Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι τον ορισμό της αμαρτίας. Τί είναι σωστό, τί λάθος και ποιός είναι στην τελική ο κριτής. Και μην μου πείτε ο Θεός γιατί θα βάλω τα γέλια. Απλοί άνθρωποι κρινόμαστε μεταξύ μας, και κοτσάρουμε χαρακτηρισμούς και ονόματα. Λές και παίζουμε σε ένα διαγωνισμό, ποιός είναι ο καλύτερος χριστιανός!!

Ε λοιπόν, εγώ είμαι μία αμαρτωλή!! Δεν έχω καθόλου διάθεση να νηστέψω από το ό,τιδήποτε. Και να το κάνω δηλαδή θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες μου? Και ποιός υπολογίζει τα λάθη μου σαν αμαρτίες στην τελική? Αν κόψω δηλαδή τα αυγά είναι μείον μία αμαρτία? Και αν κόψω και τα κρέας τότε θα πάω στον Παράδεισο?

Πειράζει που σήμερα όλη μέρα έχω ρίξει τα καντήλια της ζωής μου? Τί να κάνω αν έχω τα προβλήματά μου και την κακοαδιαθεσία μου? Αλλάζει κάτι, επειδή είναι Μεγάλη Εβδομάδα? Πρέπει να πιέσω τον εαυτό μου να μην νιώθει και να μην εκφράζεται? Συγγνώμη αλλά δεν παίζει. Και αν αυτό είναι αμαρτία...τότε σταυρώστε με!

Πειράζει που δεν έχω σταματήσει να πίνω και να καπνίζω? Πειράζει που κάνω κακές σκέψεις? Ας μην αναφερθώ και στις πονηρές....απαπαπαπα θα πέσει φωτιά να με κάψει!!!

Οι Άγιες Μέρες δεν με επηρρεάζουν καθόλου. Δεν βλέπω καμία διαφορά στην καθημερινότητα. Ποιά Μεγάλη Εβδομάδα? Εγώ σκέφτομαι την δική μου Μεγάλη εβδομάδα που έχω να περάσω και με κλαίω από τώρα. Ίσως είναι η κακή ψυχολογία που έχω...δεν ξέρω. Αλλά από όσο θυμάμαι, ούτε και τα περασμένα χρόνια σύχναζα στην εκκλησία σαν καλή χριστιανή. Ακόμα και το Μεγάλο Σάββατο έτρεχα τελευταία στιγμή να προλάβω τον παπά πριν πει το Χριστός Ανέστη. Ούτε και όλα τα υπόλοιπα έθιμα μου λένε και κάτι. Μαγειρίτσες...αρνιά...σουβλίσματα...σιγά! Πιό πολύ γουστάρω το γλέντι της Κυριακής που μαζευόμαστε παρέα όλοι και γινόμαστε ντίρλα. Τέτοιες ευκαιρίες  δεν τις χάνω!

Σαν παιδί το κράτησα και το φαναράκι μου και την λαμπάδα μου..και ήταν όμορφα. Τότε όμως δεν έψαχνα την ουσία των πραγμάτων...και τί να ψάξεις στα οκτώ και στα δέκα. Μεγαλώνοντας όμως όλα παίρνουν άλλη όψη στα μάτια σου... Και δυστυχώς η εικόνα της εκκλησίας δεν μου αρέσει όπως έχει γίνει...και μπορεί και να ήταν. Δεν είμαι άθεη...αλλά δεν έχω και το μυαλό μου κλειδωμένο. Πιστεύω στον Θεό αλλά  με τον δικό μου τρόπο. Προτιμώ να πάω να ανάψω ένα κεράκι όταν το νιώσω. Μία μέρα απλή, καθημερινή μέρα. Να πάω στην εκκλησία, να προσκυνήσω και να αφήσω εκεί μέσα κάθε μου σκέψη. Αυτό με ηρεμεί, αυτό με κάνει να νιώθω καλά και για μένα αυτό είναι μια επαφή. Άλλωστε, δεν λένε οτι ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας? Άρα και τώρα αυτή τη στιγμή με ακούει και εγώ μπορώ να του πω αυτά που θέλω και απο εδώ...από το ταπεινό μου δωματιάκι, φορώντας τις πυτζάμες μου! Αν αυτό δεν φτάνει, αν η πίστη μου είναι λίγη τότε είμαι μία αμαρτωλή...

...άντε καλέ εσύ ο αναμάρτητος...έλα ρίξε πρώτος...εδώ είμαι!!! 

...να παίξουμε, αλλά για να παίξουμε θέλουμε και συμπαίχτες. Μόνες θα κλωτσάμε το τόπι??

Σάββατο βράδυ πάω σ'ένα μπαράκι με μία φίλη και μια εξαδέρφη από την συμπρωτεύουσα. Έχουμε καλή διάθεση, χορεύουμε, τα πίνουμε(τι σόι ρόπαλα είμαστε..) και όλα καλούα. Σε μία δόση, η μικρή ξαδέρφη σταμπάρει έναν τύπο. Ωσάν κλόουν της παρέας και επειδή εγώ χατήρι δεν χαλάω πάνω απ'όλα(να δείξουμε και την καλή μας φιλοξενία) λέω...τον θές παιδί μου...θα τον έχεις!! Με τα πολλά, κάθεται η φάση έτσι(έβαλα και τα δυνατά μου όμως)και κάνουμε την γνωριμία. Πέφτουν οι συστάσεις, ονοματάκια και τα σχετικά, και μετακομίζει αυτός στην παρέα μας....μπαστακώνεται που έλεγε και μια άλλη φίλη μου απο τα παλιά!! Μετά απο ώρα, και αφού η Θεσσαλονικιά γουστάρει μπουζούκι, αποφασίζουμε να την κάνουμε για παραλιακή. Ο τύπος παίρνει τα πάνω του και ρωτάει αν τον θέλουμε παρέα. Ένεκα το νταλαβεράκι που ψιλοπαιζότανε, του δίνουμε πράσινο φως και μας παίρνει απο πίσω...με το αυτοκίνητο!

Πάμε στο μπουζουκερί, καθόμαστε στο τραπέζι και έρχεται η σερβιτοράλα. Παίρνει ύφος το τυπάκι και δίνει την παραγγελία...ο άντρας της παρέας και καλά(να'χαμε να λέγαμε...). Έρχεται το μπουκαλάκι, πίνουμε τα ποτάκια μας, αρχίζουμε και τα χορευτικά μας. Πασάς στα Γιάννενα ο κύριος...με τρείς γυναίκες στα πόδια να κουνιούνται μπροστά του. Και τότε συνέβη το αξιοσημείωτον!!! Το παλικάρι μετά τα 3-4 ποτάκια θέλησε να πάει για την ανάγκη του. Σηκώθηκε, ρώτησε προς τα πού πέφτουν οι τουαλέτες και έφυγε προς νερού του!!

Δεν έχω πάρει χαμπάρι οτι λείπει απο το τραπέζι, γιατί έχω πιάσει τις δημόσιες σχέσεις και έχω χάσει λίγο το επεισόδιο. Μετά απο κανά μισάωρο, συνειδητοποιώ οτι το αρσενικό δεν είναι με τα κορίτσια. Καλέ πού πήγε το παιδί? Πήγε για πιπί του...Καλά κόψιμο τον έπιασε?? Γιατί η ώρα περνούσε και αυτός δεν φαινόταν πουθενά!! Όχι δηλαδή οτι ανησυχήσαμε κιόλας, αλλά να, παρέα είμαστε υποτίθεται. Υποτίθεται όμως, γιατί ο ξεφτίλας δεν γύρισε ποτέ πίσω. Την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια σαν τον κλέφτη!! Άντρας σου λέει μετά!! Καλέ τι φοβήθηκες, μήπως σε βάζαμε να πληρώσεις?? Ρε και λεφτά να μας ζητούσες για ταξί θα σου δίναμε!! Πες μια καληνύχτα ρε πεταμένε!!!!

Και μετά μου λένε εμένα...άντρες και πράσινα άλογα!! Τί τα φοράτε μερικοί τα παντελόνια, ήθελα να ήξερα. Άστο καλύτερα στην κρεμάστρα το γ@#$%^*ο!!!

Ξυπνάς αναστατωμένη(απευθύνεται και στα αρσενικά...κάντε τις σωστές αλλαγές και διαβάστε)στον ύπνο σου! Έχεις μια ανησυχία και μια τρελή ερωτική επιθυμία σε γαργαλάει...με λίγα λόγια έχεις τις κάψες σου. Και τώρα τι κάνεις? Να πάρεις στα άγρια μεσάνυχτα τον μπόιφρεντ να τρέξει να σε εξυπηρετήσει? Χλωμό το κόβω να ξεσπιτώνεται. Να πάρεις εσύ τους δρόμους νυχτιάτικα με τις πυτζάμες, να πας να τον βρείς? Μέχρι να φτάσεις το πιθανότερο να έχεις ξενερώσει. Δεν έχεις γκόμενο και σου την έχει δώσει? Και τώρα? Πώς θα σβήσεις το ξαφνικό σου πάθος?

Ξεχάστε τα κρύα ντούς!! Ζήτω η τεχνολογία!! Η λύση υπάρχει και είναι πανεύκολη στη χρήση της. Σε πρώτη φάση αυτό που έχεις να κάνεις, είναι να βάλεις σε λειτουργία το πισί σου. Δεύτερο βήμα να ανοίξεις τον explorer σου και να μπείς στο FACEBOOK! Και μην μου πείς οτι δεν έχεις λογαριασμό, γιατί δεν θα σε πιστέψω. Μέχρι και η κουτσή Μαριώ γυρνοβολάει εκεί μέσα. Λοιπόν, μπες στην γειτονιά, και άρχισε να ψάχνεις κάποιον που θα ήθελες να έχεις μια καυτή ερωτική βραδυά μαζί του. Γιατί συν τις άλλοις, το facebook σου χαρίζει και αυτή την ευκαιρία...να διαλέξεις τον σύντροφο. Θες παπούτσι απο τον τόπο σου? Μάρκαρε τον Κώστα από τα Άνω Πατήσια...Θες κάτι λίγο πιο βόρειο? Τσέκαρε τον Τάκη από τα Γιάννενα...Γουστάρεις να βάλεις κατι ξένο στη ζωή σου? Τί λες για τον Ροντρίγκο απο την Spain? Σου αρέσουν οι ασπρουλιάρηδες? Σκέψου μια φάση με τον Πήτερ απο το Λόντον..Είσαι του αμερικανικού κινηματογράφου? Καλή περίπτωση ο Μάρκ απο το N.Y. Και εδώ που τα λέμε, έχεις και το κεφαλάκι σου ήσυχο. Θα περάσεις μια καυτή ερωτική νύχτα, και μετά δεν σε είδα, δεν σε ξέρω. Ούτε υποχρεώσεις, ούτε τηλέφωνα...τίποτα! Άντε τυχερούλα... Διάλεξες το γκομενάκι?? Ωραία, και τώρα πάτα το....το κουμπάκι καλέ! Εκείνο το κόκκινο που λέει have sex με τον τάδε! Καλέ μην φοβάσαι, ένα κλικ είναι! Έτσιιιιιιιι, αυτό ήταν!  Τί έγινε τελειώσες κιόλας?? Μπράβο!!! Άντε, κάνε τώρα και ένα τσιγάρο(αν είσαι απο τους καπνίζοντες) και τράβα για ένα ντουζάκι. Τόσο ιδρώτα έριξες....τόσο άγριο σεξ έκανες! Εκτός αν θες να πας και για δεύτερο γύρο(λυσσάρα!!!). Πάμε για άλλον τύπο ή ήταν καλός ο πρώτος? Βρε, κάνε όσο σεξ θέλεις. Τσάμπα πράγμα είναι...ούτε λεφτά για προφυλακτικά δεν χρειάζεσαι....ούτε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες..νοσήματα περίεργης φύσεως..κτλ...κτλ! Και στην τελική, αν δεν σου αρέσει, μπορείς και να του το πείς και στην μούρη. Dear ήσουν απαίσιος, δεν κατάλαβα τίποτα...ήσουν και εσύ εκεί?

Τραβάω τις κοτσίδες μου από τότε που μου είπαν για αυτό το κόκκινο κουμπάκι στο facebook!! Και όμως είναι δυνατόν!! Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι τι μυαλό χρειάζεται να έχεις για να μπείς σε αυτή την μ@#$%^&&*η διαδικασία, και ακόμα περισσότερο, τί καταλαβαίνεις? Πατάς το κουμπί και ο υπολογιστής σου αρχίζει να δονείται σε αργό ερωτικό ρυθμό...τελειώνοντας αργά και βασανιστικά...αφήνοντας πνικτούς μικρούς ήχους?? Ήμαρτον!!!! Τί άλλο θα δούνε τα μάτια μας και τί θα ακούσουνε τα αυτιά μας! Θα μου πείς....εμείς που δεν έχουμε γκόμενο, τί πειράζει να πατάμε κάπου κάπου το κουμπάκι, έτσι για να λέμε...χτες έκανα σεξ με έναν παίδαρο άλλο πράγμα...Καλά ρε φιλενάδα, αν την βρίσκεις έτσι οκ...αλλά θα σου πω εγώ το άλλο. Να σε γειώνει ο άλλος σε real time λογικό μου ακούγεται...αλλά για σκέψου να μην ανταποδώσει ο άλλος στο κλικ σου. Εσύ έκανες σεξ...αυτός έκανε κλίκ?? Αισχρή διαδικτυακή χυλόπιτα...βρε χρυσό μου κάτσε μου...στα ψέμματα θα το κάνουμε!!!!

(Θερμή παράκληση, αν κάποιος έχει πατήσει αυτό το κουμπάκι παρακαλείται να μοιραστεί μαζί μας αυτήν την απίστευτη εμπειρία. Μα θα σκάσω η κακομοίρα...)

Πώς το έλεγε εκείνο το κομμάτι παλιότερα η Αννούλα(η Βίσση καλέ)....τρελαίνομαιιιιιι, μια παγώνω, μια ζεσταίνομαιιιιιι(δις)...και τα λοιπά...και τα λοιπά.... Λοιπόν σε μια τέτοια φάση είμαι και εγώ...ούτε κλιμακτήριο να περνούσα. Προχθές, έβγαζα αφρούς(επεξήγηση=σκότωνα άνθρωπο), χθες είχα τα κέφια μου(τραλαλα,λαλα,λαλο), σήμερα έχω τις κλειστές μου(όλα μου φταίνε)...ποιός ξέρει τι ξημερώνει αύριο. Και αυτό με τρομάζει λίγο...λέτε να χρειάζεται ψυχοθεραπεία?? Κάτι μου μυρίζει...κάτι καίγεται μέσα μου. Σαν να με έχουν βάλει σε χαμηλή θερμοκρασία να σιγοβράζω, και με έχουν ξεχάσει πάνω στο μάτι για μέρες...έτσι νιώθω. Και το θέμα είναι, οτι νομίζω οτι παράβρασα!!(Δεν σας μυρίζει καμμένο...δεν σας έρχεται??) Όπου να'ναι θα ξεχειλίσω και θα τα πάρω όλα μαζί μου(τον -καλύτερα να μην τον χαρακτηρίσω- πρώην ,μ@#$%^ς εργοδότες, ατίθασα αγόρια και άλλους διάφορους)...όποιον βρω στον δρόμο μου(σαδιστικό, αλλά σαν να μου έφτιαξε λίγο η διάθεση και μόνο με την σκέψη!!)!!

Και μου έχει κολλήσει και μια κακή-τρελή σκέψη τα τελευταία δέκα λεπτά! Μήπως αρχίζω και γεροντοκοριάζω και όλα μου φταίνε??? (Και αυτό το ραφάκι που έχω εδώ στο δωμάτιο δεν με χωράει..) Μπα...δεν...απλά δεν...δεν και δεν και πάλι δεν και ξανά δεν....δεν το έχω...Έχει σκαλώσει λίγο τώρα το νιονιό μου, αλλά έχει ο θεός αύριο...Μπορεί και να μου κάνει την χάρη, και να στείλει κάποιον τεχνικό, να επισκευάσει την βλάβη(να αλλάξει την ασφάλεια...ο γενικός που λέγαμε).

Αυτό που μου τι δίνει περισσότερο είναι, που όταν μετά τις αστραπές, ακολουθεί η βροχή, μετά αρχίζει η καταιγίδα και μετά αν του την βαρέσει(του καιρού εννοώ) μπορεί να ακολουθήσει θεομηνία. Και ρωτώ...πρέπει να χτυπάνε όλα μαζί? Ρίξε ένα ψιλόβροχο βρε αδερφέ...πρέπει να πνιγούμε???...........Ρε, δεν πάει να βρέχει όσο θέλει. Έτσι όπως βράζω εγώ καμιά νεροποντή δεν με σβήνει. Το Κρακατόα έτοιμο για ανατίναξη είμαι...

Παιδιά κάηκα....κάποιος να κλείσει το μάτι........

Το παρακάτω γεγονός συνέβη πριν τέσσερα χρόνια στην Θεσσαλονίκη. Είχα πάει με μια φίλη για λίγες μέρες να αλλάξουμε τον αέρα μας και να δούμε αν κουνιούνται και εκεί οι βάρκες(είχε απαγορευτικό μάλλον). Τέσπα, κάνουμε βόλτα Αριστοτέλους, κατεβαίνουμε προς παραλία και αρχίζουμε το πάνω-κάτω στα καφέ να δούμε που θα αράξουμε τα δίμετρα κορμιά μας(χωρίς τακούνι ε??). Και όπως έχουμε λιώσει τα αθλητικούλια μας στην περατζάδα(καθότι αναποφάσιστα κοριτσάκια)..Λευκό Πύργο-λιμάνι, κολλάει το μάτι μου σε κάτι.....και μαζί και ο εγκέφαλος(τραγική στιγμή!!). Παρακολουθήστε συζήτηση...

-Ρε Αγγελική, κοίτα τι έχουν βάλει εκεί πάνω(σηκώνω δάχτυλο και δείχνω προς το λιμάνι).

Κοιτάζω έκθαμπη(λες και έβλεπα να προσγειώνεται διαστημόπλοιο) τα  τρία τεράστια γράμματα που γράφουν Ο.Λ.Θ(Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης...σωστά?? Και τί άλλο θα μπορούσε να λέει στην τελική????) Ας ξαναγυρίσουμε στην συζήτηση των διδακτόρων...

-Ρε, έχουν κάνει ορθογραφικό λάθος....(ναι, ναι το είπα...το πέταξα το φουντούκι...μάλλον ολόκληρη χειροβομβίδα ήταν αυτό!!!!)...αντί για Π, έχουν βάλει Θ..(χαχαχαχαχχα....χαχαχαχχαχαχαχ.....από χτες που το θυμήθηκα δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω!!).

-Ωχ...(λέει και η άλλη η πανεξυπνιάδου), ναι ρε συ, δίκιο έχεις...πώπω!!!(αυτή στεναχωρήθηκε κιόλας...και δεν είναι και ξανθιά η εν λόγω κορασίδα). Κουλό ε? (μωρέ τα κουλά είμαστε εμείς, αλλά ποιός να μας το πει τώρα??)

Αργότερα βρεθήκαμε με ντόπιο Θεσσαλονικιό και το άνοιξα πάλι τρομάρα μου, να του την πω για το λάθος(αν είναι δυναμόν!!!Είχα και θράσσος...χαχαχα). Ο τύπος έμεινε κάγκελο, κοντέψαμε να τον χάσουμε από τα γέλια! Μπορεί και να με κοίταζε για να κανά δεκάλεπτο, για να βεβαιωθεί οτι όντως άκουσε σωστά.

-Θ από Θεσσαλονίκη μου λέει...you know??? Π όπως Πειραιάς...Δεν υπάρχει μόνο ένα λιμάνι. Κάθε λιμάνι έχει δικό του οργανισμό. Κατάλαβες? Ξανθιά!!(το τελευταίο μου το έφτυσε κατάμουτρα. Μπορούσα  να πω και κάτι??)

Μωρέ κατάλαβα...πώς να μην καταλάβω(απόλυτο γκέγκε έκανα). Κάθε λιμάνι και δικό του καημό έχει φίλε μου, εγώ αυτό ξέρω.Το άλλο το...Π από το πανηλίθια το ξέρεις??

Τί να κάνουμε....μερικές φορές, πέφτει ο γενικός........

Πώς τα καταφέρνω έτσι, δεν μπορώ να το καταλάβω. Όταν δεν σε θέλει κάτι....δεν σε θέλει...πάει και τελείωσε. Και μένα δεν λέει να μου κάτσει μια normal δουλειά. Χάρηκα και εγώ το ζώον. Και να πεις, οτι δεν το είδα το μαύρο σύννεφο να απλώνεται...το είδα. Τα σημάδια ήταν ολοφάνερα....μου έδειχναν την έξοδο εκτάκτου ανάγκης. Από δώ κυρία μου...κατεβείτε τα σκαλοπάτια! Και εγώ τα κατέβηκα δύο-δύο στο τέλος....και προσγειώθηκα ανώμαλα. Ευτυχώς δεν έσπασα τίποτα, καθότι μαθημένη σε τέτοιου είδους πεσίματα.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι η ανευθυνότητα μερικών ανθρώπων. Πώς είναι δυνατόν να θεωρούν τον εαυτό τους επαγγελματία και να κρατούν στα χέρια τους, ας το πούμε επιχειρήσεις. Τι σου φταίει ρε μεγάλε το κάθε κοριτσάκι και το τραβολογάς έτσι?? Τώρα αρχίζω να τα παίρνω!! Γιατί εγώ δεν είμαι κοριτσάκι, και τα παραμυθάκια που πουλάνε τα έχω ξαναματακούσει, αλλά τα άλλα που όντως είναι, γιατί να τα βάλεις στην διαδικασία? Γιατί ακούστε σύστημα που είχε ο κύριος της εν λόγω επιχείρησης, που είχα την ατυχία να ξοδέψω λίγο απο τον ελεύθερο χρόνο μου. Προσλάμβανε μία κοπέλα(πρόσληψη και καλά...που ήταν τα χαρτιά οεο?) και καλά δοκιμαστικά για ένα μήνα...και μετά άντε γειά σας...ας περάσει η επόμενη παρακαλώ. Λεφτά για τον μήνα?? Μα τι λέτε τώρα...σύμφωνα με αυτόν εννοείται πως θα τα πλήρωνε. Το πότε, είναι το θέμα....και η απάντηση είναι μάλλον σε κάποια άλλη διάσταση του σύμπαντος ή το πιο πιθανόν σε κάποια άλλη ζωή(να σημειωθεί, οτι είχε και τρελές απαιτήσεις όσον αφορά την δουλειά). Η διαδικασία πάει κάπως έτσι....πάρε ένα τηλέφωνο την άλλη βδομάδα να περάσεις να πληρωθείς. Το ανυποψίαστο κοριτσάκι το χάβει(και τι να κάνει άλλωστε?) και κάνει το τηλεφώνημα για να πάρει την απάντηση....δεν έχω σήμερα, θα σε πάρουμε εμείς την άλλη βδομάδα. Την άλλη βδομάδα θα ξαναπάρει το κοριτσάκι(σιγά και να μην έπαιρναν αυτοί!!)αλλά το αφεντικό φυσικά θα απουσιάζει(στο γραφείο του είναι ο κύριος και πίνει καφέδες αραχτός...αλλά για τους άλλους βρίσκεται σε συνάντηση...και καλά!!). Τα τηλέφωνα θα συνεχιστούν για ένα διάστημα...λεφτά δεν υπάρχει περίπτωση να δώσει ο κύριος μ$#$%$ς....και κάποια στιγμή θα τελειώσει και εκεί η όλη φάση....οπού και αυτός είναι ο πρωταρχικός σκοπός της επιχείρησης. Γιατί πόσο να παίρνεις και να παρακαλάς για τα λεφτά σου?? Μία...δύο.. δεκαδύο...τριανταδύο....κάποια στιγμή θα αγανακτήσεις!! Θα βρίσεις, θα ξαναβρίσεις,  αλλά το δίκιο σου πού να το βρείς?? Ας πρόσεχες εν ολίγοις...αλλά και που να ήξερες? Και δεν είναι τα γ@#$λεφτά, είναι οτι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στους γελοίκουλες!!

Το κλείνω εδώ το κείμενο, γιατί είμαι στη φάση εκείνη, που θα αρχίσω να βρίζω και δεν θέλω.....Αντε να δούμε τι θα έχει παρακάτω...

Παιδιά, ξέμεινα απο χρόνο!!! Έχω γίνει Βέγγος με μαλλιά λέμε(και είναι ακόμα αρχή)!!!

(Γιά πάμε πάλι....είχα πρωινή έμπνευση μέσα στο λεωφορείο!!!!!!!)

Τρώω στον ηλεκτρικό

Βάφομαι μέσα στο μετρό

Έλεγα θα πάω και γυμναστήριο....το κουτό

μα θα με τρέχουνε μετά στο Κρατικό!!

Και άμα μου κάτσει ο άντρας ο σωστός...χρόνο που θα βρω να τον δώ?

θεέ...τι όνειρο απατηλό!!(στο άντρας ο σωστός κολλάει..καλά?)

μα αυτό δεν παίζει θεωρώ....

πάλι θα πέσω σε κανά τρελό

ένα πιπίνι να μου κάτσει είναι το πιο πιθανό!

τώρα που το ξανασκέφτομαι...λέω καλύτερα να κοιμηθώ!!

(επηρρεασμένη πάντα απο Μπάρα)

Σας φιλώ σταυρωτά....ματς...μούτςςς!

Αααααα και καλό σας μήνα!

(Η φωτό άσχετη, αλλά χτες το βράδυ στον ύπνο μου ξέχασα τις σαγιονάρες μου στην παραλία...έρχεται.....έρχεται!!)