14 Δεκεμβρίου 2006, 09:21
Όμορφη μέρα!!!! Έπειτα από ένα πολύ όμορφο και ήσυχο ύπνο, σηκώθηκα σήμερα στις 8πμ(!!) και η πρώτη κίνηση που έκανα ήταν να ανοίξω το παράθυρο μου (σπάνιο γεγονός για μένα που αν δεν περάσουν 3-4 ωρίτσες δεν μπαίνει φως στο σπίτι μου λόγω βρικολακιάσματος..(νύχτας)…)!!!!! ;)
Είδα τον ήλιο να βγαίνει δειλά, δειλά παλεύοντας με κάποια σύννεφα, μαγική εικόνα!!
Τόλμησα να ανοίξω λίγο τις συρόμενες πόρτες και εκεί ήταν που ξύπνησα για τα καλά!!!! Με χτύπησε το κρύο στο πρόσωπο και κατευθείαν άνοιξα τα μάτια μου!!!!
Anyway,αποφάσισα να βγω λίγο έξω από το σπίτι και πήγα στην υπέροχη λεμονιά που έχω θαύμασα τα λεμόνια που σιγά, σιγά παίρνουν το χρωματάκι τους και έπειτα πήγα στην γλάστρα που έχω δυόσμο, έκοψα ένα φυλλαράκι και το μάσησα για να μου φύγει η γεύση του ύπνου (αυτή που έχουμε όταν ξυπνάμε και χρησιμοποιούμε εκφράσεις τύπου: παντόφλα είναι το στόμα μου κ.τ.λ…)
Έπειτα απ’ όλα αυτά πλύθηκα, πήγα στην μηχανή του καφέ έφτιαξα έναν ωραιότατο capuccino και τώρα να’ μαι εδώ γράφοντας στο blog μου…
Η ζωή είναι πολύ ωραία….
Καλημέρα σας!!!!
:)
-
sunwing (14.12.2006)
Δεν ακούω πια Λουδοβίκο Ανωγείων έχω τους λόγους μου (..κι είχα δώσει τόσα στα αυθεντικά του cd που τα χω βάλει στα αζήτητα ) αλλά εκείνη την κουβέντα του δεν την ξεχνώ:
..Ήθελα να ξερα δεν είστε ευτυχισμένοι;
Φαντάζομαι ότι αντικατόπτριζε συναισθήματα όπως τα δικά σου τα σημερινά. Πάντα τέτοια λοιπόν..gate (14.12.2006)
Το ιδανικό πρωινό περιγράφεις Μανώλη μου... Δεν ξέρω γιατί, αλλά μόλις διάβασα την περιγραφή σου, θυμήθηκα κάποια λόγια του Νίτσε κι έτρεξα μόλις πριν λίγο να βρω το βιβλίο για να τα αντιγράψω εδώ από κάτω: "Νωρίς το πρωί, όταν αρχίζει η μέρα, όταν όλα είναι φρέσκα, στο χάραμα της δύναμης του καθενός, είναι διαστροφή να διαβάζεις ένα βιβλίο!" (από το "Ίδε ο άνθρωπος")... Αν το διάβασμα ενός βιβλίου το θεωρούσε διαστροφή τότε που ζούσε ο Νίτσε, σκέψου πώς θα μπορούσε να ονομάσει τους άλλους τρόπους με τους οποίους χάνουμε τα πρωινά της ζωής μας σήμερα...rory166 (15.12.2006)
C++ ειναι αυτη..?απαπα τα ξεχασα κιολας...:pmegaloserwtikos (15.12.2006)
Εγώ επειδή ακούω Λουδοβίκο των Ανωγείων και επειδή έχω έχω ζήσει παρόμοιες στιγμές, θα σου πω απλά πως: ''Άνοιξα λεμονάκι και σε θυμήθηκα'' το οποίο μπορεί να ειπωθεί και ''Γκρεμό δεν έχουν οι παντόφλες''... αλλά και '' Ο αγέρας αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του καπουτσίνου''.
(μην το πάρεις σοβαρά, είμαι επηρεασμένος από το παράλογο που παίζω δυό χρόνια τώρα κι έχω ξεφύγει)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog