ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
13 Σεπτεμβρίου 2023, 18:03
Μαύρο και Άσπρο-Σκοτάδι και Φως


Στο μαύρο κάθε προσπάθεια να ζωγραφίσεις είναι μάταια.

Κανένα χρώμα δε μπορεί να αποτυπώσει τα ίχνη του εκεί.

Στο λευκό αντίθετα μπορείς να κάνεις τα πάντα.Να χρωματίσεις να σχεδιάσεις ακόμη και οι μουτζούρες μοιάζουν σαν αστερισμοί στον ουρανό του λευκού.

Υπάρχει ελπίδα στο σκοτάδι;

Οι φωτογραφίες γιατί εμφανίζονται σε σκοτεινούς θαλάμους;

Τα ζάρια και οι σκακιέρες είναι μαυρόασπρες.

Υπάρχει ελπίδα γιατί το μαύρο και το άσπρο πάνε μαζί.

Αν αναποδογυρίσεις το σκοτάδι γίνεται φως.

Κι αν κλείσεις το φως πάλι σκοτάδι.

Όταν ανατέλλει ο ήλιος έρχεται ξανά το φως και όταν δύει έρχεται το σκοτάδι με φωτεινό φρουρό αισιοδοξίας το φεγγάρι.

Σκοτάδι τώρα.

Φως κάποτε.

Σκοτάδι ξανά.

Και λάμψη πάλι.

Κι αν σου αρέσει το αντίθετο κλεισε τα μάτια σου στο φως...θα δεις σκοτάδι

Κι αν το κάνεις στο σκοτάδι...θα αντικρύσεις φως...

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

limperiandigone (13.09.2023)
Αγαπητέ μου φίλε, όσο διαβάζω τα γραπτά σου, αντικρίζω μεγάλη απαισιοδοξία, γιατί; Η ζωή είναι ωραία, ότι και αν συμβαίνει, άλλωστε, αυτά που μένουν και μας συντροφεύουν, είναι τα απλά καθημερινά πράγματα...Να πάμε ενα ταξίδι, να φάμε το αγαπημένο μας γλυκό, να μιλήσουμε με ενα φίλο μας...Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, ώστε να γεμίσουμε τη μέρα μας, ο καθένας απο μας, έχει διαφορετικές βλέψεις! Άν διάβαζες παλιά τις ιστορίες μου, ή ακόμα και αυτά που γράφω σήμερα στο blog μου, θα καταλάβεις κάτι σημαντικό! Η ζωή είναι πολύ μικρή για στενοχώριες! Για αυτό πρέπει να τη ζούμε κάθε μέρα! Εγώ τι να πω, με όλα όσα μου έτυχαν; Μήπως έπρεπε να αυτοκτονήσω; Στην κυριολεξία, θα μπορούσα να πάρω το νόμπελ, του πιο άτυχου ανθρώπου στη γη! Εδω και χρόνια, δεν έχω βρει ησυχία, ούτε πραγματοποίησα τα όνειρα μου, και όμως, είμαι ακόμα εδώ και σου μιλάω, και μάλιστα, αν και γράφω διάφορα στο blog μου, η αλήθεια είναι ακόμα μία! Είμαι πολύ δυνατός άνθρωπος, και αυτή η δύναμη μου, πηγάζει απο τη λαχτάρα μου, να ζήσω επιτέλους κάποτε, τη ζωή που πάντα ήθελα! Και θα τη ζήσω, ότι και αν έγινε...Μπορεί να πάτησα τα 50, αλλά ξέρεις κάτι; Η ζωή, αρχίζει στα 50 για μένα! Έχω σβήσει τις κακές στιγμές απο το παρελθόν, και κάνω μόνο ότι με ευχαριστεί σήμερα! Είτε αυτό αρέσει στους άλλους, είτε όχι! Κοιτάζω εμένα, και μόνο εμένα, και προσπαθώ, τουλάχιστον, να ξεχνιέμαι, μέσα απο τις αγαπημένες μου ασχολίες! Αυτό έκανα και παλιά, απλά, σήμερα, είναι σα να έχω πάθει αμνησία για όλες τις κακές μέρες που πέρασα! Μάλιστα το ευχήθηκα μια μέσα, και πραγματοποιήθηκε η ευχή μου! Συνειδητά πλέον, δεν βλέπω το άσπρο μαύρο που βλέπεις εσύ, βλέπω και το γκρί! Αν και δεν μου αρέσει κανένα απο τα τρία χρώματα, βλέπω το μπλέ, της πνευματικότητας, το μωβ της δημιουργικότητας, και το κόκκινο του πάθους και της αισιοδοξίας! Με βάση λοιπόν την χρωματική παλέτα μου, προχωράω στη ζωή μου! Να σου πω κάτι; Μου λείπουν οι φίλοι μου απο το Αιγάλεω, απο την παιδική και εφηβική μου ζωή...Αν τους είχα δίπλα μου, όλα θα ήταν αλλιώς! Αν και δεν βρήκα μέχρι σήμερα κανέναν με το χαρακτήρα τους, σε άλλους ανθρώπους δηλαδή, ακόμα ελπίζω ότι θα συμβεί! Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία λένε! Συμφωνείς; Θα σου πω και κάτι άλλο! Πριν πολλά χρόνια, πέρασα και εγώ, απο το στάδιο της θλίψης. Ξέρεις πως το ξεπέρασα; Γράφοντας! Όχι εδω μέσα, έγραφα ποίηση κυρίως, μέχρι που, τελικά, μια φωνή μέσα μου, μου είπε, ήρθε η ώρα να προχωρήσεις! Έτσι έγινε! Άν λοιπόν, θέλεις να νιώσεις καλύτερα, κάνε αυτό που σε ευχαριστεί, και θα με θυμηθείς! Θα έρθει μια μέρα, πουθα βλέπεις το μαύρο χρώμα και θα φεύγεις μακριά! Υπογραφή, Αντιγόνη!
freddieKrueger (14.09.2023)
Σωστα Αντιγονη μου!
Ειμαι απο τη φυση μου οχι απαισιοδοξος αλλα θλιμμενος.
Παλευω ωστοσο να αντλησω ευτυχια απο τις μικρες καθημερινες στιγμες...
Μια και εχω συνειδητοποιησει αυτο που λες κι εσυ...η ζωη ειναι μια!
Δυστυχως εμεις οι ανθρωποι την ντυνουμε αρνητικα αναλογα με τα βιωματα μας!
Αυτο ακριβως κανω τωρα...παλευω να χτισω θετικα βιωματα.
Περιττο να εμπιστευτω τους ανθρωπους.
Χρησιμο να εμπιστευομαι τον εαυτο μου.
Δε μισω κανεναν.Δε κρατω κακιες.
Απλα αποστασεις.
limperiandigone (18.09.2023)
Αυτό, με τις αποστάσεις, πολύ μου άρεσε, φίλε μου! Δεδομένου ότι και εγώ κάνω το ίδιο! Δεν έχουν την ίδια γνώμη όμως, άλλοι, εκεί έξω, οι οποίοι πλησιάζοντας τους δικούς μου ανθρώπους, με πλάγιο τρόπο, προσπαθούν να πλησιάσουν εμένα! Δεν μπορώ να καταλάβω το εξής...Εφόσον εγώ τους έχω δείξει με τον τρόπο μου, ότι δεν μου καίγεται καρφί για αυτούς, εκείνοι, γιατί κάνουν τα πάντα να με πλησιάσουν; Κρατάω αποστάσεις απο ορισμένους ανθρώπους αλλά και συγγενείς εκεί έξω, πρώτον, επειδή δεν ταιριάζουμε, δεύτερον, επειδή ξέρω πολλά για αυτούς, τρίτον, επειδή είναι ζηλόφθονοι και συμφεροντολόγοι, τέταρτον, επειδή επεμβαίνουν στη ζωή μου με το έτσι θέλω, μέσω τρίτων, όχι άμεσα, γιατί θα τα άκουγαν απο την καλή! Μη στα πολυλογώ, δεν έχω σκοπό να γίνω φίλη με τους εχθρούς, επειδή πρώτον δεν τους φοβάμαι, δεύτερον δεν τους έχω ανάγκη! Πες μου, εσύ τι θα΄κανες, αν έβλεπες να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση εις βάρος σου; Τι θα΄κανες δηλαδή, αν οι εχθροί σου είχαν φίλους την οικογένεια σου;

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
freddiekrueger
Χρήστος
από Αθήνα, Ελλάδα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/freddiekrueger

Αυθόρμητες δίχως λογοκρισία σκέψεις που καθορίζονται απο μια στιγμή...αυτη ειναι ικανη να φερει την καταστροφη η το μεγαλειο...τις πιο πολλες φορες απλα φερνει την επομενη στιγμη...



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge