ελληνική μουσική
    341 online   ·  210.882 μέλη

    Όχι άλλα τραγούδια αγάπης

    Dimitris_UK
    12.06.2005, 19:39
    Quote:

    Το μέλος dimi589 στις 12-06-2005 στις 03:50 έγραψε:

    papakonstantinou-koursaros
    papakonstantinou - Che Guevara
    papakostantinou-to maxairi
    papakostantinou-o mauros gatos





    Papakonstantinou - Karavi...

    "...ante na lysoume na xekinhsoume
    kai tous varethika den tous mporw..."


    Jimy
    13.06.2005, 10:25
    "Που πάς παλικάρι ωραίος σα μύθος κι'ολόισια στο θάνατο τραβάς"

    Ωδή στο Γεώργιο Καραισκάκη

    Σαββόπουλος


    iris-the-black
    14.06.2005, 13:57
    Ena asxeto pou mou rthe twra...as krathsoun oi xoroi
    abyss
    15.06.2005, 22:02
    Μαλαματένια λόγια


    Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
    τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχτές
    τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
    σου μάθαινε το αύριο και το χτες
    μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
    με του καιρού δεμένος τις κλωστές

    Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
    που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
    καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
    και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
    κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
    και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

    Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
    απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
    στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
    τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
    και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
    και το μαράζι δίχως αφορμή

    Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
    τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
    κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
    ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
    γυναίκες στη γωνιά μ' ασετιλίνη
    παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

    Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
    θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
    πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
    και γύρισε καπάκι η ζωή
    πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
    να μην ακούσεις έναν ποιητή

    Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
    ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
    ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
    και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
    μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
    ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά

    Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
    και ξημερώνοντας μέρα κακή
    τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
    με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
    και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
    παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί

    Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
    κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
    περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
    αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
    να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
    και σαν κακούργο να με τιμωρείς

    AlienP
    16.06.2005, 01:12
    Μια νύχτα θαρθει απο μακριά, βρε αμαν αμαν
    αέρας Πεχλιβάνης
    να μην μπορείς να κοιμηθείς, βρε αμαν αμαν
    μόλις τον ανασάνεις
    θαχει θυμάρι στα μαλλιά, βρε αμαν αμαν
    κρανά για σκουλαρίκια
    και μες στο στόμα θα γυρνα, βρε αμαν αμαν
    ρητορικά χαλίκια

    Θα κατεβεί σαν άρχοντας, βρε αμαν αμαν
    θα κατεβεί σαν λύκος
    να πάρει χρώμα και ζωη, βρε αμαν αμαν
    της μοναξιάς ο κήπος
    τα μελισσάκια θα γυρνούν, βρε αμαν αμαν
    γύρω απ' τις πολυθρόνες
    και το νερό το κρύσταλλο, βρε αμαν αμαν
    θα ρέει απ' τις οθόνες

    Αέρα νασαι τιμωρός, βρε αμαν αμαν
    νασαι και παιχνιδιάρης
    κι αν βαρεθεί η ψυχούλα μου, βρε αμαν αμαν
    ναρθεις να μου την πάρεις
    για να κοιτάει από ψηλά, βρε αμαν αμαν
    του κόσμου τη Ραστώνη
    να ξεχαστεί σαν των βουνών, βρε αμαν αμαν
    το περσινό το χιόνι
    Θαν. Παπακωνσταντίνου
    Sofia
    16.06.2005, 01:56
    Σακαράκα - Θαλασσινός Παντελής

    Σακαράκα παλιά, χιόνια βροχές σκουριασμένη
    Δίχως ρόδες φτερά, μηχανή χαλασμένη
    Βγήκε νύχτα κρυφά στη στροφή μεθυσμένη
    Μια καρότσα παλιά στο σαράκι πνιγμένη

    Καθισμένοι μπροστά στο σπασμένο τιμόνι
    Οδηγός και βοηθός κουβεντιάζουνε μόνοι
    Λένε για δρόμους παλιούς για ταξίδια για μπλόκα
    Το μεγάλο καρφί τη μεγάλη την πρόκα

    Για φορτία κρυφά για ρουφιάνους για ψεύτες
    Καθισμένοι μπροστά σε σπασμένους καθρέφτες
    Με το κλάξον βραχνό ν’ αντέχει ακόμα
    Γι’ αλλού φτιάχνουν σκοπό, το τσιγάρο στο στόμα

    Με το κλάξον βραχνό ν’ αντέχει ακόμα
    Γι’ αλλού φτιάχνουν σκοπό, ταξιδεύουν ακόμα


    abyss
    16.06.2005, 11:20
    Έγινε ο κόσμος καφενές

    Όλοι χωρούν σ' αυτή τη γη, το 'παν σπουδαίοι και σοφοί
    για τη γενιά μας
    Δεν ξέραν όμως τα καρφιά, πόσο πικρά είναι και βαθιά
    μες στην καρδιά μας

    Μ' απάτη και με μπαμπεσιά μας δώσανε στη μοιρασιά
    μονάχα πόνους
    Κλωτσιές, χαστούκια και φωνές, έγιν' ο κόσμος καφενές
    για δολοφόνους

    Όλοι χωρούν σ' αυτή τη γη, μόνο που αλλάζει η πληγή
    του καθενός μας
    Χρόνια στην ίδια τη γωνιά κι απ' άδικο στην απονιά
    το μερτικό μας


    abyss
    16.06.2005, 14:24
    Ο μέρμηγκας


    Eνας μέρμηγκας τυφλός με πήρε απ το χέρι
    Είμαι λέει ο πιο σοφός σ΄ ολόκληρο τ’ ασκέρι

    Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
    χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
    εν-δυό προσκυνάμε,
    εν-δυό πολεμάμε,
    εν-δυό δεν πεινάμε

    Tα βολεύεις μια χαρά σπουδαίο μου μυρμήγκι
    όμως πρόσεχε καλά τ' ωραίο σου λαρύγγι

    Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
    χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
    εν-δυό προσκυνάμε,
    εν-δυό πολεμάμε,
    εν-δυό μα πεινάμε

    Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν' αλλάξει
    πλάκωσε όλο το χωριό το μέρμηγκα να χάψει

    Kαι τα μικρά του τα μερμηγκάκια
    χειροκροτάνε μ’ ενθουσιασμό
    εν-δυό προσκυνάμε,
    εν-δυό μα πεινάμε,
    εν-δυό θα σε φάμε!


    iris-the-black
    17.06.2005, 15:31
    Polu duskolo na vreis tragoudia pou to thema tous na mhn einai h agaph giati auto proselkeiei (to skwtosa) perissotero kosmo kai ton ekproswpei.
    eneni
    17.06.2005, 15:49
    ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ

    Μιχάλης Γκανάς, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας


    Ελα να πάμε στα καμένα
    στον Υμηττό και στην Αυλώνα
    πουλιά και πεύκα συλλογίσου
    ενός καμένου παραδείσου
    δέντρα που ήτανε φαντάσου
    και στη σκιά τους ξεκουράσου

    Ελα και πάρε με μαζί σου
    στην Κυριακάτικη εκδρομή σου
    βγάλε με στο χλωρό κορμί σου
    στις εκβολές του παραδείσου

    Ελα να πάμε στα καμένα
    δεν μας χωράει πιά το σπιίτι
    έρχονται δύσκολες ημέρες
    μουτζουρωμένες σα Δευτέρες
    έρχονται φλόγες απ’τα δάση
    και μιά φωτιά να μας δικάσει
    μέσα στο πύρινό της χνώτο
    από τον έσχατο στον πρώτο

    Ελα και πάρε με μαζί σου
    στην Κυριακάτικη εκδρομή σου
    βγάλε με στο χλωρό κορμί σου
    στις εκβολές του παραδείσου

    Ελα να βγούμε απ΄το σπιίτι
    ξανά σε δρόμους και πλατείες
    πάρε και τα παιδιά μαζί σου
    εδώ, στο χείλος της αβύσσου
    κι άφησε μόνη στο τραπέζι
    την τηλεόραση να παίζει
    Να δείχνει έγχρωμο τον πόνο
    δίπλα σ’ένα φιλέτο τόνο
    Να δείχνει φονικά και φλόγες
    τράντες πολιτικούς και ρώγες
    ενώ εμείς θα ‘χουμε φτάσει
    στο σταυροδρόμι του εξήντα

    Με τα παιδάκια μας στον ώμο
    για να μας δείχνουνε το δρόμο


    abyss
    17.06.2005, 21:42
    Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι


    Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
    το σκοτάδι είναι βαθύ
    κι όμως ένα παλικάρι
    δεν μπορεί να κοιμηθεί

    Άραγε τι περιμένει
    απ' το βράδυ ως το πρωί
    στο στενό το παραθύρι
    που φωτίζει με κερί

    Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει
    με βαρύ αναστεναγμό
    ας μπορούσα να μαντέψω
    της καρδιάς του τον καημό


    Το τραγούδι αυτό, το αυτολογόκρινε ο Απόστολος Καλδάρας, προκειμένου να ξεπεράσει τα εμπόδια της λογοκρισίας. Οι αρχικοί στίχοι του τραγουδιού ήταν: αντί "το σκοτάδι είναι βαθύ", έλεγε "νύχτωσε και στο Γεντί". Αντί "που φωτίζει με κερί" έλεγε "που φωτίζει το κελί". Ενώ η τελευταία στροφή του τραγουδιού έλεγε: "Πόρτα ανοίγει πόετα κλείνει / μα διπλό είναι το κλειδί / τί έχει κάνει και το ρίξαν / το παιδί στη φυλακή".


    mitsena
    23.06.2005, 16:10
    ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ
    ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ
    Ο ΜΑΥΡΟΣ ΓΑΤΟΣ
    ΔΕ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ
    ΣΤΙΓΜΗ.....

    koripaki
    23.06.2005, 21:14
    Τρύπες
    Τα κανονικά παιδιά

    Τα κανονικά παιδιά
    γεννιούνται κανονικά,
    μεγαλώνουν κανονικά,
    ονειρεύονται κανονικά,
    ερωτεύονται κανονικά
    και πεθαίνουν κανονικά.

    [Πες μου μαμά] Και τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά
    που αν και γεννιούνται κανονικά,
    δε μεγαλώνουν κανονικά,
    δεν ονειρεύονται κανονικά,
    ούτε ερωτεύονται κανονικά
    [πες μου μαμά] πες μου αν πεθαίνουν -πες μου αν πεθαίνουν- κανονικά.
    dimi589
    24.06.2005, 03:20
    FF.C, Φταιω κι εγω

    Φταίει κι αυτή η ζωή που πάντα μ αφήνει απ έξω
    και το στημένο παιχνίδι που ποτέ δε δέχτηκα να παίξω
    φταίει που κινούμαι μόνος στην άλλη πλευρά
    φταίει που δεν έκανα τη μουσική μου πουτάνα για τα λεφτά
    φταίει που δεν έσκυψα κεφάλι όταν το κάνανε όλοι οι άλλοι
    και δεν το βούλωσα ποτέ, βλέπεις δεν τους έκανα τη χάρη
    φταίνε και οι μέρες που περνάνε και πάντα μένουνε ίδιες
    και οι αναποδιές που δεν είναι μία, ούτε εκατό, αλλά χίλιες
    φταίει που μένω πιστός σε ό,τι πίστευα από την αρχή
    φταίει που για κανέναν και για τίποτα δεν έχω ξεπουληθεί
    φταίει που δεν ακολουθώ τις μόδες ούτε εμπορικά τεχνάσματα
    φταίει που μέρα με τη μέρα μεγαλώνουνε τα χάσματα
    φταίνε όλα αυτά τα συγκροτήματα σαν τυπικά παρασκευάσματα
    με έξυπνο περιτύλιγμα για όλα τα κοινωνικά φάσματα
    φταίει που επιμένω να μένω όρθιος ανάμεσα σε χαλάσματα
    απ τον παλιό καλό καιρό έχουνε μείνει μόνο φαντάσματα
    φταίνε τα χρόνια που περνούν σαν δευτερολέπτου κλάσματα
    φταίνε οι άνθρωποι που μεταλλάσσονται σε αλλόκοτα πλάσματα
    φταίει ένας αέρας γεμάτος από χίλιων ειδών αναθυμιάσματα
    και ένα νερό πλημμυρισμένο από χημικά και τοξικά αποβράσματα
    Φταίω κι εγώ για λάθος μου αποφάσεις
    Ανούσιες καταστάσεις, χωρίς αντίκρισμα πράξεις
    Φταίω κι εγώ για όλα αυτά τα χαμένα
    Χαμένα και κερδισμένα, όλα από μένα κερασμένα (2)
    Φταίνε όλα αυτά που αγάπησα πολύ
    Φταίνε όλα αυτά που δεν είναι πια εκεί
    Φταίνε όλα αυτά που μου έχουν αρνηθεί
    Φταίει το άσχημο τέλος και η όμορφη αρχή (2)

    Φταίει η νέα τάξη πραγμάτων και η ύπουλη ενημέρωση
    φταίει που κάθε μορφή αντίστασης την κάνουν να μοιάζει μ’ επικίνδυνη ένεση
    φταίει που μέσα από την τηλεόραση κάνει ο διάβολος παρέλαση
    φταίει που κάθε τι αληθινό μοιάζει με ύποπτη εξαίρεση
    φταίει που η τέχνη έγινε χρήμα και το χρήμα έγινε τέχνη
    και η νέα εποχή που ισοπεδώνει λαούς, θρησκείες και έθνη
    φταίει που πρέπει να είσαι γκέι ή πουτάνα για να κάνεις επιτυχία
    και οι τραγουδίστριες που μοιάζουν σαν ηθοποιοί σε πορνοταινία
    και ψάχνω ακόμα στο παρόν σημάδια απ’ το παρελθόν
    μιας πρώην ένδοξης πατρίδας, μητέρας των πολιτισμών
    φταίει κι αυτό που νιώθω μέσα μου και ονομάζεται ψυχή
    που μου κραυγάζει σιωπηρά πως πρόωρα θέλει να βγει


    kifa
    24.06.2005, 13:02
    Χάλασ’ ο κόσμος μια βραδιά και σβήσανε τα φώτα

    και το κλειδί το γύρισα πέντε φορές στην πόρτα



    Να μη σε δω που θα περνάς απ’ τα στενά της Κοκκινιάς

    με κρεμεζί πουκάμισο, παιδί απ’ την Ανάβυσσο



    Πατέρα είχα στο γιαπί και αδερφό στα τρένα

    Το τι περνά ο άνθρωπος, μου το ’πανε και μένα


    Τα γιορτινά σου φόρεσες κι ένα σακάκι μαύρο

    Και χτες μου τηλεφώνησες να ’ρθω να σε ξανάβρω


    Γι αυτό δεν θέλω να περνάς απ τα στενά της κοκκινιας ...



    Desmar
    24.06.2005, 14:04
    ...παιδικό τραγουδάκι ...

    Περιστέρια άσπρα πετούν
    στο μπαλκόνι σου αν ίσως σταθούν
    δέσε στο πόδι τους άσπρα χαρτί
    στείλε ένα μήνυμα σε όλη τη γη
    θα περάσουν βουνά και θάλασσες
    θα βρουν τη χώρα που διάλεξες
    και στο μπαλκόνι σου θα'ρθουν ξανά
    στείλε μήνυμα ...




    thanos_lp
    24.06.2005, 20:57
    στρουμφακια