Μια ζωή, ένα όνειρο...
Όταν το όνειρο γίνει πραγματικοτητα...
15 Ιανουαρίου 2007, 18:47
Ταξιδεύοντας στο άπειρο με βάρκα την ελπίδα!!


   Ουφ...τι βδομάδα κι αυτή...ακόμα δεν άρχισε...τσουυυυυυπ!! πάρε ένα διαγώνισμα Ιστορίας ε...και σαν δώρο, πάρε και μια έκθεση!! και αύριο βιολογία και γεωμετρία!! Όσο το σκέφτομαι, βαριέμαι περισσότερο!! Πού θα πάει??? θα περάσει η άτιμη βδομαδούλα δε θα περάσει???

   Τις τελευταίες μέρες, σκέφτομαι πολύ το Πάσχα και ειδικά το καλοκαίρι... Ανυπομονώ να έρθουν και τα δύο!! Θα πάμε στην Πάρο με την κολλητούλα μου!!2 μήνες θα κάτσουμε!! Θα την απολαύσουμε μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο!! Βέβαια θα δουλέψουμε σαν καλές μουσικάντισσες(ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ???:D) μπας και βγάλουμε τα προς το ζην!! αλλά και οι δυο μας δεν το βλέπουμε σαν αγκαρία!! πρόπερσι που δουλεύαμε πάλι μαζί (για μια βδομάδα βέβαια...δε μας άντεξε άλλο το αφεντικό) ρίξαμε το γέλιο της αρκούδας!! Καλοκαίρι αξέχαστο...

    Τώρα λοιπόν περιμένουμε να έρθει ο άτιμος ο Απρίλης να βγούμε σε διακοπές!! Βασικά γι' αυτό ζούμε αλλά να μην το θίξω αυτό το θέμα... Νομίζω πως κι εσείς κάπως έτσι νιώθετε!!

Η ευχή μου λοιπόν είναι... ΥΠΟΜΟΝΗ!!! Πολυυυυυυυυυ υπομονή!!

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
05 Ιανουαρίου 2007, 11:25
Σαν τη νύφη στολισμένο...



   Έτσι όπως κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού, κοιτάζω το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας!!Τι όμορφο που είναι!!!με τα λαμπάκια του συγχρονισμένα μεταξύ τους, κομμάτια  κορδέλες να πέφτουν απο την κορυφή, κόκκινες μπάλες κρέμονται από τα κλαδιά του, και τέλος η κόκκινη κορυφή να δίνει έμφαση ακόμα και στα μικρά κλαδάκια που βρίσκονται πάνω πάνω...

    Τώρα το μάτι μου πέφτει στη φάτνη... Είναι ένα μικρό σπιτάκι τόσο ζεστό όμως, που κατάφερε να κρατήσει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο Χριστούλη...γύρω του η Παναγία και ο Ιωσήφ τον προσέχουν... Τα ζώα έχουν γυρίσει προς το μέρος του μικρού Χριστού και τον κοιτούν. Εκείνη την ώρα φτάνουν και οι μάγοι. Εδώ αλλάζει λίγο η ιστορία μας, γιατί δυστυχώς οι μάγοι της ιστορίας μας δεν βρήκαν ανοιχτά τα μαγαζιά για να πάρουν σμύρνα, χρυσό και λίβανο και ήξεραν ότι το άστρο το λαμπρό που θα τους οδηγούσε στον Μεσσία δε θα ανέτειλε σήμερα, έστω δε θα φαινόταν, γιατί είχε συννεφιά, οπότε αντί για τα δώρα, πήραν τρία φαναράκια να βλέπουν και που πηγαίνουν!!

     Πέρα από την πλάκα, δεν χάρηκα φέτος το δεντράκι... Είχαμε συνεχώς καλεσμένους, επομένως και ένα κρεβάτι στο σαλόνι... Τα φώτα του δέντρου σχεδόν όλη μέρα σβηστά. Τα φαναράκια των μάγων τα έσβησε ο άνεμος... Κρίμα...και ήταν πολύ όμορφο...

      Νοσταλγώ κάποια χρόνια πριν... Ήμουν δεν ήμουν εφτά χρονών... Ξυπνούσα κατά τις εφτάμιση, όταν όλοι κοιμόντουσαν. Όχι όμως για να δω το παιδικό πρόγραμμα όπως συνήθιζα όλο τον υπόλοιπο χρόνο... Έπαιρνα τα ρούχα μου και ντυνόμουν εκεί, στο δέντρο μπροστά... Και ύστερα, καθόμουν και άκουγα χαρούμενη τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες που έπαιζαν τα λαμπάκια!! Σκεφτόμουν πόσο ευχαριστημένη ήμουν από τη ζωή μου, και ότι τα Χριστούγεννα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή...Έτσι, χωρίς να το θέλω, τα μάτια μου συγκεντρώνονταν σε ένα λαμπάκι, και χανόταν σε αυτό, μέχρι να το καταλάβω και να ξυπνήσω.Τι ωραίες εποχές...

     Τώρα πια, πολλές φόρες σκέφτομαι να το ξανακάνω... αλλά δεν ξέρω... έχω σκεφτεί πως θα έρθει κανένας γονιός, κανένας αδερφός και θα με πει σούργελο καθώς με βλέπει να κάνω σαν μωρό παιδί...όμως εγώ έχω 'πεθυμίσει όλη αυτή την ιεροτελεστία...γιατί για εμένα ήταν!! μόνο εγώ ήξερα πόσο χαρούμενη με έκανε αυτή η πολύυυυυυυυυ μικρή για όλους λεπτομέρεια...
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
augustina
augustina
Τεμπελίτσα!!!!!!
από ΚΑΛΛΙΘΕΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/augustina

Ας μιλήσουμε γενικά....



Επίσημοι αναγνώστες (1)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links