Πόσες φορές έχετε ακόυσει αυτές τις φράσεις?Πρέπει να κάνεις αυτό ή δεν πρέπει γιατί δεν είναι σωστό.Ποιος ορίζει το τι είναι σωστό και τι όχι στην ζωή μας?Και αν κάποιος τα ορίζει για τον οποιοδήποτε λόγο, μήπως είναι καιρός να σταματήσει?Η μήπως θα πρέπει εμείς να κλείσουμε τα αυτιά μας?
''-Δεν πρέπει να ερωτεύτεις αυτόν τον άνθρωπο. Δεν πρέπει να θες να σαι μαζί του, δεν είναι σωστό.
- Δεν βάζω πρέπει στα συναισθήματα μου, πρέπει ή δεν πρέπει εγώ θέλω να ζήσω ότι πιο όμορφο μου έτυχε μέχρι τώρα και για όσο κρατήσει.''
Κάποια καθηγήτρια στο σχολείο μας είχε πει: "Κάνε ότι πρέπει αρκεί να το θέλεις". Από την μια σωστό μου φαίνεται, από την άλλη με προβληματίζει η λέξη "πρέπει"...
ery
05.02.2007, 02:05
υπαρχουν πρεπει και δεν πρεπει που ειναι ορισμενα απο την κοινωνια, δηλαδη απο το τι ειναι αποδεκτο και τι οχι απο τα μελη μου την απαρτιζουν.συνηθως τα ακολουθουν ατομα που αναζητουν την αναγνωριση και την αποδοχη απο το συνολο και που ισως δεν εχουν εμπιστοσυνη στον εαυτο τους.για μενα δεν υπαρχουν πρεπει, δεν πρεπει και κανονες. υπαρχει μονο αυτο που νιωθουμε, αγαπαμε και επιθυμουμε...σε καποια πραγματα συμβιβαζεσαι γιατι ειναι αναγκαιο να συμβιωσεις, ομως σιγουρα ενα πραγμα ωφειλουμε στον εαυτο μας και αυτο ειναι να υπηρετουμε μονο εμας, να ακολουθουμε το μονοπατι που μονο εμεις οριζουμε και επιλεγουμε. κανεις δεν γνωριζει περισσοτερο τι πρεπει και τι δεν πρεπει να κανει απο την ιδια μας την καρδια, αρκει να εχει το θαρρος να την ακουσει......
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο..
Υπάρχει πρέπει και δεν πρέπει, υπάρχουν κανόνες σ'αυτή τη ζωή. Οι οποίοι όμως ορίζονται από το μοναδικό αληθινό, ανόθευτο πράγμα που μας έχει απομείνει. Την καρδιά.
Όοοοολοι οι άλλοι κανόνες, απ'όπου και να προέρχονται είναι ψεύτικοι, επηρεασμένοι και κατευθυνόμενοι, άρα κι επικίνδυνοι...
Πολύ ενδιαφέρον το θέμα αυτό.
Προωπικά έχω σχεδόν διαγράψει τη λέξη "πρέπει" σε θέματα
που έχουν να κάνουν με τα αισθήματα. Mπορεί να ακούγεται
απόλυτο αλλά εγώ έτσι θα ήθελα να λειτουργώ.
Όπως νιώθω κάνω, κι ας λένε...
vero
05.02.2007, 13:45
kai mena kapote me aporei auth h lexh
kapote den xerw ti na kanw me auta ta prepei
Αν και σε είμαι σύμφωνος με τις απόψεις σας ,δυστυχώς υπάρχουν πρέπει στη ζωή μας.Ενα βασικό είναι το βιωποριστικό.Πως θα ζήσεις αν δεν δουλέψεις...Συνήθως ,συμβιβαζόμαστε με την ιδέα της εργασίας ,ιδίως όταν δεν έχει σχέση με το αντικείμενο μας.Εδω λοιπόν πρέπει ,εκτός κι αν κάποιοι απο μας κάνουν μια πιο ''ελεύθερη'' ζωή.Και προς Θεού ,μην παρεξηγηθώ ,μ'αρέσει η δουλειά γιατί παράγω έργο κι αυτό με κρατάει ζωντανό.Οταν όμως θυσιάζεις την προσωπική σου ζωή,τις συνήθειες και τις ώρες σου ,τότε είναι συμβιβασμός ,άρα και πρέπει.
Ολα τα υπόλοιπα είναι καλό να τα κρατάμε στο θέλω και όχι στο πρέπει ,γιατί στο κάτω κάτω ,για τη ζωή μας μιλάμε ,κι αν δεν τη ζήσουμε όσο πιο κοντά σ'αυτό που προστάζει η καρδιά μας ,τότε θα καταλήξουμε δυστυχισμένοι και άδειοι απ'όσα κάποτε ονειρευτήκαμε ,δεν τα ζήσαμε και παύουμε κάποια μέρα να τα φανταζόμαστε.Και τότε ,το παιχνίδι χάθηκε.
Καλό είναι τώρα που είμαστε νέοι να ήσουμε όπως θέλουμε...Κάποια στιγμή θ'αυξηθούν οι υποχρεώσεις,ιδίως όσοι από μας κάνουμε παιδιά.Εκεί ζεις για το παιδί σου πρώτα και μετά για σένα.Θέλεις και το κάνεις ,θέλεις και του προσφέρεις την ίδια σου τη ζωή ,παύεις όμως να θέλεις και για σένα?
Παράθεση:
Το μέλος Lefterissamson στις 05-02-2007 στις 14:05 έγραψε...
Αν και σε είμαι σύμφωνος με τις απόψεις σας ,δυστυχώς υπάρχουν πρέπει στη ζωή μας.Ενα βασικό είναι το βιωποριστικό.Πως θα ζήσεις αν δεν δουλέψεις...Συνήθως ,συμβιβαζόμαστε με την ιδέα της εργασίας ,ιδίως όταν δεν έχει σχέση με το αντικείμενο μας.Εδω λοιπόν πρέπει ,εκτός κι αν κάποιοι απο μας κάνουν μια πιο ''ελεύθερη'' ζωή.Και προς Θεού ,μην παρεξηγηθώ ,μ'αρέσει η δουλειά γιατί παράγω έργο κι αυτό με κρατάει ζωντανό.Οταν όμως θυσιάζεις την προσωπική σου ζωή,τις συνήθειες και τις ώρες σου ,τότε είναι συμβιβασμός ,άρα και πρέπει.
Ολα τα υπόλοιπα είναι καλό να τα κρατάμε στο θέλω και όχι στο πρέπει ,γιατί στο κάτω κάτω ,για τη ζωή μας μιλάμε ,κι αν δεν τη ζήσουμε όσο πιο κοντά σ'αυτό που προστάζει η καρδιά μας ,τότε θα καταλήξουμε δυστυχισμένοι και άδειοι απ'όσα κάποτε ονειρευτήκαμε ,δεν τα ζήσαμε και παύουμε κάποια μέρα να τα φανταζόμαστε.Και τότε ,το παιχνίδι χάθηκε.
Καλό είναι τώρα που είμαστε νέοι να ήσουμε όπως θέλουμε...Κάποια στιγμή θ'αυξηθούν οι υποχρεώσεις,ιδίως όσοι από μας κάνουμε παιδιά.Εκεί ζεις για το παιδί σου πρώτα και μετά για σένα.Θέλεις και το κάνεις ,θέλεις και του προσφέρεις την ίδια σου τη ζωή ,παύεις όμως να θέλεις και για σένα?
|
|
Λευτέρη σε ευχαριστώ προσωπικά για αυτό σου το ποστ. Eίμαι σε μια φάση που θέλω να πάρω κάποιες εποφάσεις και αυτό το ρημάδι το "πρέπει" με τραβάει από τα μαλλιά. Όμως ολόκληρη η ψυχή μου έχει ήδη φύγει. Πριν λίγο βγήκα λίγο έξω και διάβασα σε μια αφίσα το εξής
αν όχι τώρα πότε;
σόρυ που λέω τα προσωπικά μου... αλλά είμαι σε μεγάλη ένταση αυτόν τον καιρό...
δεν υπάρχει λόγος να ζητάς συγγνώμη για κάτι δικό σου.Δική σου είναι η ζωή ,δικές σου κι αυτές οι γραμμές.Σε καταλαβαίνω ,δεν ξέρω βέβαια την κατάσταση ,αλλά ζω με την απόφαση του ''θέλω'' εδώ και λίγες μέρες.Πέρασα απο μια τέτοια κατάσταση μόλις και παρά και τη δική μου φόρτιση ,πράξε όπως ορίζει ο εαυτός σου.Αυτό έκανα και υποστηρίζω.Παρά τις συνέπεις-που πολλές φορές αρχικά δείχνουν μεγαλύτερες απ'ότι είναι-κάνε αυτό που νιώθεις.Μας δένουν πολλά με το αδιαμφησβίτητο παρελθόν και με μια υποψία για το μέλλον ,όμως το παρόν είναι αυτό που μετράει.Να είσαι τώρα ο εαυτός του ,όπως κι αν υπήρξες ,όπως κι αν νομίζεις οτι θα υπάρξεις...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Lefterissamson στις 05-02-2007 16:27 ]
Tώρα τι να πω... σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Aυτά που έγραψες είναι σημαντικά για μένα και ψάχνω εδώ και καιρό άνθρωπο να μου τα πει -εκτός από τον εαυτό μου που μου τα λέει συνέχεια- για συμπαράσταση.
(έτσι μου 'ρχεται να τα τυπώσω να τα κουβαλάω μαζί μου)
Nα είσαι καλά.
Εσύ να είσαι καλά.Πρώτα εσύ...
Όσον αφορά τα συναισθηματικά, δεν είμαι υπέρ κανενός είδους "πρέπει"! Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαι της απόψης "καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες ποτέ!". Τί θα πει πρέπει σε τέτοια θέματα? Αν βάζουμε και σε αυτά όρια, πάει όλη η μαγεία! Το μόνο όριο που πιστεύω είναι ο αυτοσεβασμός! Να μην καταπατάται αυτός.
Σχετικά με όλες τις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής, πιστεύω πως ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλει, αρκεί να μη βλάπτει άλλους με τη συμπεριφορά του. Και αρκεί να είναι αρκετά ώριμος, ώστε να δεχτεί τις συνέπειες των πράξεών του. Ό,τι και να σημαίνει αυτό...
tago
05.02.2007, 22:49
Θα μπορούσα να σας γράψω όλη μου τη ζωή. Αλλά δεν χωράει σε ένα post. Μια ζωή γεμάτη από πρέπει και δεν πρέπει. Δεν έχω όμως το δικαίωμα να πω τίποτα. Μεγάλωσα πια. Δεν έχω δικαίωμα να δίνω συμβουλές. Την απάντηση θα την βρείτε μόνη σας. Μόνο μη μετανιώσετε ποτέ για τις επιλογές σας. Εγώ δεν μετάνιωσα, κι ας πλήρωσα τις συνέπειες πάμπολλες φορές. Τουλάχιστον θα έχω πολλές ιστορίες να λέω στα παιδιά των παιδιών μου.
Επρεπε να ανηξεις αφτο το θεμα η δεν επρεπε?
παντου υπαρχει ενα πρεπει η δεν πρεπει
εμεις το οριζουμε και μονο εμεις
Παράθεση:
Το μέλος tago στις 05-02-2007 στις 22:49 έγραψε...
Τουλάχιστον θα έχω πολλές ιστορίες να λέω στα παιδιά των παιδιών μου.
|
|
αυτό μετράει στο τέλος....
ξέρω πολλούς που δεν έχουν τίποτα να πουν και δεν θέλω να είμαι ένας από αυτούς... με τίποτα...
tago
06.02.2007, 12:34
Ε πως, δεν θέλεις να έχεις κάτι να πεις για την καριέρα σου; Για τον μεγάλο έρωτα της ζωής σου; Κοίτα xenia, το θέμα των επιλογών δεν έχει να κάνει οπωσδήποτε με λάθη. Απλά δεν θα μάθεις ποτέ το αν είχες λειτουργήσει με άλλο τρόπο πιο θα ήταν το αποτέλεσμα. Ύστερα, μόνο αποκτώντας εμπειρίες γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Δεν ξέρω αν γίνομε κατανοητός.
