''Αρπάζοντας την ευκαιρία η θεία Μπανού άρχισε να τους αφηγείται μια ηθοπλαστική ιστορία, όπως έκανε πάντα στις δύσκολες ώρες. Ήταν η ιστορία ενός ανθρώπου που αποφάσισε να ταξιδεύει γύρω γύρω στον κόσμο σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τη θνητότητα του. Βόρεια ή νότια, ανατολικά ή δυτικά, ταξίδευε αδιάκοπα. Και τότε, σε ένα από τα πολλά ταξίδια του, έπεσε πάνω στον άγγελο του θανάτου, τον Αζραήλ, στο Κάιρο. Το διαπεραστικό μυστηριώδες βλέμμα του αγγέλου σάρωσε τον άντρα. Ο Αζραήλ δεν του είπε λέξη, ούτε τον ακολούθησε. Ο άντρας έφυγε αμέσως από το Κάιρο και ταξιδεύοντας χωρίς αναπαύλα για καιρό έφτασε σε μια κωμόπολη στην Κίνα. Πεινασμένος και κατάκοπος, μπήκε στην πρώτη ταβέρνα που είδε. Εκεί, δίπλα ακριβώς από το τραπέζι όπου τον οδήγησαν, καθόταν ο Αζραήλ και τον περίμενε υπομονετικά, αυτή τη φορά με μια έκφραση ανακούφισης. “Ξαφνιάστηκα τόσο όταν σε είδα στο Κάιρο”, είπε στον άντρα, “γιατί ήταν γραφτό σου να συναντηθούμε εδώ στην Κίνα”   ''

Απόσπασμα από το βιβλιο 'το μπάσταρδο της Κωνσταντινούπολης', από την Elif Şafac