05 Ιανουαρίου 2007, 11:25
Σαν τη νύφη στολισμένο...
Έτσι όπως κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού, κοιτάζω το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας!!Τι όμορφο που είναι!!!με τα λαμπάκια του συγχρονισμένα μεταξύ τους, κομμάτια κορδέλες να πέφτουν απο την κορυφή, κόκκινες μπάλες κρέμονται από τα κλαδιά του, και τέλος η κόκκινη κορυφή να δίνει έμφαση ακόμα και στα μικρά κλαδάκια που βρίσκονται πάνω πάνω...
Τώρα το μάτι μου πέφτει στη φάτνη... Είναι ένα μικρό σπιτάκι τόσο ζεστό όμως, που κατάφερε να κρατήσει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο Χριστούλη...γύρω του η Παναγία και ο Ιωσήφ τον προσέχουν... Τα ζώα έχουν γυρίσει προς το μέρος του μικρού Χριστού και τον κοιτούν. Εκείνη την ώρα φτάνουν και οι μάγοι. Εδώ αλλάζει λίγο η ιστορία μας, γιατί δυστυχώς οι μάγοι της ιστορίας μας δεν βρήκαν ανοιχτά τα μαγαζιά για να πάρουν σμύρνα, χρυσό και λίβανο και ήξεραν ότι το άστρο το λαμπρό που θα τους οδηγούσε στον Μεσσία δε θα ανέτειλε σήμερα, έστω δε θα φαινόταν, γιατί είχε συννεφιά, οπότε αντί για τα δώρα, πήραν τρία φαναράκια να βλέπουν και που πηγαίνουν!!
Πέρα από την πλάκα, δεν χάρηκα φέτος το δεντράκι... Είχαμε συνεχώς καλεσμένους, επομένως και ένα κρεβάτι στο σαλόνι... Τα φώτα του δέντρου σχεδόν όλη μέρα σβηστά. Τα φαναράκια των μάγων τα έσβησε ο άνεμος... Κρίμα...και ήταν πολύ όμορφο...
Νοσταλγώ κάποια χρόνια πριν... Ήμουν δεν ήμουν εφτά χρονών... Ξυπνούσα κατά τις εφτάμιση, όταν όλοι κοιμόντουσαν. Όχι όμως για να δω το παιδικό πρόγραμμα όπως συνήθιζα όλο τον υπόλοιπο χρόνο... Έπαιρνα τα ρούχα μου και ντυνόμουν εκεί, στο δέντρο μπροστά... Και ύστερα, καθόμουν και άκουγα χαρούμενη τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες που έπαιζαν τα λαμπάκια!! Σκεφτόμουν πόσο ευχαριστημένη ήμουν από τη ζωή μου, και ότι τα Χριστούγεννα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή...Έτσι, χωρίς να το θέλω, τα μάτια μου συγκεντρώνονταν σε ένα λαμπάκι, και χανόταν σε αυτό, μέχρι να το καταλάβω και να ξυπνήσω.Τι ωραίες εποχές...
Τώρα πια, πολλές φόρες σκέφτομαι να το ξανακάνω... αλλά δεν ξέρω... έχω σκεφτεί πως θα έρθει κανένας γονιός, κανένας αδερφός και θα με πει σούργελο καθώς με βλέπει να κάνω σαν μωρό παιδί...όμως εγώ έχω 'πεθυμίσει όλη αυτή την ιεροτελεστία...γιατί για εμένα ήταν!! μόνο εγώ ήξερα πόσο χαρούμενη με έκανε αυτή η πολύυυυυυυυυ μικρή για όλους λεπτομέρεια... 1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Deos (06.01.2007)
Σιγά βρε Αυγουστίνα μου, λες και σε πήρανε τα χρόνια..!! Πάντως, εγώ το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό και το γεγονός ότι ξανασκέφτεσαι να κάνεις κάτι τέτοιο είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Γιατί να συγκρατείς αυτό που θα σε ευχαριστήσει? Ο άνθρωπος ξεχνιέται, χαίρεται και αλλάζει διάθεση ακόμα και με τα πιο μικρά πράγματα. Αν δεν ξεστολίσατε ακόμα το δεντράκι, κάνε αυτό που αγαπάς και αν πει τίποτα ο αδερφός σου, θα τον φάω πες του!! :)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Σαν τη νύφη στολισμένο...
Έτσι όπως κάθομαι στον καναπέ του σαλονιού, κοιτάζω το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας!!Τι όμορφο που είναι!!!με τα λαμπάκια του συγχρονισμένα μεταξύ τους, κομμάτια κορδέλες να πέφτουν απο την κορυφή, κόκκινες μπάλες κρέμονται από τα κλαδιά του, και τέλος η κόκκινη κορυφή να δίνει έμφαση ακόμα και στα μικρά κλαδάκια που βρίσκονται πάνω πάνω...
Τώρα το μάτι μου πέφτει στη φάτνη... Είναι ένα μικρό σπιτάκι τόσο ζεστό όμως, που κατάφερε να κρατήσει στην αγκαλιά του τον νεογέννητο Χριστούλη...γύρω του η Παναγία και ο Ιωσήφ τον προσέχουν... Τα ζώα έχουν γυρίσει προς το μέρος του μικρού Χριστού και τον κοιτούν. Εκείνη την ώρα φτάνουν και οι μάγοι. Εδώ αλλάζει λίγο η ιστορία μας, γιατί δυστυχώς οι μάγοι της ιστορίας μας δεν βρήκαν ανοιχτά τα μαγαζιά για να πάρουν σμύρνα, χρυσό και λίβανο και ήξεραν ότι το άστρο το λαμπρό που θα τους οδηγούσε στον Μεσσία δε θα ανέτειλε σήμερα, έστω δε θα φαινόταν, γιατί είχε συννεφιά, οπότε αντί για τα δώρα, πήραν τρία φαναράκια να βλέπουν και που πηγαίνουν!!
Πέρα από την πλάκα, δεν χάρηκα φέτος το δεντράκι... Είχαμε συνεχώς καλεσμένους, επομένως και ένα κρεβάτι στο σαλόνι... Τα φώτα του δέντρου σχεδόν όλη μέρα σβηστά. Τα φαναράκια των μάγων τα έσβησε ο άνεμος... Κρίμα...και ήταν πολύ όμορφο...
Νοσταλγώ κάποια χρόνια πριν... Ήμουν δεν ήμουν εφτά χρονών... Ξυπνούσα κατά τις εφτάμιση, όταν όλοι κοιμόντουσαν. Όχι όμως για να δω το παιδικό πρόγραμμα όπως συνήθιζα όλο τον υπόλοιπο χρόνο... Έπαιρνα τα ρούχα μου και ντυνόμουν εκεί, στο δέντρο μπροστά... Και ύστερα, καθόμουν και άκουγα χαρούμενη τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες που έπαιζαν τα λαμπάκια!! Σκεφτόμουν πόσο ευχαριστημένη ήμουν από τη ζωή μου, και ότι τα Χριστούγεννα ήταν η αγαπημένη μου γιορτή...Έτσι, χωρίς να το θέλω, τα μάτια μου συγκεντρώνονταν σε ένα λαμπάκι, και χανόταν σε αυτό, μέχρι να το καταλάβω και να ξυπνήσω.Τι ωραίες εποχές...
Τώρα πια, πολλές φόρες σκέφτομαι να το ξανακάνω... αλλά δεν ξέρω... έχω σκεφτεί πως θα έρθει κανένας γονιός, κανένας αδερφός και θα με πει σούργελο καθώς με βλέπει να κάνω σαν μωρό παιδί...όμως εγώ έχω 'πεθυμίσει όλη αυτή την ιεροτελεστία...γιατί για εμένα ήταν!! μόνο εγώ ήξερα πόσο χαρούμενη με έκανε αυτή η πολύυυυυυυυυ μικρή για όλους λεπτομέρεια... 1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Deos (06.01.2007)
Σιγά βρε Αυγουστίνα μου, λες και σε πήρανε τα χρόνια..!! Πάντως, εγώ το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικό και το γεγονός ότι ξανασκέφτεσαι να κάνεις κάτι τέτοιο είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Γιατί να συγκρατείς αυτό που θα σε ευχαριστήσει? Ο άνθρωπος ξεχνιέται, χαίρεται και αλλάζει διάθεση ακόμα και με τα πιο μικρά πράγματα. Αν δεν ξεστολίσατε ακόμα το δεντράκι, κάνε αυτό που αγαπάς και αν πει τίποτα ο αδερφός σου, θα τον φάω πες του!! :)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
augustina
augustina
Τεμπελίτσα!!!!!!
από ΚΑΛΛΙΘΕΑ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/augustina
Ας μιλήσουμε γενικά....
Επίσημοι αναγνώστες (1)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
augustina
augustina
Τεμπελίτσα!!!!!!
από ΚΑΛΛΙΘΕΑ
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/augustina
Ας μιλήσουμε γενικά....
Επίσημοι αναγνώστες (1)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Παραλήρημα...
- Νέα απο το πεδίο της μάχης!!
- Ένα τουρλού χωρίς τίτλο!!!
- Get back home!!!
- Καλοκαίρι???πού είσαι???
- Πόσα απίδια χωράει ο σάκος???Πέντε???
- 35 και σήμερα!!
- Ταξιδεύοντας στο άπειρο με βάρκα την ελπίδα!!
Δημοφιλέστερα...
- Καλη αρχή!!
- Παραλήρημα...
- Νέα απο το πεδίο της μάχης!!
- Ένα τουρλού χωρίς τίτλο!!!
- 35 και σήμερα!!
- Καλοκαίρι???πού είσαι???
- Πόσα απίδια χωράει ο σάκος???Πέντε???
- Get back home!!!
Αρχείο...
Links