Έβλεπες την ουρά....ατελείωτη, αυτά τα backlights των αυτοκινητων λες και έχουν φτιάξει μια δικιά τους πόλη ...Λες και ήταν σαν χιλιάδες κουκούτσια μέσα στο " Μεγάλο Μήλο " .

Νόμιζες πως δεν θα φτάσεις ποτέ στο ξενοδοχείο. Να σου πω την αλήθεια?? Καλύτερα να μην έφτανα στην ώρα μου....Τι κι αν περίμενε η μισή παροικοία του νησιού! Χέστηκε η φοράδα στα αλώνια..
Κάποιες φορές θέλεις να καθυστερείς, είτε γιατί ψωφάς να το παίξεις ντίβα, είτε για να κάνεις καλύτερα πράματα.Όπως, όταν έχεις αφήσει στη θέση του συνοδηγού ένα ανοιχτό τηλέφωνο που γράφει και το μόνο που παρακαλάς είναι να μην τελειώσει η μπαταρία...

Πειράζει που είναι προτιμότερο να μαθαίνεις την ιστορία μέσα από την ψυχή και το στόμα ενός απλού ανθρώπου??


-) Για να πας George από τη Νέα Ορλεάνη μέχρι το Νάσβίλ, δεν είναι και πολύ μακριά. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανέβεις βόρεια στο Μέμφις και μετά ανατολικά βρίσκεις το Νάσβίλ. Το είχαμε πει ότι θα το κάναμε και θα πηγαίναμε.

-) Τι λες Νέιθ?? Δεν είναι μακριά?? Από το Νότο να πας στο κέντρο??

-) Είναι λιγάκι, αλλά εμείς για εκείνο το reunion θα πηγαίναμε και στην κόλαση..Ήταν βλέπεις ακριβώς 10 χρόνια μετά το δυστύχημα! Δεν μπορούσαμε να μην πάμε!!

-) Κοίτα...από γεωγραφία ξέρω! Πες μου για τα άλλα...

-) Εσύ κοίτα! Μην μου λες εμένα πως να μιλάω...Έχεις αυτό το γαμημένο τηλέφωνο εδώ και νομίζω πως πίσω μου είναι ο Λάρυ Κίνγκ! Δεν ξέρω που διάολο θα πάνε αυτά που σου λέω τώρα, έτσι σου μιλάω όσο πιο καλά μπορώ....Όσο πιο όμορφα έχω μάθει να μιλάω.

-) Νέιθ έχεις σπουδάσει κάτι??

-) Ναι! Έχω μάθει να βγάζω νόμιμα λεφτά για να ζω την οικογένεια μου. Μην ρωτάς πόσες δουλειές έχω κάνει....Ξέχνα το! Εδώ και πολλά χρόνια όμως μεταφέρνω κόσμο, λιγότερο η και περισσότερο περίεργο από εσένα..Οπότε πάμε παρακάτω....

-) Ναι Νέιθ! Σόρρυ είμαι λίγο περίεργος καμιά φορά! Πες μου τώρα ότι θες για το Νάσβιλ...

-) Φτάσαμε λίγο πριν αρχίσει το σόου! Μας περίμεναν εκεί κάποιοι φίλοι που μας είχαν κρατήσει κάποιο καλό σημείο δεξιά από το stage.

-) Πες μου πως ένιωσες όταν τους είδες να βγαίνουν??

-) Αυτό το συζητάγαμε στο αυτοκίνητο όταν πηγαίναμε...Σίγουρα θα ήταν δύσκολο για όλους μας και πιο πολύ για αυτούς εκεί πάνω στο stage...

-) Προχώρα....

-) Έκλεισαν τα φώτα και ξαφνικά είδα να βγαίνουν ο Gary, ο Billy, ο Leon και ο Artimus...Ξέρεις...οι παλιοί! Δεν πήραν τις θέσεις τους στο stage.
To μόνο πράγμα που έκαναν ήταν να κοιτάνε για λίγα λεπτά όλους εμάς που κάναμε σαν τρελλοί από κάτω....

-) Πρέπει να ήταν φοβερό συναίσθημα......

-) Δεν έχω λέξεις να σου πω...τι ήταν αυτό που νιώθαμε! Είχαν βγεί πάλι στο δρόμο, είχαν σηκωθεί από το χώμα....Μετά από λίγο φωνάζουν και έρχεται ο Johnny, ο μικρότερος αδερφός του Ronnie. Αυτός θα ήταν πλέον μπροστά. Αυτός θα ήταν η φωνή του αδερφού του....Μετά έρχονται όλοι οι άλλοι! Mετά από λίγο άρχισε το σόου!

-) Θυμάσαι το playlist του live??

-) Δεν θυμάμαι πολλά, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Όμως οι πρώτες νότες από το Workin For MCA στην αρχή ακόμα βαράνε στα αυτιά μου...Δεν ξεχώριζες τα τραγούδια, μόνο μετά στον δίσκο που βγήκε για αυτό το reunion θυμήθηκα κάπως την σειρά των τραγουδιών..Αλλά και πάλι ήταν διαφορετικά!

-) Μόνο αυτό??? Πολλά έχω ακούσει και έχω μάθει για το τέλος κάθε συναυλίας τότε στο Reunion...Για εκείνα τα ενκόρ!!

-) Ναι! Για αυτό θα σου έλεγα τώρα! Για εκείνο το ενκόρ! Διάολε!!!
Ήταν απίστευτο να βλέπεις τον Johnny να μας μιλάει και να κοιτάει στον ουρανό....Να κλαίει και να σου λέει ότι δεν θα τραγουδήσει εκείνος τώρα....Να σου λέει ότι ήταν η ώρα του Ronnie....
Eκείνη την ώρα που άρχισε να παίζει ο Powell το πιάνο, τότε καταλάβαμε ότι θα τραγουδούσε ο Ronnie. Άφησε ο Johnny το καπέλο του πάνω στο μικρόφωνο και ξαφνικά ακούγαμε την φωνή του Ronnie από τα ηχεία...

-) Ρε συ Νέιθ?? Τι μου λες τώρα! Το έχω δει αυτό το βίντεο...Δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου ότι θα μου δώσει ο Θεός την χαρά να μιλάω με κάποιον άνθρωπο που έζησε εκείνες τις στιγμές....

-) Δεν μπορείς να καταλάβεις George. Δεν μπορείς να καταλάβεις τι ήταν ξαφνικά για μένα να ακούω την φωνή του Ronnie να τραγουδάει τις πρώτες λεξεις από το Free Bird....Θυμάσαι πως ξεκινάει???

-) Συγνώμη Νέιθ! Τώρα δεν θυμάμαι τίποτα...

-) (Αρχίζει να τραγουδάει...)
Ιf I leave here tomorrow
Would you still remember me?
For I must be travelling on, now,
cause theres too many places Ive got to see.

Ξέρεις τι ήταν να ακούς αυτή τη φωνή από μια κασσέτα να λέει αυτές τις λέξεις και να παίζουν παρέα οι νέοι Skynyrd, oι ζωντανοί??

-) Νέιθ σταμάτα! Μην μιλάς άλλο...Θυμάμαι κάτι δικά μου και δεν μπορώ!!

-) Οκ George...Δεν θέλω κι εγώ να σου πω άλλα πράματα και κλείσε αυτόν τον διάολο που γράφει! Έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας. Θα σου βάλω να ακούσεις μουσική μόνο. Τι θέλεις??

-) Κάνε ότι θέλεις, βάλε ότι θέλεις...βάλε ράδιο! Είμαι αλλού τώρα!! Σε ζηλεύω....

-) Οκ George...Άκου λίγο μουσίκη και σε λίγο φτάνουμε!


Τα backlights τώρα είναι πολύ πιο λίγα και σε προσπερνάνε πολύ γρήγορα..Αν κοιτάξεις πίσω σου βλέπεις μια πόλη που δεν ξέρει τι πάει να πει ησυχία και βαρεμάρα! Μέσα σε αυτή τη πρωτεύουσα του Νέου Κόσμου άμα κλείσεις τα μάτια όμως μπορείς να ακούσεις εκατομμύρια καρδιές σαν του Νέιθαν....Καρδιές που όλες έχουν το ίδιο χρώμα, αλλά βαστούν από πολλές πατρίδες....

Είναι αυτές οι καρδιές που βρίσκονται εκατοντάδες μίλια μακριά από τα στούντιο του Χόλιγουντ και δυσκολεύεσαι να τις δεις όταν σε τυφλώνουν τα πολλά φώτα...Τι κι αν οι φάτσες είναι άσπρες, μαύρες, κίτρινες και κόκκινες. Το ουράνιο τόξο άλλωστε έχει όλα τα χρώματα...

Eίναι όλοι αυτοί που τραγουδούν σαν εμένα και σαν εσένα, από τους χειρότερους μέχρι τους καλύτερους !

Είναι δυνατόν οι αναμνήσεις ενός άγνωστου να σε κάνουν να ταξιδέψεις στις δικές σου αναμνήσεις και στα δικά σου όνειρα?? Όλα είναι δυνατά αρκεί να το λέει η ψυχούλα σου....

Αφού το λέει κι ο στίχος του Ronnie....

Ιf I leave here tomorrow
Would you still remember me?
For I must be travelling on, now,
cause theres too many places Ive got to see.

Αυτή είναι η ΑΜΕΡΙΚΑ ΜΟΥ