Έπρεπε να πάω;

Eprepe


[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: jorge on 16-03-2004 09:21 ]

...θα παω κι ας μου βγει και σε κακο....
που ομως?

Εγώ πιστεύω πως καλά έκανες. Και εγώ που πήγα δεν πέρασα άσχημα

ego piga sto dialo simera kai einai mia xara o Kyrios me to air codition tou , pagomeny votkitsa me lemoni k pagakia ..gyalia iliou adiliako 800 vathmon kai klassikos kolimenos me Quake k Diablo oly mera brosta apo mia othony einai..a me esteile mia fily mou simera epeidy tis eipa ena piperato sxolio gia to forema tis (metaksy sovarou k asteiou)

Paidia erxomai apo kei kai mporw na pw oti itan xalia , giayto symboyli moy pros toys alloys kalitera kathiste ekei poy eisaste , den xanete kai polla .

Πού όμως ρε παιδιά;

Να σου πω. Το να πας κάπου είναι αποτέλεσμα μιας επιθυμίας, άλλη φορά συνειδητής και άλλη ασυνείδητης. Όταν η επιθυμία αυτή είναι συνειδητή τότε και η απόφαση είναι κατόπιν σκέψεως. Ο προορισμός είναι προβλεπόμενος και η απόλαυση της διαδρομής μετρίας εντάσεως. Αν η επιθυμία βασίζεται στο ασυνείδητο υπάρχει ο κίνδυνος να χαθείς εν μέσω της διαδρομής, να ανακαλύψεις ένα προορισμό διαφορετικό από αυτόν που φανταζόσουν αλλά πάλι από την άλλη η διαδρομή θα σε ανταμείψει σε εμπειρίες και γνώσεις. Συνήθως η συνειδητή επιθυμία ακολουθείται από επαναπροσδιορισμό και αμφιβολία για το αν έπραξες καλά , αλλά σε ανάλογη περίπτωση η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Αντιθέτως η ασυνείδητη, είναι τις περισσότερες φορές , εισιτήριο χωρίς επιστροφή για ένα ταξίδι που πάντα θα ήθελες να κάνεις. Και σε αυτήν την περίπτωση η διαδικασία επαναλαμβάνεται σε παρόμοιες καταστάσεις αλλά χωρίς να έχει προηγηθεί η αμφιβολία. Το θέμα του πάω και του αποτελέσματος αυτής της πράξεώς μας είναι μέσα μας. Και όπως λέει και ο μεγάλος Καβάφης :

Επήγα
Δεν εδεσμεύτηκα.Τελείως αφέθηκα κ' επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισο πραγματικές, μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ' ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.


che fece...il gran rifiuto
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πουνε.Φανερώνεται αμέσως ποιος το 'χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησίν του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει.Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξανάλεγε.Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο τ' όχι-το σωστό- είς όλη τη ζωή του.

μια και ανεφερες τον καβαφη...
τελικα σημασια εχει η διαδρομη κι οχι ο προορισμος,οποτε αμα η διαδρομη ητανε καλη,καλα εκανες και πηγες

Αυτό θα πει σουρεαλισμός...!!