ κάτι......εδώ στην Αθήνα που ζω σπάνια βλέπω πλέον τα αστέρια στον ουρανό..............)


    Everyone who shit's on you, it's not necesary your enemy and everyone who gets you out of the shit it's not necesary your friend.........

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsagkarousianos στις 04-11-2006 10:27 ]


    KAKOFONIKS
    04.11.2006, 10:29
    Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην νιώθει κάπως όταν κοιτάξει τον ουρανό. είναι πρώτα το συναίσθημα του δέους λόγο του μεγέθους και της απεραντοσύνης , μετά είναι το άγνωστο που μας καθηλώνει και μετά είναι η απίστευτη αρμονία και ομορφιά ! Εγώ προσωπικά χάνομαι όταν κοιτώ τον ουρανό, ταξιδεύω σε δικούς μου κόσμους....
    semplice
    04.11.2006, 10:40
    Επειδή υπάρχει ένας μύθος (ναι μύθος είναι κατά τη γνώμη μου )που λέει
    πως η ευαισθησία ,ο ρομαντισμός ,η συναισθηματική νοημοσύνη είναι
    γένους F κατά κύριο λόγο,θα αποπειραθώ να κρατήσω στατιστικά F/M σε αυτό το τόπικ και να πάρουμε μια ένδειξη για το ποια είναι η πραγματικότητα χωρίς καμία
    ανταγωνιστική διάθεση φυσικά!

    Ωραίο τόπικ tsagkarousianos!Θα γράψω κανένα βράδυ που θα βλέπω αστέρια!


    megaloserwtikos
    04.11.2006, 11:59
    ...ο σιωπηλός μελετητής των μύθων...
    darvick
    04.11.2006, 12:08
    Όταν κοιτάζω τον ουρανό θυμάμαι τον μικρό πρίγκιπα και τον μικρό του πλανήτη...Το ίδιο μικροί είμαστε και εμείς εδώ στη γη.Σχεδόν ανύπαρκτοι...
    semplice
    04.11.2006, 12:42
    Παράθεση:

    Το μέλος megaloserwtikos στις 04-11-2006 στις 11:59 έγραψε...

    ...ο σιωπηλός μελετητής των μύθων...




    Καλά φίλε Πέτρο!
    Το "μελετητής" οκ το καταλαβαίνω ,μπορεί να μην κάνω,δεν κάνω αν το θες.
    To "σιωπηλός " όμως παραπάει ρε αδελφέ!!!!!!!!
    Εννοείται πως όσο σκέφτομαι γράφω κιόλας στο τόπικ, μιλάω!
    Εσύ όμως δεν μας είπες ποιος είσαι?Ψάχνω να το βρω σε όλα τα τόπικ
    εδώ και μερικές μέρες και πουθενά- ένας αυτοσαρκασμός τουλάχιστον!!
    Η "thanasena" τα είπε ωραία στο blog της για τους Τοξότες!Πας να την βγάλεις
    τελείως out???








    *Τsagkourosianos τελευταία φορά που βγαίνω εκτός τόπικ-προχωράμε.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:44 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:50 ]


    Aiolos_m
    04.11.2006, 13:01
    Παρά το χθεσινό κρύο είδε κανείς τον ουρανό το βράδυ;
    Παραήταν ξάστερος για Νοέμβρη...
    semplice
    04.11.2006, 13:21
    Τον είδα χθες τον ουρανό Χρήστο(έχω την συνήθεια να βγαίνω στη βεράντα για λίγο το βράδυ ανεξαρτήτως καιρού)
    Πραγματικά εντυπωσιακό το θεάμα....
    Εχει να κάνει λένε με την πτώση της θερμοκρασίας η καθαρή ατμόσφαιρα..δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί ,υπάρχει βέβαια εξήγηση.
    Αυτό που δεν βρίσκει εξήγηση είναι το πως παραμυθιαζόμαστε τόσο
    εύκολα όταν πετυχαίνουμε κάτι ....ξεχνάμε τόσο εύκολα το πόσο μικροί είμαστε.

    semplice
    04.11.2006, 13:33
    Εχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι από εμάς -αν πω "όλοι μας" θα είμαι υπερβολικός άραγε;-συμπεριφέρονται τον περισσότερο χρόνο τους σαν να είναι στο κέντρο όλου του σύμπαντος.

    Δεν υπάρχει πιο γελοίο πράγμα και λίγο αν το σκεφτούμε.Από τα πιο μεγάλα ανέκδοτα πραγματικά αυτή η ανθρώπινη αλαζονεία

    tsagkarousianos
    04.11.2006, 14:54
    Παράθεση:

    Το μέλος semplice στις 04-11-2006 στις 13:33 έγραψε...

    Εχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι από εμάς -αν πω "όλοι μας" θα είμαι υπερβολικός άραγε;-συμπεριφέρονται τον περισσότερο χρόνο τους σαν να είναι στο κέντρο όλου του σύμπαντος.

    Δεν υπάρχει πιο γελοίο πράγμα και λίγο αν το σκεφτούμε.Από τα πιο μεγάλα ανέκδοτα πραγματικά αυτή η ανθρώπινη αλαζονεία





    Σωστή η παρατήρηση σου φίλε μου semplice
    Σκέψου όμως τι είναι αυτό που μας κάνει να συμπεριφερόμαστε έτσι????
    Κατα την ταπεινή μου άποψη δεν έχουμε συνειδητοποιήσει οτι και εμεις είμαστε σαν τα άστρα....... μοναδικά πάνω στο ουράνιο στερέωμα αλλά για να φωτίσουμε όλο αυτό το απέραντο μαύρο χρειαζόμαστε και την βοήθεια των άλλων άστρων.........άρα......

    Everyone who shit's on you, it's not necesary your enemy and everyone who gets you out of the shit it's not necesary your friend.........

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : tsagkarousianos στις 04-11-2006 14:55 ]


    prosilios
    04.11.2006, 22:28
    σε μια ομιλία του στην Αθηνα ένας ινδιάνος θεραπευτής με το ονομα Grey Wolf επεσήμανε το φόβο του δυτικού ανθρώπου ν αντικρύσει το φυσικό σκοτάδι....

    θέλουμε παντού φώτα και θόρυβο...


    ίσως γιατί δεν μπορούμε να υποφέρουμε το μέσα μας σκοτάδι και την βαβούρα των σκέψεων μας...

    προσωπικά στην πόλη ,μόνο στιγμιαία κοιτάω τον έναστρο ουρανό...

    και νοσταλγώ τις ερημιές της νυχτερινής ελληνικής υπαίθρου,που με περισσεια βαρβαρότητα αλλοτριώνουμε εμείς οι νεοέλληνες σ-καταναλωτές πολιτισμικών και διατροφικών υποπροιόντων....
    megaloserwtikos
    05.11.2006, 00:21
    Παράθεση:

    Το μέλος semplice στις 04-11-2006 στις 12:42 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος megaloserwtikos στις 04-11-2006 στις 11:59 έγραψε...

    ...ο σιωπηλός μελετητής των μύθων...




    Καλά φίλε Πέτρο!
    Το "μελετητής" οκ το καταλαβαίνω ,μπορεί να μην κάνω,δεν κάνω αν το θες.
    To "σιωπηλός " όμως παραπάει ρε αδελφέ!!!!!!!!
    Εννοείται πως όσο σκέφτομαι γράφω κιόλας στο τόπικ, μιλάω!
    Εσύ όμως δεν μας είπες ποιος είσαι?Ψάχνω να το βρω σε όλα τα τόπικ
    εδώ και μερικές μέρες και πουθενά- ένας αυτοσαρκασμός τουλάχιστον!!
    Η "thanasena" τα είπε ωραία στο blog της για τους Τοξότες!Πας να την βγάλεις
    τελείως out???








    *Τsagkourosianos τελευταία φορά που βγαίνω εκτός τόπικ-προχωράμε.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:44 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:50 ]






    Να την κάνεις την μελέτη, να την κάνεις... περιμένω την αποψή σου περί Φ/Μ.

    Οσο για μένα, είμαι παντού και πουθενά...
    Tziamourani
    06.11.2006, 07:18
    Παράθεση:

    Το μέλος megaloserwtikos στις 05-11-2006 στις 00:21 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος semplice στις 04-11-2006 στις 12:42 έγραψε...

    Παράθεση:

    Το μέλος megaloserwtikos στις 04-11-2006 στις 11:59 έγραψε...

    ...ο σιωπηλός μελετητής των μύθων...




    Καλά φίλε Πέτρο!
    Το "μελετητής" οκ το καταλαβαίνω ,μπορεί να μην κάνω,δεν κάνω αν το θες.
    To "σιωπηλός " όμως παραπάει ρε αδελφέ!!!!!!!!
    Εννοείται πως όσο σκέφτομαι γράφω κιόλας στο τόπικ, μιλάω!
    Εσύ όμως δεν μας είπες ποιος είσαι?Ψάχνω να το βρω σε όλα τα τόπικ
    εδώ και μερικές μέρες και πουθενά- ένας αυτοσαρκασμός τουλάχιστον!!
    Η "thanasena" τα είπε ωραία στο blog της για τους Τοξότες!Πας να την βγάλεις
    τελείως out???








    *Τsagkourosianos τελευταία φορά που βγαίνω εκτός τόπικ-προχωράμε.


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:44 ]


    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 04-11-2006 12:50 ]






    Να την κάνεις την μελέτη, να την κάνεις... περιμένω την αποψή σου περί Φ/Μ.

    Οσο για μένα, είμαι παντού και πουθενά...



    Εγώ λέω να σας κεράσω καμμιά μπύρα και να αφήσετε τις γκρίνιες
    Είναι ωραία να κοιτάμε τον ουρανο ... όλο και κάτι βγαίνει...σκέφτεσαι ...αναπολείς...και πολλά πολλά αλλά ....ωραία είναι!!!