Την νυχτα αυτη που πονω
Ερχεσαι παλι στο ονειρο μου
Τις ωρες αυτες που την ληθη μονο επιθυμω
Επιμενεις να στοιχειωνεις
Προσπαθω να φωναξω
Να σε καλεσω κοντα μου
Ομως κανενας ηχος δεν βγαινει
Νιωθοντας αφωνη κι ευνουχισμενη
Καθομαι και κλαιω με λυγμους και ασταματητα
Μηπως και καποιος με ακουσει και νιωσει τον πονο
Αλλοτε ο πονος ειναι βουβος
Το βλεμμα τα λεει ολα
Κανενας ηχος καμια κραυγη
Κι ομως η δυναμη του εκωφαντικη
Το σωμα παραλυει
Ανημπορο να αντιμετωπισει το οτιδηποτε
Γινεται ρευστο
Και τιποτα πια δεν εχει σημασια...
10 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΟτιδήποτε ανάψει το φωτεινό λαμπάκι πάνω από το κεφάλι μου χεχε
epic short story διακοπες παυλος