Όταν λέμε πως ο Καρκίνος είναι ζώδιο του νερού ή ο Υδροχόος ζώδιο του αέρα, και όχι του νερού όπως πιστεύουν κάποιοι ,εννοούμε  το στοιχείο που ανήκουν, το υλικό που έχουν ως αρχή της φύσης τους. Έχω παρατηρήσει πως όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται κοντά στο στοιχείο που ανήκει το ζώδιό του, νιώθει σαν να είναι στο περιβάλλον του, το σπίτι του. Έχω κάνει μάλιστα και τεστ  στον εαυτό μου, φτάνοντας κοντά σε φωτιά, νερό, αέρα και φυσικά σε γήινο περιβάλλον. Η καλύτερή μου ήταν και παραμένει να είναι τα θαλάσσια ταξίδια! Ζυγός με ωροσκόπο Καρκίνο. Νερό και Αέρας!

     Χαίρομαι να βλέπω τους ανθρώπους που ανήκουν στο ζώδιο του νερού να πλατσουρίζουν στην θάλασσα. Το καλοκαίρι σε μια παραλία μπορούμε εύκολα να τους ξεχωρίσουμε. Θα είναι τα άτομα που μένουν περισσότερο στο νερό. Κάποιοι όταν λένε πάμε για μπάνιο, εννοούν γενικά να φτάσουν στη θάλασσα, αυτοί θα είναι ζώδια της φωτιάς, της γης. Ειδικά τα άτομα που ευχαριστιούνται να τσουρουφλίζονται στον ήλιο τις περισσότερες φορές είναι ζώδια της φωτιάς. Οι αέρινοι του αστρολογικού προτιμούν να κάνουν θαλάσσια σπορ, είναι επίσης αυτοί που τους βλέπουμε να παίζουν βόλεϊ ή ρακέτες.

      Όσο παρατηρούμε τους ανθρώπους είμαστε σε θέση να τους καταλαβαίνουμε καλύτερα και να συνυπάρξουμε αρμονικά μαζί τους. Η ανάγκες γίνονται κατανοητές ανάμεσά μας και αποδεχόμαστε τον κόσμο που ζούμε με άλλη διάθεση!

Κριός-Λέων- Τοξότης          ->       ΦΩΤΙΑ

Ταύρος-Παρθένος- Αιγόκερος  ->      ΓΗ

Δίδυμοι-Ζυγός- Υδροχόος       ->    ΑΕΡΑΣ

Καρκίνος-Σκορπιός- Ιχθείς      ->    ΝΕΡΟ

Κωστής Παλαμάς

Πατρίδες! Αέρας, γη, νερό ,φωτιά! Στοιχεία

αχάλαστα, και αρχή και τέλος των πλασμάτων.

σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,

θα σας ξανάβρω, πρώτη και στερνή ευτυχία!

Αέρας μέσα μου ο λαός των ονειράτων

στον αέρα θα πάει, θα πάει στην αιωνία

φωτιά, φωτιά κι ο λογισμός μου, τη μανία

των παθών μου θα παρ’ η λύσσα των κυμάτων.

Το χωματόπλαστο κορμί χώμα και κείνο

αέρας, γη, νερό, φωτιά θα ξαναγίνω,

κι απ’ των ονείρων τον αέρα, κι απ’ την πυρά

του λογισμού, κι από τη σάρκα τη λιωμένη,

κι απ’ των παθών τη θάλασσα πάντα θα βγαίνει

ήχου πνοή, παράπονο, σαν από λύρα.