Μουσική και ανθρώπινη διάθεση

Στις μέρες είναι γνωστό πως έχουμε την ανάγκη για ψυχαγωγία αλλά με διαφόρους τρόπους πιο σύγχρονους. Από την αρχαιότητα έχει παρατηρηθεί πως οι πρόγονοι μας από όλες τις εποχές(Αρχαία, Κλασσική, Ελληνιστική,…)έχουν αναπτύξει  τις δικές τους προτιμήσεις. Είναι αναμφισβήτητο σίγουρο πως και η μουσική ανήκει σε αυτόν τον τομέα της διασκέδασης. Η  μουσική όμως είναι η επιστήμη και η τέχνη της προβολής συναισθημάτων , ιδεών και διαθέσεων απέναντι σε όλα τα ζητήματα μιας ζωής.

Δεν μπορώ να φανταστώ ένα κόσμο χωρίς την ύπαρξη μιας μελωδίας που μας δημιουργεί όμορφα συναισθήματα αλλά μας τονώνει ηθικά και μας  ανάπτει το ενδιαφέρον για κίνηση ή ακόμα να τραγουδήσουμε και εμείς ή έστω να ψιθυρίσουμε…..

Οι νέοι έχουν διαμορφώσει τις δικές τους προτιμήσεις και με αυτόν τον τρόπο διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους με έναν ξεχωριστό τρόπο που επηρεάζει και τις απόψεις των άλλων για τον καθέναν από εμάς.

Η αλήθεια είναι πως δεν πρέπει να κατακρίνουμε κάποια είδη «μουσικής» αν και αυτά δεν είναι «ποιοτικά» γιατί μπορεί να απηχούν σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας.

Όμως η μουσική είναι συναίσθημα της καθημερινής ζωής μας, των στόχων μας, των ονείρων μας  το κάθε τι που μας απασχολεί κατά τη διάρκεια της ύπαρξης μας σε αυτόν κόσμο…

Μήπως λοιπόν πρέπει να αντιμετωπίσουμε την μουσική με κάποιο καλύτερο τρόπο; Μήπως πρέπει να είμαστε κατά της πειρατείας; Μήπως πρέπει να σεβόμαστε τους δημιουργούς; Μήπως πρέπει να αποκτάμε συνείδηση της ανθρώπινης διάθεσης που αποκτά κανείς από το άκουσμα αυτό;