Μάλιστα... αυτό ήταν! Πάλι είμαι πίσω σπίτι μου. 10 μερούλες ήταν μια θαυμάσια αλλαγή παραστάσεων και προσώπων. Να 'ταν κι άλλο....!!! Ενα καλό γέμισμα των μπαταριών για το βουνό που έρχεται σύντομα: Δουλειά και σπουδές. Θα μου πείτε, σιγά το πρόβλημα, τόσος κόσμος έτσι είναι! Το 'βουνό΄ λοιπόν για μένα είναι οι διαφορετικές πόλεις ΚΑΙ σπουδών, ΚΑΙ δουλειάς, ΚΑΙ διαμονής. Και προσθέστε και διάφορες άλλες υποχρεώσεις τα Σ/Κ πάλι σε διαφορετικό μέρος...

Εχοντας λοιπόν ως βάση το χωριό του παπού μου στον `Ολυμπο (Καλλιπεύκη Λαρίσης, κοντά στα Τέμπη) οι εξορμήσεις έδιναν και έπαιρναν. Κατερίνη, Θεσ/νίκη, μέχρι `Εβρο... όπου συνάντησα φίλους και πρόσωπα που τους βλέπω σπάνια, ή τους είδα πρώτη φορά (μα καλά, αυτή η Εγνατία, καλή και άγια, πας χαλλλλαρά με 140-160 αλλά ούτε ένα πάρκιν όταν το έχεις ανάγκη, για πολλά χιλιόμετρα;;;; - άκυρο αλλά τώρα μου' ρθε !!!! )

Γυρίζοντας πια στη βάση μου, και έχοντας σταματήσει το κοντέρ στα 1700χμ αυτό το 10ήμερο, απολαμβάνω τις τελευταίες μέρες των διακοπών μου. Μετά.... έχει ο Θεός!