Παίζουμε??? Eλάτε....Πάμε....

Θυμάμαι τη ζωή που ζούσα πιτσιρικάς.....Όπως κάθε πιτσιρικάς που περιμένει να τελειώσουν τα σχολεία και να πάρει τους δρόμους της καλοκαιρινής απόδρασης του. Άλλοι με καράβια περνούσαν το Αιγαίο, άλλοι με αερόπλανα περνούσαν τους Ωκεανούς και άλλοι απλά περίμεναν αυτούς τους άλλους να κατέβουν για να' χουν κάποιους να παίξουν αλλά και για να' χουν κάτι να θυμούνται τον δύσκολο χειμώνα που θα ακολουθίσει στο χωριό...

Δεν θα κάτσω να κλάψω τα χρόνια που περνάνε γιατί πάντα ζεις με την ελπίδα και κυρίως με τη βεβαιότητα ότι το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμα. Και έτσι ακριβώς είναι το θέμα....

Αλλά δεν θα μπορούσα να μην γυρίσω πίσω το χρόνο και να μην θυμιθώ εκείνα τα πρώτα αισθήματα πατόντας το πόδι στο χωριό ύστερα από ένα ατελείωτο ταξίδι....Δεν θα μπορούσα να μην το κάνω αυτό τώρα που κάποιοι "μεσογειοκατακτητές" με αποκαλούν παιδική χαρά....

Το πρώτο πράμα λοιπόν που έβλεπαν τα παιδικά εκείνα μάτια ήταν αυτή η ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ....Ναι ναι! Η πρώτη εικόνα ενός χωριού που το ντύνει το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα του κόσμου είναι η παιδική του χαρά.....

Ήξερα ποιους θα έβρισκα μέσα...Ήταν όλοι εκεί. Ξέρανε ότι κάποια νέα φρούτα έρχονται ξανά στο χωριό και ήταν όλοι μαζεμένοι και μας περιμέναν.

Ομολογώ πως εκείνη η παιδική χαρά αν είχε μιλιά να μιλήσει θα' λέγε τα χειρότερα για κείνη την αγορίστικη γενιά των 80's....
Ήταν μια από τις πιο hard core γενιές που γνώρισε εκείνος ο τόπος. Οι κούνιες και οι τσουλήθρες ήταν μονάχα για το θεαθειναι.

Μας άρεσε λοιπόν τότες να παίζουμε με την φαντασία μας και να φτιάχνουμε δικά μας παιχνίδια. Ένα από δαύτα ήταν και " το κρυφτό του σκορπιού.."Χωριζόμασταν σε δύο ομάδες. Η μια ομάδα έπρεπε να μαζέψει κάτω από τις πάμπολες πέτρες δύο σκορπιούς και να τους κρύψει κάπου μέσα στα παιχνίδια της παιδικής χαράς. Η άλλη ομάδα απλά έπρεπε να τους βρει αυτούς τους δύο σκορπιούς και μετά να τους κάψει σε κοινή θέα. Κρατούσαμε χρόνο και νικήτρια θα' ταν η ομάδα που θα έβρισκε στον γύρο της πιο γρήγορα τα ζωίφια και θα τα έκαιγε επίσης πιο γρήγορα...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Μιλάμε για έναν σούπερ μαζοχισμό! Δεν παιζόμασταν!

Βέβαια είχαμε και απώλειες σ' αυτό το παιχνίδι....Σ' έχει τσιμπίσει ποτέ σκορπιός???? Χαχαχαχαχαχα! Άσε καλύτερα! Ούτε στον χειρότερο οχτρό μου δεν το εύχομαι αυτό...Τέσσερα παράσημα έχω στη μνήμη μου! Χαχαχαχαχαχα!

Πάντως σε εκείνα τα παιδικά μάτια μου έκανε τρομερή εντύπωση το πως έδινε φινάλε στη ζωή του ο σκορπιός....Όταν το οινόπνευμα και η φλόγα έφταναν μια ανάσα από το σώμα του, έπαιρνε την απόφαση να αυτοκτονήσει γυρνώντας το κεντρί του και σκίζοντας το κεφάλι του, φοβερό θέαμα. Αυτή τη κίνηση την ξανάδα μπροστά μου μετά από κάποια χρόνια...μόνο που εκείνη τη φορά δεν ήταν σκορπιοί οι πρωταγωνιστές.....Anyway...

Αυτό ήταν ένα από τα παιχνίδια μας. Δεν θα ξεχάσω όμως και το άλλο! Ένα πιο σοφτ παιχνιδάκι....Οι "Βόλοι"...

Για να το παίξουμε όμως αυτό το παιχνίδι έπρεπε να φτιάξουμε μία άλλη παιδική χαρά μέσα στη παιδική χαρά....Πίσω από τις κούνιες λοιπόν ρίχναμε συρματοπλέγματα και κλείναμε μέσα τις παιδικές μας φαντασιώσεις.....Ήταν η δικιά μας χώρα....Της είχαμε δώσει και όνομα, ήταν η χώρα του Μπάουρα....(= μπαμπούλας)

Φτιάχναμε βουναλάκια, λιμνούλες, γέφυρες και τα λεγόμενα στροσίδια! Αυτά τα τελευταία ήταν κάτι σαν καροτσάκια που μετέφερναν τις μπίλιες από το ένα stage στο άλλο.....

Σκοπός του παιχνιδιού αυτού ήταν να χτυπήσεις τους βόλους του αντιπάλου με τους δικούς σου και στο τέλος σαν σε αγώνα γκολφ να τους βάλεις μέσα σε κάποιες τρύπες....

Είδες ε?? Τα αγοράκια εκείνης της εποχής?? Από τότες ψάχνανε τις τρύπες.....χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Να μου πεις ποια η διαφορά εκείνων των τρυπών από τις.....άλλες?? Καμία! Εκείνες ήταν από την αρχή της ύπαρξης τους φτιαγμένες από χώμα, ενώ οι άλλες καταλήγουν χώμα!! Χαχαχαχαχαχα(όπως και όλα άλλωστε!)

Πολλές φορές βέβαια δεν φτάναμε να τελειώσουμε το game μιας και πλακονόμασταν και χτυπάγαμε ο ένας τον άλλον με τις μπίλιες...Και ξέρεις πως πονάει η μπίλια?? Καλύτερα να σε βρει πέτρα...Χαχαχχααχαχα

Αυτά κάναμε τότε στις παιδικές μας χαρές, βέβαια παίζαμε και σαν φυσιολογικά παιδία, αλλά...σιγά, ποιός τα θυμάται αυτά??? Ήταν απλά ένα ξεμπούκομα!

Θα μου πείτε τώρα, προς τι όληηηηηηη αυτή η αναδρομή σε εκείνη την παιδική εποχή. Μα φυσικά για να σας πω πως από τότε κουβαλώ μέσα μου μια ατελείωτη παιδική χαρά που πολλές φορές την κάνω και χαράδρα και παίρνω μαζί στο διάβα μου όποιους βρω μπροστά μου.....

Ωωωωωω Ναι! Το ομολογώ ΨΩΦΑΩΩΩ να γίνομαι παιδική χαρα! Καβλώνω μόνο και μόνο με το "εγωιστικό" αυτό συναίσθημα της προσωπικής δημιουργίας δικών μου παιχνιδιών. Μ' αρέσει να προσκαλώ όποιους θέλω για να παίξουμε στη δικιά μου χώρα του ΜΠΑΟΥΡΑ.....

Επίσης ψοφάω να βλέπω αυτούς που κάποτε έπαιξαν και τώρα μετάνιωσαν που το' κάναν! Αυτό θα πει δικαίωση του παιχνιδιού!!!!! Χαχαχαχαχαχαχαχα!

Λοιπόν τέρμα τα πολλά, μένω στα λίγα. Μένω στη δικιά μου παιδική χαρά και στις δικές μου διαφορετικές θάλασσες που ξεκινάνε απο τον Σαρωνικό και φτάνουν μέχρι την "Θάλασσα του Βράχου". Υπάρχει όμως και εκείνη τη θάλασσα που αρχίζει από τα στενά του Γιβραλτάρ και φτάνει μέχρι τον Κόλπο του Μεξικού...Μέσα εκεί παίζω στις νεροτσουλήθρες των Βερμούδων και τρώω τα πράσινα φύκια της θάλασσας των Σαργασών....
Μιαμ μιαμ! Πεντανόστιμα τα φύκια!

Τι λέτε λοιπόν?? Παίζουμε?? Μην ανησυχείτε, εγώ θα βρώ τους Σκορπιούς και εγώ θα τους κάψω στο τέλος. Εσείς απλά καθίστε αναπαυτικά στις κούνιες μου, κάντε ελεύθερα τραμπάλα και ζαλιστείτε στο ροντέο μου...

Εγώ θα το απολαμβάνω και θα χαίρομαι για τον οίκο ενοχής μου! Χαχαχαχαχα!

Ναι λοιπόν! Αυτή είναι η δικιά μου: Η Παιδική Χαρά του Μπάουρα

Υ.Γ: Της χαμογέλασα πιστεύοντας πως δεν θα καταλάβει τις κουφάλες που κουβαλώ πίσω από τα φρεσκοπλυμένα δοντάκια μου! Η ακτινοβολία όμως αρνήθηκε να'ρθει να με δει βέβαια μιας και πάντα κάνει παρέα στους γνωστικούς και στους διανοητές της σκέψης και της έμπνευσης....

Μα δεν βλέπεις την συννεφιά που σκεπάζει την παιδική χαρά ανατολικά της Εry Lake στο Κλίβελαντ???

Aλήθεια....σε ποια χαμογέλασα τότες???

Πως είναι δυνατόν,σκέφτηκα, να κάνω τσουλήθρα πάνω σε σκουριασμένη λαμαρίνα ???

Μόνο ο πισινός μου ξέρει...........Και ξέρει να δίνει τις λύσεις.....!!!!!