τὸ mail στέλνει, ὁ περἰθοος:
"σοσιαλισμός. ὁ μεγάλος ἐχθρός τῆς ἀμερικῆς.ὄχι, δι' ὅτι ἀντιπροσωπεύει ἕναν λιγότερο ἐλεύθερο κόσμο-ὅπως θὰ διατείνονταν our fellow americans, ἀλλὰ δι'ὅτι δεσμεύει διαφορετικὰ τὸν ἄνθρωπο. οἱ μὲν τὸν δεσμεύουν με δάνεια καὶ ὑπερκαταναλωτισμό οἱ δε μὲ ἀπόλυτη ἀφοσίωσι στὸν κρατισμό. μεγάλη ἡ σύγκρουσι, χρόνια τώρα τῶν δυο κόσμων. γελιέσαι ἄν νομίζῃς ὅτι ἡ σύγκρουσι ἔγινε γιὰ τὰ παραπάνω. ἡ σύγκρουσι ἔγινε καὶ γίνεται λόγῳ τοῦ παραμυθιοῦ. κανένα παραμύθι δὲν λέει ψέμματα. δὲς καθαρά, τὶ λέει ἡ ἑλληνικὴ γλωσσα.παρά + μυθος.σοῦ τὸ χω πεῖ προφορικά ἀλλὰ δὲν τὸ κατάλαβες. ἔτσι σοῦ τὸ λέω καὶ μὲ ἱστοριούλα, μπας καὶ περάσῃ στὸ ὑποσυνείδητο. μιᾶς καὶ τὸ συνειδητό σου εἶναι γεμάτο λίπος. τὶ λένε τὰ παραμύθια? τὸ καλὸ πολεμάει μὲ τὸ κακό. ἔτσι εἶναι. οἱ καλοί πιάσανε τὰ μετερίζια καὶ οἱ κακοί τὰ ὑψώματα. ἀλλου γίνονται σοσιαλιστές καὶ ἀλλου καπιταλιστές. καὶ τρέχα συ μὲ τὰ σημαιάκια γιὰ παραπάνω βασικὸ μισθό.
ἡ σύγκρουσι ἔφτασε στὸ διάστημα. καὶ οἱ ἀμερικανοι φτάσανε στὴν σελήνη. γιὰ πρώτη φορά. μιὰ σειρὰ επιτυχιῶν τῆς ΕΣΣΔ ἑκείνη τὴν ἐποχή φέρνουν τὸν ἄνθρωπο στὸ φεγγάρι. ἀπὸ τὰ δυτικά. καὶ ὅλοι περιμέναμε τότε νὰ γίνῃ ἡ σελήνη "χῶρος" πειραμάτων εγκαταστάσεων, εργοστασίων κ.ο.κ. καὶ ξαφνικά, οἱ άνταγωνιστὲς σοβιετικοί αὐτοκτονοῦν τὸν σοσιαλισμό τους καὶ ο γκορμπατσόβα τοὺς ὁδηγεῖ ὁμαλῶς στὴν μετάβασι-παράδοσι. καὶ τὸ ὅνειρο κατάκτησης τοῦ διαστήματος ἔγκαταλείπεται κι ἀπὸ τὶς δυο μεριές. ἐν μὶα νυκτι, ἡ σελήνη δὲν ἐνδιαφέρει πλέον τοὺς ἀμερικάνους. τὴν εἰδαμε ὅλοι καὶ τὴν φχαριστηθήκαμε. πᾶμε γιὰ τὸν ἄρη
τὰ χολιγουντιανὰ στούντιοζ εἶχαν βάλει τὰ καλά τους, ἀπὸ νωρίς. τὸ εἰδικὸ χῶμα εἶχε ἀπλωθῇ ὅπου ἔπρεπε καὶ τὸ μεγάλο διαστημόπλοιο δέσποζε. σὲ ἕνα στούντιο πρέπει νὰ ἔχῃς καλό φωτισμό. σὲ παραπάνω ἀπὸ δυο μεριές-γωνίες, ἴσως. δὲν μπορεἶς νὰ ἀποφύγῃς τὶς πολλαπλές σκιές. στὴν σελήνη ὑπάρχει ἔλλειψι βαρύτητας. στὸ στούντιο δὲν μπορεῖς νὰ τὸ κάνῃς στὸν ἴδιο βαθμό. τουλάχιστον ὄχι τόσο ὧστε νὰ αποφύγῃς πατημασιά βαθιά σὰν ἐλεφαντάκι σὲ αλεύρι. στὸ στούντιο μπορεῖς νὰ βγάλῃς φωτογραφίες ἀπὸ ὁποιο ὕψος θες. στὴν σελήνη δὲν μπορεῖς νὰ τραβήξῃς τὸν ἑαυτό σου καὶ κάποιον ἄλλο ἀπὸ ψηλά, ἐκτὸς ἄν ὑπάρχῃ καὶ τρίτο ἄτομο σὲ ἕναν λόφο.
ἔχει πάει ὁ ἄνθρωπος στὴν σελήνη. τὸ πότε πῆγε εἶναι θέμα τῶν καλῶν καὶ τῶν κακῶν. οἱ κακοί θὰ σὲ πείσουν νὰ ἀσχολεῖσαι μὲ τὰ καθημερινὰ προβλήματα ποὺ οἱ ἴδιοι σοῦ δημιούργησαν. καὶ θὰ περιμένουν νὰ πᾶνε στὴν σκοτεινὴ πλευρὰ τῆς σελήνης, πρῶτοι.
μιὰ φορὰ καὶ ἕναν καιρό, μιὰ ἀποστολὴ φέρνει ἕναν ἀστροναύτη σὲ μιὰ ἀθέατη πλευρὰ ἕνὸς πλανήτη. ὁ ἀστροναύτης κοιτάει ἀποσβολωμένος καὶ μονολογεῖ, "ω θεε μου" στὴν γλωσσα του. ἀμέσως, ἡ ζωντανή μετὰδοσι μὲ τὸν ἔξω κόσμο, διακόπτεται..."