@ Aπό αυτά που κλικάροντας την enet μου τράβηξαν την προσοχή γιατί είναι θέμα οπτικής γωνίας έτσι;
_____________________________________________________________________
Κάθε χαμένο αντικείμενο έχει τη δική του ιστορία
ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
mich@enet.gr, www.bavzer.blogspot.com
ΕΝΑ βαπόρι γεμάτο από παιχνίδια, πλαστικά ζωάκια για να παίζουν τα μωρά στο μπάνιο τους, φεύγει, τέτοιες μέρες το 1992 από το Χονγκ Κονγκ με προορισμό την Αμερική. Πέφτει σε άσχημο καιρό, 12 κοντέινερ φεύγουν από το κατάστρωμα και πέφτουν στη θάλασσα, χύνοντας στ' αγριεμένα της νερά 28.000 κίτρινα παπάκια, κόκκινους κάστορες, γαλάζιες χελώνες και πράσινα βατραχάκια. Ετσι, αρχίζει στον Ειρηνικό ένα μακρύ και περιπετειώδες ταξίδι, που ενέπνευσε τον Αμερικανό φιλόλογο Ντόνοβαν Χον να γράψει μια έκθεση ιδεών στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Harper's, με τίτλο «Μόμπι-Ντακ ή η αυθεντική ερημιά της παιδικότητας».
ΠΕΡΙΠΟΥ έναν χρόνο μετά «τη μεγάλη διαρροή παιχνιδιών», χιλιάδες από αυτά άρχισαν να εμφανίζονται, ξεθωριασμένα και ταλαιπωρημένα από το δύσκολο ταξίδι τους, σε διάφορες παραλίες των δυτικών ακτών της Αμερικής. Οσοι τα έβρισκαν, δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, μέχρι που ένας δημοσιογράφος μικρής εφημερίδας, ο Εμπεν Πάντερσον της «Daily Sentinel», βάλθηκε να ανακαλύψει τι απέγινε το φορτίο που χάθηκε καταμεσής του Ειρηνικού. Εβαλε αγγελία -«εάν βρήκατε παπάκια, βατραχάκια, κ.λπ..., πάρτε μας τηλέφωνο»- και από την επόμενη μέρα εμφανίστηκαν δεκάδες πολίτες με τα θαλασσοδαρμένα παιχνίδια τους. Το ρεπορτάζ του έκανε, όπως λέμε, τον γύρο του κόσμου.
ΑΛΛΑ η ιστορία δεν σταμάτησε εκεί. Αντίθετα, βοήθησε να ανακαλύψουμε μια ολόκληρη κοινωνία ανθρώπων που «ζει» από τη χαρά που αντλεί βρίσκοντας σε ερημικές ή όχι ακτές πράγματα που έχει ξεβράσει η θάλασσα. Οι άνθρωποι αυτοί ονομάζονται beachcombers, που βγαίνει από το «παραλία» και «χτενίζω» (προφανώς γιατί χτενίζουν τις παραλίες), ενώ το εξαιρετικό αγγλο-ελληνικό λεξικό του Λίγγρη, όπως το ξέρουμε από παλιά, από τις εκδόσεις Penguin, τους περιγράφει ως «αλήτες των ακτών, που συλλέγουν πολύτιμα αντικείμενα εκ των εκβρασμάτων της παραλίας». Τα αντικείμενα αυτά, γράφει στην έκθεσή του ο Χον, είναι πολύτιμα για αυτούς τους ανθρώπους, για έναν μόνο λόγο: τροφοδοτούν και αποθεώνουν τη φαντασία τους!
ΕΧΟΥΝ δικό τους, μηνιαίο έντυπο, το «Beachcombers Alert!», που το ίδρυσε και το διευθύνει ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Ονομάζεται Κέρτις Εμπεσμέγερ, είναι ωκεανογράφος, από τους πιο γνωστούς παγκοσμίως, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, και από τα χρόνια της σύνταξης, ασχολούμενος με μανία με το φαινόμενο των αντικειμένων που αδειάζει στη στεριά η θάλασσα. Στο περιοδικό που ίδρυσε, δεν δημοσιεύει μόνο πληροφορίες για «την περιπέτεια χαμένων αντικειμένων». Δημοσιεύει, κυρίως, φανταστικές ιστορίες που πλάθουν οι άνθρωποι, εξαιτίας αυτών των περιπετειών. Η ιστορία με τις πλαστικές πάπιες από το Χονγκ Κονγκ έχει ήδη γίνει 16 βιβλία και 3 ταινίες μικρού μήκους.
ΚΑΘΕ χαμένο αντικείμενο έχει την ιστορία του, λέει ο Εμπεσμέγερ. «Μια ιστορία που σμίγει θαυμάσια την πραγματικότητα με τη φαντασία». Στην αυλή του σπιτιού του, στο Σιάτλ, έχει ένα τεράστιο κοντέινερ από πλοίο που ναυάγησε. Μέσα σ' αυτό φυλάει ορισμένα από τα αντικείμενα που έχουν βρεθεί κατά καιρούς, από τους φίλους του, τους «ρακοσυλλέκτες των ακτών». Οπως δέκα ζευγάρια αθλητικά παπούτσια, από φορτίο 18.000 Nike που χάθηκαν στο πέλαγος το 1999, προορισμένα για Αμερικανούς μπασκετμπολίστες. Το ένα είναι 52 νούμερο, το άλλο 56. Μέσα στο μικρότερο, 43 νούμερο, βρέθηκε ένα από τα παπάκια του Χονγκ Κονγκ. Που μάλλον το χρησιμοποίησε για σχεδία σωτηρίας!
ΤΑΞΙΔΙΑ αισθήσεων και παραισθήσεων, λέει ο Χον. Ο Εμπεσμέγερ και ο στρατός του, των beachcombers, γίνονται ντεντέκτιβ για να ανακαλύψουν από πού έρχονται τα χαμένα φορτία και πού θα κατέληγαν. Η αναζήτηση κρατάει χρόνια και η κάθε υπόθεση δεν κλείνει ποτέ. Μένει ανοικτή, για να την ξεκινήσει όποιος θέλει από εκεί και να «γράψει» το δικό του παραμύθι. Ελάτε, λοιπόν! Στις δυτικές ακτές της Αμερικής βρέθηκαν περίπου τα μισά από τα 28.000 πλαστικά παπάκια, κάστορες, χελώνες και βατραχάκια. Τα άλλα μπορεί ακόμα να ταξιδεύουν. Μπορεί και να έχουν καταλήξει σε κάποια δική μας παραλία, μαζί με τενεκέδια από αναψυκτικά, μπερδεμένες μπετονιές και στάχτες από ξύλα που κάψαμε για το μπιτς πάρτι. Ας γράψουμε μια καινούργια ιστορία...
ενετ 11/01/07
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nefos στις 12-01-2007 01:47 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : nefos στις 12-01-2007 01:48 ]
... πολύ διαφορετικό από διάφορα που διαβάζουμε καθημερινά ... θα πάω θα ψάξω σε καμμιά παραλία μήπως και βρώ κανένα από τα χαμένα παπάκια του Χονγκ Κονγκ ... 
