Σσσσσσσουτ!! ’κουυυυυυυ το Song!! Μην το κλείσεις....’στο να παίξει...κι ας είναι λαϊκό...Είναι το πιο αγαπημένο μου άσμα από τον ακατονόμαστο...Παλιά τον έλεγα και εγώ Νταλάρα....Πλέον ΟΧΙ!

Όταν κοιτάς από ψηλά μια πόλη σαν την Αθήνα, νομίζεις πως μοιάζει με έναν τεράστιο ιστό αράχνης....Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ξέρει πλέον ποιά είναι η αράχνη.....

Βλέποντας λοιπόν από πάνω αυτό που κάποιοι λένε πόλη, έρχεται στο μυαλό ένα από τα πρώτα ελληνικά άσματα που έπαιξα και τραγουδήσα στην καριέρα μου.....

Ναιιιιιιιι! Είναι αυτό που παίζει......

Ξέρω μια πόλη, που η άσφαλτος καίει
και δέντρου σκιά δε θα βρεις
Μεγάλη ιστορία, προγόνοι σπουδαίοι
λυχνάρι και τάφος της γης

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δε την θέλει κανείς
Αθήνα, Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου και συ

Ξέρω μια πόλη στη νέα Σαχάρα
μιαν έρημο όλο μπετόν
οι ξένοι οι στόλοι λαθραία τσιγάρα
παιδιά που δεν ξέρουν κρυφτό

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει...

Ξέρω μια πόλη στη γη της αβύσσου
κουρσάρων κι άνεμων νησί
στης πλάκας τους δρόμους, πουλάς το κορμί σου
για ένα ποτήρι κρασί

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει...


Υπάρχει και μιά άλλη Αθήνα....όχι όχι εδώ....Αλλού...Εκεί που γεννήθηκαν οι REM....Εκείνη την Αθήνα την ένιωσα πιο αληθινή από αυτήν εδώ...ίσως γιατί η εκέι Αθήνα δεν εμπνέεται μέσα από την μιζέρια της.......

Υ.Γ 1: Γι' αυτό ρε πούστη μου χαίρομαι που είμαι Πειραιώτης......

Υ.Γ 2: Το γέλιο και οι γραφικότητες του καζανία μου θα συνεχιστούν...Απλά καθαρίζω την σφαίρα με ’ζαξ για τα τζάμια τώρα! Απλά μερικές μέρες υπομονή ....χιχιχιχι