Αρκετά έχουν αλλάξει αλλά όχι η διάθεση για σήμερα…

Και ρωτώ… αλλάζει άραγε ποτέ ή μας μένουν μόνο οι συγκινήσεις και τα σημάδια τους, μέσα στο αναλλοίωτο «εγώ» μας;

Ωριμάζουν μέσα μας οι κατακτήσεις και τα πάθη μας, ή μένουμε στην επιφάνεια ξανά, στις δήθεν αναζητήσεις μας;

Μακάρι του χρόνου τέτοια μέρα, να έχω τις απαντήσεις.

Υ.Σ. Α ρε χρόνε αλήτη, που ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς…

Υ.Σ.2 Το μαρτινάκι κερασμένο! :)