Το προηγούμενο σαββατοκύριακο βρέθηκα στο καταφυγιο M.Δέφνερ στο Παρνασσό. Ο περισσοτερος κοσμος συνδεει τον Παρνασσο με το σκι. Αντιθετα λοιπον με το τι λενε εμεις πηγαμε για ορειβασια στις πλαγιες του βουνου.

Σαββατο βραδυ καθισμενοι στο ζεστο και φιλοξενο καταφυγιο ξεκινησαμε αλλη μια συζητηση με θεμα τι ειναι ορειβασια για τον καθενα απο εμας και ως συνηθως δεν βγαζαμε ακρη, μεχρι που μας διεκοψε ενας κυριος και μας ρωτησε αν θα μπορουσε να μας πει την δικια του αποψη. Μια αποψη που χαιρομαι που ακουσα...

"Δεν ειναι μονο η αθληση, η κατακτηση μιας καποιας ψηλης κορυφης, η περιπετεια, η ψυχαγωγια! Δεν ειναι μονο η ψυχικη αναταση και η ευχαριστηση που νιωθουμε οταν περπαταμε μεσα στα δαση, στις γεματες λουλουδια πλαγιες, μεσα ή πανω στους παγωμενους καταρακτες ή κολυμπαμε στις λιμνες και στα ποταμια των βουνων μας. Ορειβασια δεν ειναι μονο η γλυκια και αγνη συντροφια τνω βοσκων και των κατοικων των απομακρυσμενων χωριων μας, δεν ειναι ο καθαρος και ευωδιαστος αερας της ορεινης υπαιθρου, δεν ειναι το γλυκοχαραμα με το κελαηδημα των πουλιων ή τα ειδυλλιακα ηλιοβασιλεματα.Ορειβασια, ιδιαιτερα τη σημερινη εποχη, ειναι ολα αυτα μαζι και κατι περισσοτερο:ειναι η ψυχικη και σωματικη ισορροπια, ειναι το μετρο, ειναι ο αγωνας ο καλος, ειναι η κοινωνικη αλληλεγγυη, ειναι η ολοκληρωση του ανθρωπου."

αυτο ειναι το συνθημα που κυριαρχει τα τελευταια χρονια στον πλανητη μας. Λιγο αργα δεν νομιζετε πως μας επιασε ο πόνος και ο καημος για την αμοιρη γη!!! Ξυπνησαμε ενα πρωι και δεν ειχαμε με τι να ασχοληθουμε και ειπαμε ας ριξουμε μια ματια στον πλανητη που κατοικουμε, οχι επειδη μας ενδιαφερει αλλα ετσι για να περναει η ωρα.

Δυστυχως ο χρονος ομως περναει τοσο γρηγορα που οτι και να κανουμε πλεον ειναι πολυ αργα. Οσες λαμπες και να αλλαξουμε σημασια εχει οτι θα αφηνουμε τα φωτα ανοιχτα, οσο και να μιλαμε για εξοικονομηση ενεργειας θα πηγαινουμε με το αυτοκινητο στο περιπτερο για εφημεριδα και τσιγαρα, θα βαζουμε τερμα τους ενισχυτες στα νυχτερινα μας παρτυ

ξημερωνει η 16 μερα του Γεναρη και πολλοι δημοι της Αττικης ακομα δεν εχουν ξεστολισει τους δρομους απο τα φωτεινα αστερια και λαμπακια των γιορτων (μαλλον μερικοι γιορταζουν ακομα την αλλαγη του χρονου ή περιμενουν να τις αλλαξουν με λαμπες εξοικονομησης ενεργειας)

δυστυχως η γη εχει φυγει απο τα χερια μας και δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα για να την κρατησουμε σε αυτα...

Σε αντιθεση με πολλους φιλους και γνωστους εμενα εκτος παρακολουθησης των σηριαλ τυπου Prison Break και Lost, οχι απαραιτητα επειδη δεν μου αρεσαν (αλλωστε δεν ειχα δει ουτε ενα επεισοδιο για να κρινω) απλα επειδη δεν ειχα πολυ χρονο. Κατα καιρους διαβαζα και ακουγα σε site και ραδιοφωνικους σταθμους ,κριτικες ,σχολια,ερωτησεις για την πλοκη και την συνεχεια των συγκεκριμενων σειρων που αναρωτηθηκα δεν μπορει καλες θα ειναι αλλα οπως ειπα που χρονος να το διαπιστωσω.

Χθες το βραδυ αραχτοι στο σπιτι μιας φιλης, λεγοντας πως τα περασαμε τις γιορτες, πεφτει η ματια μας στην ανοιχτη τηλεοραση που επαιζε Prison Break στον ΑΝΤ1. Ετσι εντελως τυχαια ειδα το πρωτο μου επεισοδιο. Εντυπωσεις???? δεν μπορω να πω οτι ενθουσιαστηκα αλλα ομολογω οτι αν βρω χρονο θα το δω, με μια προυποθεση ομως , να παρω απο καποιον ολη τη σειρα και να την δω με την ησυχια μου γιατι καθε βραδυ στις 23:00 δεν λεει...