Δισκοπαρουσίαση - Ξένη Μουσική (Δεκέμβριος 2007)

Buzzcocks

“Flat Pack Philosophy”



Μία από τις εξαιρετικές περιπτώσεις της pop ιστορίας οι Buzzcocks το κάνουν 30 χρόνια και όλοι ξέρουν ότι ακόμη το κάνουν καλύτερα! Το ντεμπούτο τους για την Cooking Vinyl και μόλις όγδοο στούντιο άλμπουμ είναι μια καταιγίδα punk-pop προδιαγραφών που, με τα 14 tracks στα 36 λεπτά του, μόνο με τα ιστορικά πρώτα τους σινγκλ μπορεί να συγκριθεί. Η σωστή χημεία εδώ συνάντησε την εκπληκτική παραγωγή του μπασίστα Tony Barber και «γκρουβάρισε» πάνω σε ένα αντικομφορμιστικό, αντικαταναλωτικό, αντικαπιταλιστικό οίστρο ( Tesco, IKEA και άλλοι έχουν την τιμητική τους) με αποτέλεσμα ένα άλμπουμ που, σε αντίθεση με πολλά άλλα δημιουργών της γενιάς τους, πείθει!

Πληροφορία:
Live, για δεύτερη φορά στην Αθήνα, το Μάϊο

Merz
“Loveheart”




Ο αγαπημένος του Chris Martin (Coldplay) επιστρέφει μετά από 6 χρόνια με ένα άλμπουμ που έχει κάνει τους Βρετανούς να παραμιλούν. Ο Merz, κατά κόσμο Conrad Lambert, αποτέλεσε το “next big thing” το 1999 με το σινγκλ του “Many Weathers Apart” και το ντεμπούτο άλμπουμ του για την Epic, νικήτριας ενός μικρού πολέμου εκατομμυρίων για το συμβόλαιο του. Έκτοτε αρνήθηκε να συνεχίσει, παράτησε το μεγάλο συμβόλαιο, εξαφανίστηκε στη βρετανική επαρχία, παντρεύτηκε στη Μογγολία για να αποδείξει αίφνης με το “Loveheart” ότι ορισμένα πράγματα δεν ξεχνιούνται… «Ένας Nick Drake για τον 21ο αιώνα» ο Merz ανακατεύει ηλεκτρονικά με folk, φλερτάρει με το dance, την ευρωπαϊκή μουσική, ακόμη και την αφρικανική παράδοση, για να μας χαρίσει έναν από τους καλύτερους pop δίσκους της χρονιάς! Λεπτεπίλεπτες συνθέσεις που φέρνουν στο νου πρώιμους Floyd και Coldplay, βουκολικά ηχοτοπία και αστικές αμαρτίες από μια μεγάλη φωνή και ένα από τα πιο μεγάλα ταλέντα της βρετανικής μουσικής.

Kris Kristofferson
“This Old Road”



Το πρώτο άλμπουμ του Kris Kristofferson μετά από 11 ολόκληρα χρόνια άξιζε και με το παραπάνω την αναμονή αποτελώντας άλλο ένα λαμπρό παράδειγμα comeback «με-λόγο-και-αιτία». Ο άνθρωπος που γεφύρωσε το χάσμα ανάμεσα στη γενιά των μακρυμάλληδων και τους ρέμπελους του Nashville, πίσω στις αρχές των ‘70ς, επιστρέφει με ένα άλμπουμ που θα μιλήσει στην καρδιά και της σημερινής γενιάς των... «μακρυμάλληδων». Σε παραγωγή του θρύλου Don Was (Bob Dylan, Rolling Stones) το “This Old Road” κάνει τις παραγωγές του Rick Rubin για το Johnny Cash να ακούγονται σχεδόν «γυαλισμένες» (!!), με τον Kristofferson, σε μια υποβλητική ηχογράφηση με την κιθάρα του και τη διακριτική συνοδεία του ίδιου του Don Was, του Stephen Bruton και του Jim Keltner στα ντραμς. Τραγούδια για την αγάπη, τον έρωτα, τα γεράματα και πάνω από όλα, γιατί αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για Kristofferson, την ελευθερία και την προσπάθεια που γίνεται τελευταία, από μερικούς μανιακούς στις ΗΠΑ και αλλού, να την ξαναχρεώσουν πολύ ακριβά.

Drive - By Truckers

“A Blessing & A Curse”



Οι Drive-By Truckers έχουν πέσει σα βόμβα στη νέα αμερικάνικη σκηνή τα τελευταία 10 χρόνια και το ολοκαίνουριο “A Blessing And A Curse” έρχεται να ενισχύσει την... υποψία ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά μεγάλο Rock γκρουπ. ΟιDrive-By Truckers εδώ προσφέρουν μια εκπληκτικά ώριμη, αφομοιωμένη και τελικά απείρως πιο συναρπαστική εκδοχή του ανακαινισμένου roots Rock τους. Η οργή, τα θέματα εντοπιότητας όπως και οι φόροι τιμής στο παρελθόν έχουν δώσει πλέον τη θέση τους σε ένα πυκνό, βραδυφλεγές και φινετσάτο Rock, όπου το swamp beat των Creedence, η συγκρατημένη λαγνεία των Muscle Shoals Studios και το αστικό punk-boogie των Replacements αφήνουν την παρουσία τους να εννοηθεί διακριτικά πίσω από τις συνθέσεις και το ίδιο το παίξιμο ενός σχήματος με ούτε λίγο ούτε πολύ 3 singer/songwriters! Πολλοί τους αποκαλούν “οι Band της εποχής μας“ και ίσως να μην έχουν άδικο, το “A Blessing And A Curse” πάντως είναι τόσο κλασικό και σίγουρο όσο και η μοναξιά της Route 66, η λάσπη στο Δέλτα του Μισσισσιππή ή η μύγα στο γάλα του γραφειοκράτη.

Επενδύστε άφοβα

Billy Bragg

“Volume 1”




Το πρώτο μέρος της αποκατάστασης της δισκογραφίας του μεγάλου ‘Αγγλου τραγουδοποιού της «νέας γενιάς»,
αποτελεί μια φιλόδοξη προσπάθεια που θα ικανοποιήσει τους σκληροπυρηνικούς φανς του Billy
και θα τον κάνει γνωστό στους ακόμη νεότερους.


Πρόκειται για 4 από τα πρώτα του και πιο δημοφιλή άλμπουμ του, τα κλασικά πλέον “Life ‘s A Riot with Spy Vs Spy” (1983), “Brewing Up With Billy Bragg” (1984), “Talking With the Taxman About Poetry” (1986) & “The Internationale” (1990), ίσως τα πιο σημαντικά πολιτικά άλμπουμ της μετα-punk περιόδου. Όλα κυκλοφορούν και διατίθενται σε ενισχυμένες mid-price 2CD-εκδόσεις, τα τρία πρώτα με bonus CD με ακυκλοφόρητα κομμάτια, ενώ το “The Internationale” με extra στο CD το θρυλικό “Live & Dubious EP” (με τις διασκευές του στα “This Land Is Your Land” του Woody Guthrie, “Joe Hill” του Phil Ochs και “A Change Is Gonna Come” του Sam Cooke) και ένα bonus DVD με τίτλο “Here & There”, από τις εμφανίσεις του στα ‘80ς στο Ανατολικό Βερολίνο, τη Νικαράγουα και τη Λιθουανία. Κυκλοφορούν επίσης σε ένα εξαιρετικό Box-set που περιλαμβάνει όλα τα 7 CD (4 αυθεντικά άλμπουμ και 3 bonus CD), το bonus-DVD του “The Internationale” συν ένα ακόμη bonus-DVD με τίτλο “From the West Down To the East”, αποκλειστικά και μόνο για το Box-set. “Trying to change the world by singing about it is a dirty business, but someone has to do it”, δήλωνε ο Billy Bragg το 1988, “a one-man Clash”, δήλωναν οι άλλοι γι’ αυτόν, που σημαίνει ότι μάλλον καλά την έκανε τη δουλειά.

Απαραίτητος και πιο επίκαιρος από ποτέ

Tina Dico

Την γνωρίσαμε στο τελευταίο Album
των Zero 7

Τώρα με το προσωπικό της Album "In The Red" ετοιμάζεται
Να κατακτήσει όλο τον κόσμο!



Έχει ξεπεράσει ονόματα σαν τους U2 και τους Coldplay προκειμένου να εγκατασταθεί στο Νο.1 των charts της πατρίδας της στα τέλη του 2005. Προηγουμένως αποτέλεσε την έκπληξη του τελευταίου άλμπουμ των Zero 7 (είναι εκείνη η φωνή στα “Home” και “The Space Between”!)
Τώρα, το εξαιρετικό “In The Red” της 27χρονης Δανέζας singer/songwriter κυκλοφορεί στη Βρετανία, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη συναντώντας ήδη την κριτική αποδοχή και τις μεγάλες πωλήσεις που αναμένεται να την στείλουν κι’ εκεί στην κορυφή.
Μια συλλογή τραγουδιών για τις μεταμεσονύχτιες ώρες από ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, τόσο στη σύνθεση όσο και στην ερμηνεία, που φέρνει στο νου πότε τη Joni Mitchell και πότε τους Portishead.
Ένα έξοχο άλμπουμ που ξεχειλίζει από συναισθηματική ειλικρίνεια, σπουδαία κομμάτια και ακαταμάχητα ρεφρέν που θα κινούσαν και ολόκληρο στάδιο.

Ανακαλύψτε την τώρα!!!!


Everybody must give something back, for something they get.....





[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 02-05-2006 04:43 ]

Delays

“You See Colors”



Με το “Faded Seaside Glamour” έκαναν το πρώτο μεγάλο βήμα σε Βρετανία και ΗΠΑ και καταχωρήθηκαν σαν μια από τις πιο μεγάλες ελπίδες της Rough Trade και της βρετανικής pop.
Η καταχώρηση τους σε κάποια γνωστή μουσική υποκατηγορία ήταν το μεγάλο πρόβλημα με την ευρηματική παρέα από το Southampton...
Το “You See Colors” είναι μια από τις πιο ελκυστικές βρετανικές κυκλοφορίες του 2006.
Αποκαλύπτει ακόμη περισσότερες πλευρές των Delays, πότε electro, πότε sunshine-pop, ακόμη και post-Blues, μέσα από μία παρέλαση απενοχοποιημένων hit-singles που δεν θέλεις να τελειώσει.
Οι Delays εδώ αποκαλύπτονται πια, είναι οι σύγχρονοι pop εστέτ που προσφέρουν λίγο ειδικό βάρος στην ταλαιπωρημένη brit-pop γράφοντας τραγούδια με βάθος και νόημα και διεκδικώντας γι’ αυτήν το χαρακτηρισμό της ”Καλής Τέχνης”


Από τις μεγαλύτερες διεθνείς προτεραιότητες της Rough Trade για το 2006.





[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 25-04-2006 19:58 ]

Islands

“Return To The Sea”



Οι Islands αποτελούν το νέο σχήμα του ντουέτου των Nick Diamonds & J’aime Tambeur, γνωστών ταλαντούχων και δημιουργικών μποέμ της ανθηρής σκηνής του Μόντρεαλ του Καναδά. Με το προηγούμενο γκρουπ τους, τους Unicorns, ξεχώρισαν για τη φαντασία, την ανατρεπτική διάθεση και το street πνεύμα τους.
Με τους Islands όμως όλα τα παραπάνω υπηρετούν το μουσικό τους όραμα και μάλιστα αυτό είναι φιλόδοξο, απρόβλεπτο όσο και συνεκτικό. Οι Islands παίζουν έξοχη εκλεκτική pop με στοιχεία από ετερόκλητες μουσικές όπως το hip hop, η country, η ψυχεδέλεια των ‘60’s και ειδικά το calypso, ή όπως οι ίδιοι χαρακτηριστικά αναφέρουν, μουσικές του Νότιου Ημισφαιρίου και των Νότιων Θαλασσών...
Το “Return To the Sea” είναι ήδη ένα κλασικό ντεμπούτο άλμπουμ –άλλο ένα από τον Καναδά- η είδηση έχει κάνει το γύρο του κόσμου, το άλμπουμ είναι “Best New Music” επιλογή στο Pitchfork και top priority για τη Rough Trade στην Ευρώπη.

Tracklist
1. Swans
2. Humans
3. Don't Call Me Whitney Bobby
4. Rough Gem
5. Tsuxiit
6. Where There's A Will A Whale
7. Jogging Gorgeous Summer
8. Volcanoes
9. If
10. Ones
11. Bucky Little Wings

Mία από τις κορυφαίες εναλλακτικές μουσικές που θα ακούσετε όλη τη χρονιά.

Tom Verlaine

“Songs and Other Things”



&

“Around”



Μετά από 14 χρόνια αναμονής ο Tom Verlaine κυκλοφορεί καινούριο στούντιο άλμπουμ και μάλιστα 2 μαζί!
Είναι η πρώτη κυκλοφορία νέου υλικού με την καινούρια του εταιρεία τη Thrill Jockey και πρόκειται για δύο τελείως ξεχωριστά άλμπουμ, το “Songs and Other Things” με φωνητικά, το πρώτο μετά το “The Wonder” του 1990, ενώ το “Around” είναι instrumental και αποτελεί τη συνέχεια του “Warm & Cool” του 1992.
Ο Tom Verlaine δε χρειάζεται πολλές συστάσεις, είναι ο ηγέτης των Television, θεμελιωτής του ήχου της Νέας Υόρκης και ένας από τους αισθαντικότερους κιθαρίστες στην ιστορία του Rock και της ηλεκτρικής μουσικής γενικότερα.
Ο ήχος του, η φινέτσα και το μοναδικό κράτημα είναι σήματα κατατεθέντα που περιγράφονται μόνο με υπερθετικά και δεν έχουν ποτέ μέχρι στιγμής υποκλαπεί ή παραχαραχθεί με επιτυχία.
Τόσο το “Songs and Other Things” όσο και το “Around” είναι από τα σπάνια άλμπουμ που μπορεί να ακούσει κανείς σήμερα και αποδεικνύουν ότι άξιζε η αναμονή, έχοντας οδηγήσει ακόμη και τα πιο “δύσκολα” βρετανικά μέσα να ερίζουν για το ποιό από τα 2 άλμπουμ είναι καλύτερο...
Ο Tom Verlaine θα βγει στο δρόμο με μπάντα –στην Ευρώπη θα βρίσκεται τον Ιούλιο– παρουσιάζοντας τα καινούρια άλμπουμ αλλά και συνεχίζοντας την πρόσφατη live κινητικότητά του, είτε με τους Television είτε με το γκρουπ της Patti Smith.


Everybody must give something back, for something they get.....




[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 11-05-2006 17:14 ]

Adam Green
“Jacket Full Of Danger”




(O Scott Walker -συναντάει- τον Julian Cope)




Αν και μόλις 24 ετών ο Adam Green έχει καταχωρηθεί σαν ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σύγχρονους singer / songwriters. Αποφεύγοντας το κλισέ της εξομολόγησης της προσωπικής του μιζέριας ο Adam Green καταπιάνεται με θέματα της καθημερινότητας της pop culture, είναι αστείος, δε φοβάται τις «εμπνευσμένες ανοησίες» και διαθέτει μελωδικό χάρισμα, που σε συνδυασμό με την ο Scott Walker-συναντάει-τον-Julian Cope ερμηνεία του, τον κάνει αμέσως να ξεχωρίζει. Στο ολοκαίνουριο μάλιστα “Jacket Full Of Danger” ακούγεται πιο σίγουρος, απολαυστικός και groovy! Με τη μπάντα που μόλις είχε ολοκληρώσει την περιοδεία του “Gemstones” σε δαιμονισμένη φόρμα, παραγωγό το Dan Myers (Grandaddy, Rival Schools) και τα χαρακτηριστικά έγχορδα της Jane Scarpantoni (Tiny Lights, Fields Of Mine) το “Jacket Full Of Danger” είναι η πιο δυναμική κυκλοφορία του Adam Green, φέρνοντας αριστοτεχνικά τη φιλοσοφία της μουσικής του George Gershwin ή του Frank Sinatra κοντά σε αυτή των Strokes και των Libertines

Frank Black

“Fastman/Raiderman”

Μετά την επιτυχία που γνώρισε το 2005 με το Honeycomb, o Frank Black, ο ηγέτης των Pixies, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το νέο του διπλό άλμπουμ με τον τίτλο Fastman/Raiderman τον Ιούνιο του 2006!

Με παραγωγό για μια ακόμη φορά τον Jon Tiven, το Fastman/Raiderman ηχογραφήθηκε μέσα σε μια περίοδο 2 χρόνων στο Nashville και στο Los Angeles.

Στο άλμπουμ συμμετέχουν σπουδαίοι μουσικοί, όπως οι Levon Helm (The Band), Tom Petersson (Cheap Trick), Steve Ferrone, Al Kooper, Marty Brown, P.F. Sloan, Simon Kirke (Bad Company & Free) αλλά και oι “γνωστοί ύποπτοι” από το Honeycomb όπως οι Sreve Cropper, Reggie Young, Buddy Miller, Spooner Oldman & Chester Thompson.

Για τον Black, η ηχογράφηση του Fastman/Raiderman ήταν λίγο σαν επιστροφή στο σπίτι.

Όπως λέει και ο ίδιος:
“On Honeycomb I was walking on eggshells.
These guys are still legends, but now that wed hung around a bit,
I was more at ease”.

I Love You But I've Chosen Darkness

“Fear Is On Our Side”






H Secretly Canadian παρουσιάζει το ντεμπούτο άλμπουμ του γκρουπ από το Austin του Τέξας που η φήμη του τρέχει ταχύτερα από τις κυκλοφορίες του.

Καθόλου άδικα, όπως διαπιστώνουν ήδη οι κριτικοί σε όλο τον κόσμο αλλά κυρίως οι φανς που μέσω του διαδικτύου έχουν φροντίσει να διαδώσουν τα νέα.

Ένα μίγμα Joy Division, Sound, Echo & the Bunnymen και σύγχρονου post punk ο ήχος των I Love You But I ‘ve Chosen Darkness δεν είναι μια αποκατάσταση της «χρυσής εποχής» του darkwave, αλλά μια συγκλονιστική σύγχρονη πρόταση πάνω στο σκοτεινό ήχο.

Θωπευτικά instrumental διαδέχονται επικές μπαλάντες για να φορτίσουν ακόμη περισσότερο την ατμόσφαιρα με ακαταμάχητα μελαγχολικά pop διαμάντια.

Ένα από τα κορυφαία ντεμπούτα του 2006, μια κατάθεση πάνω στα νοήματα της εποχής, των αγώνων μας και των φόβων μας.

Εξαιρετική παραγωγή από τον Paul Barker (Ministry, Revolting Cocks)



Everybody must give something back, for something they get.....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 21-06-2006 17:00 ]

Cracker



“Greenland”


Το πολυαναμενόμενο καινούριο στούντιο άλμπουμ των Cracker είναι γεγονός και είναι πολύ πάνω του αναμενομένου!

Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό άλμπουμ στη μεγάλη καριέρα του γκρουπ, ίσως το πιο προσωπικό-αυτοβιογραφικό για τον David Lowery και σίγουρα το πιο σκοτεινό και εσωστρεφικό στιχουργικά.

Η “Greenland” του Lowery δεν είναι ακριβώς η γη της επαγγελίας, μάλλον της ματαιότητας και της απώλειας - η δική του φαίνεται να τοποθετείται στην α-λα Hemingway ατμόσφαιρα του κορυφαίου “Sidi Ifni”, στην αίσθηση του μετεωρισμού, σε ποταμούς αλκοόλ, στο κυνήγι της αθανασίας.

Η γλώσσα του είναι ένα κοφτερό κλασικό Rock που πολλοί θα έλεγαν «εναλλακτικό» και που, όπως πάντα, πατάει γερά στα Blues, την country, την ψυχεδέλεια και τους Velvet, αυτή τη φορά με μερικά από τα κορυφαία των κορυφαίων κομμάτια του Lowery, πλούσιες ενορχηστρώσεις με εκλεκτούς guests (ανάμεσα τους και ο Marc Linkous των Sparklehorse) και ένα γκρουπ σε μεγάλα κέφια.

«Έφτασα να αναρωτιέμαι αν πράγματι ήθελα να συνεχίσω να είμαι μουσικός και να γράφω τραγούδια... Ε, αυτές ακριβώς οι ερωτήσεις απαντήθηκαν γράφοντας το δίσκο», δηλώνει ο David Lowery και ακούγοντας τον δε μένει σε κανέναν αμφιβολία γι’ αυτό.

Ένα άλμπουμ-σταθμός στην ιστορία των Cracker και ένα από τα καλύτερα Rock άλμπουμ που θα ακούσετε αυτή τη χρονιά.


“Well the first dance cost me a quarter and the second dance cost me my heart.
Now I'm here on this bar stool 'n like a circle it ends where it starts
And it goes something like this.
Always a swing and a miss

“Well I ain't seen you so I drank all night
now my eyes are black cause I fought all night
I come stumblin home to sleep alone and it's alright, yeah it's alright
and it's hard to tell what it is and what its not
until it is something you ain't got”

Mono



“You Are There”


Ηχογραφημένο για μια ακόμη φορά στο Electrical Audio, στο Σικάγο, από τον Steve Albini, το τρίτο άλμπουμ του κουαρτέτου από την Ιαπωνία είναι μια εντυπωσιακή συνέχεια της αναζήτησης τους για το soundtrack της απόλυτης δραματικής ταινίας που δεν γυρίστηκε ακόμη...

Οπλισμένοι με ανεξάντλητο ενδιαφέρον για τις λεπτομέρειες της δομής των κομματιών τους, με ένα heavy ήχο που θα ξεσήκωνε και στάδιο και μια σειρά από εξαιρετικές ενορχηστρώσεις για έγχορδα οι Mono ακροβατούν μοναδικά ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι με τη φρεσκάδα και την εφηβική ενέργεια των πρώτων τους χρόνων.

Δεν είναι heavy όπως οι Black Sabbath, είναι heavy όπως ο Beethoven.

Josephine Foster

“A Wolf In Sheep's Clothing”





Η Josephine Foster είναι μια καινούρια αμερικανίδα singer/songwriter που θεωρείται, καθόλου άδικα, ένας «θηλυκός Devendra Banhard», εξαιτίας κυρίως της βουτηγμένης στην ψυχεδέλεια θεατρικής folk που υπηρετεί είτε σόλο είτε με το ντουέτο Born Heller είτε με τους περισσότερο acid-Rock Supposed.

Το “A Wolf In Sheep’s Clothing”, το καινούριο της προσωπικό άλμπουμ και πρώτη της επίσημη κυκλοφορία στην Ελλάδα για τη Locust Music, είναι μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη που έχει κάνει τους δημοσιογράφους του Mojo και του Pitchfork να χάνουν τα λόγια τους.

Η Josephine Foster καταπιάνεται εδώ με ένα concept διασκευών γερμανικών έντεχνων τραγουδιών (lieder) του 19ου αιώνα για τη φωνή της, την κιθάρα της, μερικά space εφέ και την ηλεκτρική του Brian Goodman.

Ένα υπεράνω περιγραφής «φευγάτο» άλμπουμ που θυμίζει Brecht, Slapp Happy & Jefferson Airplane συγχρόνως!

Τραγούδια των Schubert, Brahms, Schumann από μια άλλη, ρομαντική εποχή, με την α-λα Grace Slick -συναντάει-τη- Shirley Collins ερμηνεία της Foster.

Ένα από τα καλύτερα αντισυμβατικά άλμπουμ που θα ακούσετε όλη τη χρονιά.

Nick Cave + Bryan Ferry + Sting + Bono + Lou Reed + Johnny Depp + Pirates

“Rogue’s Gallery: Pirate Ballads, Sea Songs & Chanteys”

(Μία συλλογή που είναι ιδέα του Johnny Depp και του Gore Verbinski που σκηνοθέτησε την ταινία “Pirates of the Carribean”)

Tracklist:

Disc One:

01: Baby Gramps - "Cape Cod Girls"
02: Richard Thompson - "Mingulay Boat Song"
03: John C. Reilly - "My Son John"
04: Nick Cave - "Fire Down Below"
05: Loudon Wainwright III - "Turkish Revelry"
06: Three Pruned Men - "Bully in the Alley"
07: Bryan Ferry - "The Cruel Ship's Captain"
08: Robin Holcomb - "Dead Horse"
09: Bill Frisell - "Spanish Ladies"
10: Joseph Arthur - "High Barbary"
11: Mark Anthony Thompson - "Haul Away Joe"
12: David Thomas - "Dan Dan"
13: Sting - "Blood Red Roses"
14: Teddy Thompson - "Sally Brown"
15: Rufus Wainwright & Kate McGarrigle - "Lowlands Away"
16: Gavin Friday - "Baltimore Whores"
17: Eliza Carthy - "Rolling Sea"
18: Martin Carthy & the UK Group - "The Mermaid"
19: Bob Neuwirth - "Haul on the Bowline"
20: Bono - "Dying Sailor to His Shipmates"
21: Lucinda Williams - "Bonnie Portmore"
22: Richard Greene & Jack Shit - "Shenandoah"
23: Mary Margaret O'Hara - "The Cry of Man"

Disc Two:

01: Jack Shit - "Boney"
02: Loudon Wainwright III - "Good Ship Venus"
03: White Magic - "Long Time Ago"
04: Nick Cave - "Pinery Boy"
05: Bryan Ferry with Antony - "Lowlands Low"
06: Akron/Family - "One Spring Morning"
07: Martin Carthy & family - "Hog Eye Man"
08: Ricky Jay & Richard Greene - "The Fiddler/A Drop of Nelson's Blood"
09: Andrea Corr - "Caroline and Her Young Sailor Bold"
10: John C. Reilly - "Fathom the Bowl"
11: David Thomas - "Drunken Sailor"
12: Ed Harcourt - "Farewell Nancy"
13: Stan Ridgway - "Hanging Johnny"
14: Baby Gramps - "Old Man of the Sea"
15: Van Dyke Parks - "Greenland Whale Fisheries"
16: Sting - "Shallow Brown"
17: Jolie Holland - "The Grey Funnel Line"
18: Jarvis Cocker - "A Drop of Nelson's Blood"
19: Lou Reed - "Leave Her Johnny"
20: Ralph Steadman - "Little Boy Billy"





Everybody must give something back, for something they get.....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 23-06-2006 15:02 ]

Μιχάλης Εμιρλής

“Ζω περιμένοντας να ζήσω”



(Μια καθυστερημένη παρουσίαση)

Μα ζωή είναι αυτή να “ζει περιμένοντας να …..ζήσει”;

Δέκα τραγούδια με στίχους -ως επί το πλείστον- ερωτικούς μας δίνει εδώ ο 23χρονος τραγουδοποιός Μιχάλης Εμιρλής, στην πρώτη του δισκογραφική κατάθεση.

Θέματα χιλιοειπωμένα. (Δεν σε ξεχνάω, προσπαθώ να σε ξεχάσω, σε ξέχασα, σε περιμένω, μη μ’ αφήνεις, έλα, πότε θα ‘ρθεις; κλπ.)

Δεν είναι το ΤΙ λες, αλλά ΠΩΣ το λες. Ε θα μάθει…μικρός είναι ακόμα….έχει δρόμο μπροστά του!!!

Έπειτα…. Εδώ λέμε να κόψουμε το τσιγάρο κι’ αυτός ξεκινάει κατ’ ευθείαν από την …..πίπα!!!!

Ανώδυνος & Light


Everybody must give something back, for something they get.....

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 23-06-2006 15:15 ]

Το μέλος Orfeus στις 23-06-2006 στις 15:01 έγραψε...

Παράθεση: Έπειτα…. Εδώ λέμε να κόψουμε το τσιγάρο κι’ αυτός ξεκινάει κατ’ ευθείαν από την …..πίπα!!!!

Six Organs Of Admitance

“The Sun Awakes”



Torn By Wolves
Bless Your Blood
Black Wall
The Desert is a Circle
Attar
Wolves' Pup
River of Transfiguration



Με το πρόσφατο comeback της acid folk μουσικής σκηνής αλλά και της ανάλογης αισθητικής ο Ben Chasny έχει γίνει pop celebrity και έτσι η καινούρια του δουλειά με τους Six Organs of Admittance (στα “side projects” του και τις συνεργασίες του περιλαμβάνονται οι Comets On Fire, August Born και οι Current 93) αναμενόταν σαν ένα από τα underground δισκογραφικά γεγονότα της χρονιάς – καθόλου άδικα!

Το “The Sun Awakes” είναι ένα ακόμη cosmische-Rock classic, ένα ψυχεδελικό έπος που κορυφώνεται με το 24λεπτο “River Of Transfiguration”, αφού έχει διατρέξει ακουστικά, raga-style θέματα, ανατολίτικα drones και ηλεκτρικά acid περάσματα που, μαζί με την εξώκοσμη/tribal ερμηνεία/αφήγηση του Chasny φέρνουν στο νου τους Popol Vuh.

Μιλώντας για psych-folk revival…, this is the real thing.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Orfeus στις 26-06-2006 21:08 ]

Jazkamer

“Metal Music Machine”






Αυτό είναι το αληθινό “metal machine music”, όπως ακριβώς θα το έκανε ο Lou Reed αν απέδιδε τον τίτλο του κυριολεκτικά!

Οι Jazkamer είναι ο Lasse Marhaug και ο John Hegre, πρωτοπόροι της avant garde σκηνής της Νορβηγίας, οι οποίοι κάτω από το όνομα Jazzkammer έχουν συνεργαστεί με μουσικούς όπως ο Merzbow και ο Thurston Moore και έχουν κυκλοφορήσει άλμπουμ για τη Rune Gramophon, τη Mego και φυσικά τη Smalltown Supersound, που για αυτή ειδικά την κυκλοφορία μετονομάστηκε σε Smalltown Supernoise.

Ο ήχος τους θα ενθουσιάσει τους φίλους των Earth, Sunno, Lightning Bolt, Wolf Eyes & Boredoms, κάθε φαν του extreme metal αλλά και πιστούς της electronica και της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής.

Συμμετέχουν μέλη των Enslaved και των Manngard, ενώ το φανταστικό artwork είναι του Savage Pencil (The Fall, Sonic Youth, Residents).