Ήρθε...
Και φώτισε την καταπακτή μου
Κι έγινε φως.
Ήταν ο ουρανός; Δεν ξέρω.
Ένα μόνο ξέρω, πως έχασα τη γη.
Ήρθε...
Και ξωπίσω της έτρεχαν ξυπόλητες ένα κοπάδι ξέπλεκες ακτίνες
παίζοντας κρυφτούλι με τους ατμούς.
Ήρθε...
Κι έφυγε τρομαγμένη η πίσσα σκορπώντας τα μαύρα της δάκρυα ενώ
κάτι μεθυσμένοι καρυδαλλοί ανεβοκατέβαιναν σα σαλτιμπάγκοι.
Ήρθε...
Κι ένα χελιδόνι -καθώς έφευγε για τόπους μακρινούς- σταμάτησε
άπλωσε τις φτερούγες του πα στο σταυρό της κοντινής μας εκκλησιάς.
Αγάπη!
Για να ζήσεις ήρθες ή για να σταυρωθείς;
Μ.Λουντέμης
Για να γεννηθείς ήρθες... να αναπτυχθείς, να μεγαλώσεις... και στο τέλος να χαθείς...
Ήρθες για να φύγεις... όπως όλα!
Ονειρα... στιχους... ποιηματα... και πανω απ' ολα σκεψεις...του χθες, του σημερα και του αυριο...
Indian Summer Θεατρική παράσταση Θεσσαλονίκη Ταξίδι Ονείρου θέατρο Σπηλιωτοπούλου καφέ σιδηροδρομικός σταθμός εγώ- εγώ και οι άλλοι εγώ- εγώ κι οι άλλοι αστυνομική μαύρη κωμωδία μαύρη κωμωδία Θέατρο χριστουγεννιάτικη παράσταση Μονόλογος παιδική παράσταση ταξίδι ονείρου Ξωτικά ΝεραϊδοΜπερδέματα ξωτικά νεράιδες δάσος Ντάστυγκολντ Μάρτζυ Τζίλυ Κρινάκης Ξουτ Ζουζού Λουλού Θέατρο- Μονόλογος ιστοριούλα Λογοτεχνία ποίηση τα παιδία παίζει