Φίλοι πολλοί...αριστερά μου, δεξιά μου, μπροστά μου...μου μιλάνε, δεν αφήνουν το σώμα μου μόνο του...τους ευχαριστώ...Όμως το μυαλό μου ταξιδεύει, δεν ξέρω που, δε ξέρω γιατί, δε ξέρω καν τι ψάχνει, απλά ταξιδεύει...συνέχεια ταξιδεύει.Η ψυχή μου αρνείται να το ακολουθήσει (όπως πάντα δηλαδή)...Νιώθω τόσο μόνος, μέσα μου κι έξω μου...Μόνος...Είχα καιρό να νιώσω ένα...δε ξέρω που θα καταλήξω....Εξάλλου πάντα μου άρεσε η μοναξιά....σε ποιον δεν αρέσει άλλωστε...Αρκεί να τη διαλέγεις εσύ και όχι αυτή....γιατί τώρα με διάλεξε αυτή...ελπίζω να έχει σκοπό να με αφήσει νωρίς....