Εισαγωγικό σημείωμα

Στην ζωή γενικά η προσδοκία παίζει τεράστιο ρόλο, είναι το επόμενο στάδιο μετά το όνειρο...

Όταν λοιπόν μας έχουνε μάθει κάποιοι να προσδοκούμε, τότε έχουμε μάθει και εμείς να έχουμε απαιτήσεις από αυτούς τους "προσδοκοδώστες"..( ά ρε Μπαμπινιώτη σε έφαγα πάλι...χιχιχι)

Τι κι αν στο τέλος όλα μπορεί να είναι μια αυταπάτη....

Κεφαλιά Αααα

Το πιο όμορφο δευτερεύον χόμπι που έχει ο Έλληνας είναι η μπάλα....
Πολλά έχουν γραφτεί και θα γραφτούν σχετικά με αυτή τη φετινή Γιουροπεριπέτεια...
Εγώ με τη σειρά μου θέλω να το δω κάπως αλλιώς το θέμα:

Δυο λόγια φίλοι θα σας πω
τώρα που πιάσαν ζέστες,
τώρα που το πειρατικό
ξανάδεσε στις δέστρες....


Το σκουριασμένο ψαροκάικο ξαφνικά πριν τέσσερα χρόνια έβαλε πειρατική σημαία και άρχισε να ξεγλιστράει μέσα από τις αστραφτερές γαλέρες των δυτικών..Χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι η σκούνα κατάφερε να κουρσέψει ολόκληρη την Ευρώπη έχοντας στα αμπάρια της μόνα όπλα το θράσος και την ζούλα...

Και είχες και από την άλλη τον κακόμοιρο τον Σάββα που πήγε στη Πορτογαλία για μια εκδρομή μίας εβδομάδας και τελικά έκατσε έναν ολόκληρο μήνα ζώντας με δανεικά!! Και αυτός πήγε εκεί στη ζούλα απλά για το παιχνίδι, έχοντας στο μυαλό του μόνο μια φράση..." Βρε, λες??"

Κεφαλιά Βουυυ

Προχτές το βράδυ έβλεπα το ματς με τους Ρώσους σπίτι. Με το που έληξε ο αγώνας και οδηγώντας να πάω στη δουλειά, μου ήρθαν στο μυαλό όλα αυτά. Οι σκέψεις συνεχίστηκαν και πάνω στο stage χωρίς σταματημό:

Τελικά αρχίζω να συνειδητοποιώ πως μια από τις πιο ουσιαστικές λέξεις που μπορεί να περιγράψει τον σύγχρονο Έλληνα, είναι η ΖΟΥΛΑ!!

Αυτό το "λάου-λάου" είναι απίστευτο χάρισμα όταν μπορείς να το διαχειριστείς σωστά χωρίς να δείχνεις στους άλλους τις προθέσεις σου!!

Έτσι ακριβώς έγινε το 2004...Χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι ο Ζαγοράκης έγινε Ζαγοραίος και τραγουδούσε: "Έντε λα μαγκέ τε Πορτογαλίκ" κρατώντας στα χέρια του την ιερή κατσαρόλα του ευρωπαϊκού φούτμπολ...και τόμπολα ο ποδοσφαιροπλανήτης...

Από την άλλη ακόμα να ξεχάσω ότι χρειάστηκε να βάλω καινούργια κόρνα και στον τίγρη μου και στη φωνή μου από τους πανηγυρισμούς!!
Και να σκεφτείς πως κάθε βράδυ τότε έπρεπε να τραγουδήσω στη δουλειά μου....Που φωνή ...

Και όλα αυτά?? Εξ' αιτίας της ζούλας και του απρόσμενου που μας χάρισε η μπάλα....


Κεφαλιά Γουυυ

Ναι ρε μάγκες! Το ποδόσφαιρο δεν είναι απλώς το ναρκωτικό του λαού μας, είναι και η στιγμιαία δίωρη διέξοδος από όλα τα κουλά που μας κατατρέχουν! Είτε είσαι στο γήπεδο, είτε στην πολυθρόνα σου, καταφέρνεις να κουκουλώσεις όλα αυτά που σου έχουνε γαμήσει την ψυχολογία...Ξεσπάς, βρίζεις, ξεκαβλώνεις, φωνάζεις, πανηγυρίζεις...
Κάνεις ότι θες χωρίς να μπορεί κανείς να σε πει τρελό γιατί απλά και ο διπλανός σου κάνει τα ίδια πράματα.....

Κεφαλιά Δουυ

Και ξαφνικά προχτές??? Τι έγινε προχτές??? Μουγγαθήκαμε όλοι??? Αρχίσαμε να ρίχνουμε ευθύνες από εδώ και από κει??
Σταματήσαμε να λέμε " Γειά σου Αντωνάκη ΜΟΥ"?? Και τώρα ρίχνουμε αναθέματα στον άμπαλο Νικοπολίδη???...

Τι έγινε ωρέ μάγκες ξαναπαίζουμε το ΓΑΜΟΣ Α ΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ σε νέα βερσιόν??? Κόψαμε το ΜΟΥ από τον Αντωνάκη, όπως τότες η Μάρω Κοντού???

Ο Αντωνάκης έπαψε να είναι τώρα ο κέρβερος της εστίας για τους άντρες και η σεξουλιάρικια γκριζομαλλούσα φαντασίωση για τις γυναίκες???

Έτσι είναι η ζωή τελικά....Τα ΜΟΥ τα κόβουμε τόσο εύκολα όσο εύκολα αρχίζουμε να τα λέμε....και η παντόφλα παίρνει την θέση που της αναλογεί...Χαχαχαχαχα

Κεφαλιά Εεεεεε

Θα ξαναγυρίσω στον "Σάββα" τώρα...

1) Μετά το 2004 ο Σάββας έγινε SAVVAS, ο μέγας ευρωμάγκας!!

2) Tότες στα 2004 ο τύπος φύλαξε τις οικονομίες του για να πάει μια εκδρομούλα μέχρι την άκρη της Ευρώπης. Τώρα απλά πήρε ένα EuroDaneio με χαμηλό επιτόκιο μην έχοντας εξοφλήσει ακόμα το εορτοδάνειο των Χριστουγέννων...

Κεφαλιά Ζζζζζ

Το πιο τρελό που άκουσα όλες αυτές τις μέρες δυστυχώς το άκουσα από τους ίδιους τους παίχτες μας... Είπαν ότι στο ματς με την Σουηδία δεν ήρθαν πολλοί Έλληνες φίλαθλοι να τους υποστηρίξουν.....

Που ζουν άραγε αυτοί??? Σε άλλη χώρα???...Χμμμ...αρκετοί από αυτούς μάλλον δεν πάνε σούπερ μάρκετ και λαϊκή!!!

Κεφαλιά Ηηηηη

Η αλήθεια είναι πως τρελαίνομαι για το ποδόσφαιρο και για όλα αυτά που το περικλείουν, τα συστήματα, τις τακτικές, το απρόσμενο, την φαντασία...Για μένα είναι μια φιλοσοφία ζωής που δεν είναι της παρούσης να την αναλύσω. Θέλω όμως τώρα να πω και εγώ την άποψη μου για το τι πήγε στραβά! Ας πούμε πως θα γίνω λίγο μετά Χριστόν προφήτης σαν όλους τους άλλους..Σιγά τα ωά δηλαδή!

Βασικά το φταίξιμο το ρίχνω όλο στον πολυαγαπημένο μας Όθωνα! Αυτός έπλασε το θαύμα του 2004, αυτός τώρα έπλασε την τραγωδία!
Δύο όψεις μιας πορείας δηλαδή που έχει τα πάνω της και τα κάτω της!

Με λίγα λόγια θα σας πω την γνώμη μου! Τότε το '04 πήγαμε και παίξαμε ένα στιλ παιχνιδιού που εύκολα θα χαρακτηριζόταν σαν ένας ποδοσφαιρικός κλεφτοπόλεμος! Ένα στιλ το οποίο θύμιζε δεκαετία του '80...Πολύ αντιθεαματικό στιλ και κουραστικό, τους αιφνιδιάσαμε όλους!
Όμως το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και η ιστορία έγραψε πως η Ευρωκατσαρόλα κατέληξε να κοσμεί κάποιο δωμάτιο της ΕΠΟ στη Συγγρού...Αυτό είναι που μετράει!!

Φέτος όμως ο Όθωνας έπρεπε να κάνει πάλι το ίδιο πράγμα....Ποιο είναι αυτό??? Μα φυσικά να τους αιφνιδιάσει πάλι!!! Όλοι περίμεναν την Ελλάδα να παίξει όπως τότε, οι αντίπαλοι είχαν φτιάξει τα σχέδια τους σύμφωνα με το αγωνιστικό στιλ μας! Και απλά ήξεραν τι έργο θα δουν από εμάς...και φυσικά τα αντίμετρα τους ήταν ανάλογα...

Εδώ βρε Όττο είναι που έπρεπε να κάνεις το κόλπο γκρόσσο!! Κούφανε τους όλους ρε Γερμανέ! Παίξε "φουλ επίθεση με ξαφνικές άμυνες"! Κάνε πάλι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ......Παίξε με τρεις μπροστά και άσε τους βόρειους να ψάχνονται!!

Μπορεί να μετράγαμε μεγάλες ταρίφες, μπορεί όμως και να κάναμε το μπαμ πάλι!

Εκεί ήταν για μένα το πρόβλημα φέτος! Γίναμε προβλέψιμοι για τους ξανθομπούμπουρες!!

Στην τελική...ΠΑΙΞΕ ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΣΕ!!

Κεφαλιά Θθθθθ

Να μιλήσω οπαδικά τώρα?? Δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα πω!
Κάποτε παλιά εμείς οι γαύροι είμασταν που ρίχναμε τα τούβλα στο κεφάλι του Αντωνάκη και τον τραυματίζαμε τότε στα ξεκινήματα της καριέρας του σε ψηλό επίπεδο, όταν έπαιζε στους πράσινους! Εδώ και λίγα χρόνια είμαστε εμείς οι ίδιοι που τον στηρίζουμε στα δύσκολα και τον έχουμε στα ώπα ώπα , ενώ από την άλλη οι πράσινοι τον περιμένουν στην γωνία σε του κάθε στραβή!

Αυτά έχει η ζωή Αντωνάκη ΜΑΣ! Γράφτα όλα στα παπάρια σου και απλά κάτσε να θαυμάζεις τα τρόπαια που έχεις πάρει με πράσινους, κόκκινους και μπλε!

Εξαγωγικό σημείωμα

Κλείνω παραφράζοντας ένα παλιό ρεμπέτικο άσμα

Zούλα σε μια ΒΑΡΚΑ μπήκα
στη σπηλιά του ΔΡΑΚΟΥ βγήκα,
ζούλα σε μια ΣΚΟΥΝΑ μπήκα
και τη ΚΟΥΠΑ πήρα προίκα

Μα τα χρόνια πια περάσαν
και οι λέοντες γεράσαν,
μα τα χρόνια πια περάσαν
και τα πειρατικά εβουλιάξαν...

Y.Γ: Όταν είσαι το ποντίκι δεν μπορείς να ξεγελάς τις γάτες για πολύ....