Chapter Aαα ( Η μολόχα)

Υπάρχουν κάποια διλήμματα στη ζωή τα οποία πολλές φορές οδηγούν σε αδιέξοδα...'άλλοτε ανέξοδα αδιέξοδα και άλλες φορές με μεγάλο κόστος...

Όχι όχι δεν θα σε κουφάνω πάλι με τις γεωπολιτικές μου ανησυχίες, αυτές τις κρατώ για πάρτη μου και απλά θα επανέλθω την ώρα που πρέπει...

Ξαναγυρνώ τώρα στα διλημματικά μου θέτοντας το πιο απλό ερώτημα που μπορεί να τεθεί:

"Εγώ αυτή τη στιγμή πίνω ελληνικό ή τούρκικο καφέ?? Και αν αυτός μου ο καφές παλιά λεγόταν τούρκικος, τώρα γιατί λέγεται ελληνικός?? Από πότε δηλαδή έπαψε να λέγεται turkish coffee?? Επίσης κάτι τελευταίο, αν πάω σε κάποιο εξεζητημένο καφέ και παραγγείλω τούρκικο, θα μου τον φτιάξουνε?? Η θα με πούνε παλιομοδίτη???"

Όπως βλέπεις το πιο απλό δίλημμα μπορεί να οδηγήσει σε ένα αδιέξοδο.


Chapter Bου (Τα κοκτέιλ βότανα)
Σε ένα παλιότερο ποστ εδώ μέσα είχα αναφερθεί στην "γοητεία της μαλακίας ή αλλιώς της παλινδρόμησης" σε πολλούς τομείς της ζωής. Ομολογώ ότι μου ΄χει λείψει πολύ εκείνο το ποστ, μιας και ξαναδιαβάζοντας το, μερικές φορές βρίσκω τον εαυτό μου να παλινδρομιάζει κατά το δοκούν....Χμμμ ωραία λέξη αυτό το παλινδρομιάζει τώρα μου κατέβηκε, θυμίζει κάτι από το περιδρομιάζει.

Συνήθως όταν περιδρομιάζεις τον αγλέωρα φτάνεις σε σημείο να παλλινδρομιάζεις έχοντας χάσει την αίσθηση του μέτρου και της ατομικής σου λογικής...

Έλα όμως που και εδώ γεννιέται το εξής δίλημμα:
Είναι τελικά κακό ή όχι όταν περιδρομιάζεις και παλλιδρομιάζεις χάνοντας την αίσθηση του μέτρου και του λογικού???


Chapter Γου (Λουίζα)

Μου αρέσει πολύ η παραπάνω φώτο. Νομίζω πως μου δίνει τροφή για ατελείωτα διλήμματα και αδιέξοδα παντώς είδους!! Ψωφάωωωωω για τέτοια!!

Δες το καλά το γουρουνάκι!! Δες πόσο χλιδάτο είναι!! Ε??? Έχει και νούμερο. Είναι το έκθεμα 33 σε μια κυριλάτη έκθεση!! Είδες όμως τι μπορεί να φτιάξει η ανθρώπινη φαντασία, ε??? Ακόμα και ένα βρωμοσκατογούρουνο το μεταμορφώνει η έμπνευση σε ένα πιανάκι που θα κοσμήσει κάποια στιγμή κάποιο πολύ σικ σαλόνι...

Είδες λοιπόν σε τι ακόμα μπορεί να χρησημεύσει ένα απλό γουρουνάκι???


Chapters Ααα, Βου, Γου.....

Πάμε τώρα να τα μπλέξουμε όλα τα παραπάνω και να τα ρίξουμε στο μίξερ μας! Χμμμμ....Ή μάλλον καλύτερα στο μπρίκι μας. Ήρθε η ώρα να μπλέξουμε όλες τις παραπάνω γεύσεις και να φτιάξουμε ένα τσαγάκι που δεν ξέρουμε τι γεύση θα αφήσει....

Και αναρωτιέμαι:

Θα θεωρηθώ πολύ ντεμοντέ ή out on space ή ΠΑΛΛΙΝΔΡΟΜΙΚΟΣ τυπάκος, αν παραγγείλω έναν βαρβάτο τούρκικο ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟ καφέ την ώρα που ετοιμάζομαι να κάτσω σε αυτό το γουρουνίσιο πιανάκι για να παίξω τις σκυλοπενιές μου????????

Αλήθεια!! Πως θα με χαρακτήριζαν οι γύρω μου???
Το πρώτο που θα μου πέταγαν θα είχε να κάνει με την κατάσταση της ψυχικής μου υγείας.....Βέβαια η καθαρή αλήθεια είναι πως θα κοίταγαν εμένα με αυτού του είδους τη συμπάθεια( αχ το κακόμοιρο το παιδί, βάρεσαι στρόφαλο, θα έλεγαν) αγνοώντας την ψυχική υγεία του τύπου που σκέφτηκε να φτιάξει το παραπάνω πιανάκι....Βλέπεις, ο τυπάς παράγει τέχνη..........Και η τέχνη δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, παρά μόνο κριτικής διάθεσης ή θαυμασμού....

Χμμμμ.....Πλάκα έχει!! Ναι ναι! Φαντάζεσαι?? Να βάλεις τα φράκα σου που τα πήρες από το Γιουσουρούμ με 10 φράγκα και παίζεις Νότη ή Καρρά?? Πίνοντας μάλιστα αντί για Φερνέτ Μπράνκα, τούρκικό καφέ???

Τι σικ!!! Ωωωωω Μοντιέεεεε!!

Τελικά το τσαγάκι μας πικρίζει λίγο. Την επόμενη φορά πρέπει να βάλουμε λιγότερη "μολόχα" και περισσότερη "λουίζα".....Νομίζω πως τα "κοκτέιλ βότανα" είναι στην σωστή αναλογία....

Να στο πω και αλλιώς για να το πιάσεις καλύτερα??? Λιγόστεψε τα "μικρά διλήμματα", νιώσε την καρδιά αυτού του "γουρουνιού" και άσε την "παλλινδρόμιση" να βόσκει όπου και όπως γουστάρει.....

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Ρε καμάρι μου??? Δεν βλέπεις ότι το γουρουνάκι κλαίει εκεί που είναι?? Νιώθει εγκλοβισμένο και τελείως όξω από τον φυσικό του χώρο.....Θέλει να σηκώσει το πόδι του και να παίξει ένα ατελείωτο κλαψιάρικο ΣΙ ΜΙΝΟΡΕ στο πιανάκι....Γουστάρει να μπορούσε να γυρίσει το κεφάλι του και να πιεί μονορούφι τον τούρκικο καφέ μου....

Θέλει τις λάσπες,τα σκατά και το βρωμοπεριβάλλον του. Εκεί έχει μάθει να ζει.....Τι το τυρανάτε μωρέ???

Και εδώ μπαίνει το δίλλημα του!
Να πάρει στροφή από κει που κάθεται και να πάρει φόρα??? Ναι ναι! Να πάρει φόρα σπάζοντας το γυάλινο κάγκελο δίπλα του....???
Έτσι απλά να γίνει μέλος εκείνης της ένδοξης Ιαπωνέζικιας Σμηναρχίας Καμικάζι....των
" Σοκιχούρε"....????( σημ: Κάποια στιγμή θα σου πω την ιστορία αυτής την σμηναρχίας με τα πολλά κιλά αρχίδια που κουβαλούσαν οι πιλότοι της....)

Ή μήπως να κάτσει στα αυγά του και να μεταλλαχθεί σε κυριλέ κυρίως πιάτο pork chops
( παϊδάκια)?? Υπομένοντας την κάθε λογής γαρνιτούρα???

Όπως και να' χει όμως θα παραμείνει κάποιο ΕΚΘΕΜΑ 33........Είτε στα κυριλέ σαλόνια, είτε στις ψυχές αυτών που πεθύμησαν εκείνα τα ιπτάμενα γουρουνάκια των Pink Floyd.........



Διάλεξε λοιπόν έναν δρόμο αγαπημένο μου γουρουνάκι....Μην αφήνεις κάθε μαλάκα να σε χαϊδεύει.......

Υ.Γ 1: Τελικά αποφάσισα! Μόλις τελείωσα τον τούρκικο μου καφέ και ανακατεύω το κατακάθι μπας και βγάλω κι άλλο ζουμί!

Υ.Γ 2: Όταν ο Καραγκιόζης βγάζει την τραγιάσκα του και φοράει το καουμπόικο καπελάκι του παίζει ατέλειωτες πενιές.....Πάντως δεν είμαι ο μόνος που έχω κάποιες απορίες....Άκου και τον Γιώργαρο στο τέλος....Έχει και αυτός την ίδια απορία.......