Πέμπτη μεσημέρι,30 βαθμοί στην Αθήνα και το μάτι μου κοντοστέκεται στο πρωτοσέλιδο που είναι κρεμμασμένο στο μανταλάκι του περιπτέρου.Ο Michael Jackson πέθανε χτες το βράδυ απο καρδιά.Ποιός Michael; Ο γνωστός; Αυτός που χόρευε και τραγουδούσε με την ίδια ένταση που το έκανε στα 50ς ο elvis;

Οχι,δεν το δέχομαι!Η ιστορία επναλαμβάνεται.Μπαίνω στο Μetropolis.Απ τα ηχειία ακούω "wanna be started something'' .Πιάνω κουβέντα με το παιιδί πίσω απ τον πάγκο.Οι προγραμματισμένες συναυλίες του ήταν sold out mου είπε.Αλλά δεν πρόλαβε..τον κατάπιε το σύστημα.Ναι τον κατάπιε,το ίδιο σύστημα που έστειλε στο ψυχιατρείο την Εφη Θώδη ,που εχει εξαφανίσει πολλούς αξιόλογους δημιουργούς έτσι σιγά σiγά κι αθόρυβα.Υπουλα σχεδόν.

Μπαίνω στο αυτοκίνητο.Ψάχνω τους σταθμούς ν ακούσω κάτι.Τίποτα στο δικό τους ρυθμό παίζουν.κάποιες σκόρπιες αναφορές .Γυρίζω στο σπίτι .Το mtv όλη μέρα έχει αφιέρωμα...''tribute to michael jackson ''.Ολη μέρα.Είναι 25 Ιουνίου 2009.

Stop.Θέλω ν ακούσω μια ιστορία ένα παραμύθι .Ενα παραμύθι με χαρούμενο τέλος όχι με το λυπημένο του Πασχαλίδη.Εκεί που όλοι ζουν καλά κι εμείς καλύτερα !Kαι να το τραγουδήσουμε παρέα..αυτή την Πέμπτη 2/07/09 στις 19,00 να είσαι εδώ στο ραδιόφωνο του music heaven.Και να προτείνεις και μουσική  ιστορία να τη μοιραστούμε......τραγουδιστά!

Με τιμή

sympetheros