Πάθος είναι ο τζόγος και μάλιστα από τα πολύ δυνατά, και πολλοί καλλιτέχνες -όπως έχει ακουστεί- παλαιότεροι και σύγχρονοι ήταν και είναι επιρρεπείς σ΄αυτόν, όπως και πολλοί άνθρωποι απ΄όλες τις ειδικότητες και τα κοινωνικά στρώματα. Δεν τίθεται θέμα "να βάλει μυαλό" γιατί δεν είναι θέμα μυαλού αλλά πάθους και ψύχωσης, τις περισσότερες φορές ισόβιας.
Παράνομος θεωρείται φυσικά ΜΟΝΟ επειδή δεν γίνεται σε λέσχες και καζίνο που ελέγχονται φορολογικά κι έτσι χάνουν έσοδα οι μηχανισμοί του κράτους, διαφορετικά δεν έχουν καμμιά αντίρρηση να τζογάρει και να χάνει περιουσίες ο οποιοσδήποτε και οι τεράστιες γιγαντοαφίσσες που παρακινούν και δελεάζουν τον κόσμο να πάει στο καζίνο υποσχόμενες κληρώσεις, δώρα και κέρδη είναι άπειρες στον δρόμο προς αεροδρόμιο Θεσ/κης και στην έξοδο προς τα σύνορα Σκοπίων και σε διάφορα άλλα σημεία της πόλης. Μέσα στο καζίνο υπάρχουν άτομα επαγγελματίες (μεσολαβητές) που δανείζουν χρήματα στους παίκτες καθώς επίσης συμβολαιογράφοι που σε αυτοσχέδια γραφεία (μέσα στ΄αυτοκίνητα τους στο parking) κάνουν συμφωνητικά δήθεν δανείων ή άμεσες μεταβιβάσεις ακινήτων και κινητών περιουσιακών στοιχείων του παθιασμένου παίκτη που θα πέσει στην "ανάγκη" δανεισμού για να συνεχίσει το παιχνίδι του. Πιστεύω ότι το ίδιο θα συμβαίνει και σε Αθήνα, Ρόδο, Λουτράκι που υπάρχουν καζίνο και δεν νομίζω να έχει άγνοια η αστυνομία για όλα αυτά που και ο απλός επισκέπτης που πηγαίνει από περιέργεια και περιφέρεται στους χώρους τα αντιλαμβάνεται με μια προσεκτική ματιά των κινήσεων. Πόσο μάλλον οι τακτικοί θαμώνες...
Στην περίπτωση του Θέμη Αδαμαντίδη, αν δεν ήταν καρφωτή από κάποιον που -ίσως- του χρώσταγε ή του κέρδισε τα λεφτά και ήθελε να εκδικηθεί, μπορεί να ήταν αποτέλεσμα παρακολούθησης του συγκεκριμμένου χώρου για λόγους φοροεισπρακτικούς, πάντως η διαδικασία του αυτόφωρου είναι η προβλεπόμενη απ΄τον Νόμο σε τέτοιες περιπτώσεις και ακολουθούν οι συνέπειες της παραμονής στην Ασφάλεια (αν η σύλληψη γίνει νύχτα και δεν λειτουργεί η εισαγγελία) και βεβαίως είναι σωστό γιά όλους ανεξαιρέτως να τηρείται η ίδια διαδικασία, επώνυμους και ανώνυμους.
Μπορεί όμως και η υπερασπιστική γραμμή του συνηγόρου του να είναι ειλικρινής, και όντως ό ισχυρισμός ότι παρευρέθη τυχαία στον χώρο όντας γιά άλλη δουλειά, να ισχύει.
Η "τιμωρία" πάλι με λεφτά έχει να κάνει, καθόσον κατάσχονται τα χρήματα που βρίσκονται στο τραπέζι όπως επίσης και όσα έχει ο καθένας στην τσέπη του, οδηγούνται στον εισαγγελέα την επομένη μέρα γίνεται δικογραφία και στην τακτική δικάσιμο -αν δεν αποδείξεις αθωώτητα για να πάρεις τα χρήματά σου πίσω- παραμένουν κατασχεμένα και επιβάλλεται και επί πλέον πρόστιμο... Καθαρά για είσπραξη όλος ο σαματάς
-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : mary_omikron στις 27-01-2012 13:53 ]