Σκέψεις στο PC...

09 Φεβρουαρίου 2010, 14:44
Σκέψεις στο PC...
Περί-συλλογή σκέψεων...

Τελικά, όσο περνάν τα χρόνια, βλέποντας τ'αποτελέσματα που "άφησε η δουλειά μας", νιώθουμε ψυχική & ηθική ικανοποίηση...

Όπως υπήρξα κάποτε και εγώ, έτσι και οι μαθητές μου, είναι σαν ένα κομμάτι "πηλός". Πλάθουμε μέρα με την μέρα, μάθημα με το μάθημα, Τεχνικές & Τρόπους μελέτης & εκτέλεσης. Κάθε φορά και ένα λιθαράκι στον "τοίχο" που λέγεται Μουσική Παιδεία & κτήση Τεχνικής.

Ίσως να έχω κάποιες "ιδιοτροποίες" παραπάνω...Ίσως να είμαι "απαιτητικός" σε κάποιους Βασικούς Άξονες Μελέτης. Αλλά ίσως είμαι και Ειληκρινής απέναντι τους... "Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο...". Και εγώ είμαι εδώ για να δείξω τον "τρόπο". Να διορθώσω το "στραβό"...Αν πάω με τα "νερά" σας θα είμαι "ο καλύτερος" τώρα, και ο "χειρότερος" κάποτε...

Από τα 7 περίπου χρόνια μου , μέχρι & τα 23, (όπου απέκτησα και τον τελευταίο Τίτλο Σπουδών - το Δίπλωμα), οι Τρίτες & Παρασκευές ήταν το καλύτερό μου!!! Βλέπεις, ήταν οι 2 ημέρες της βδομάδας που είχα μάθημα κιθάρας με τον Δάσκαλο - Φίλο μου, τον Κώστα Απέργη. Δεν κατάλαβα πώς τα χρόνια πέρασαν..."Θαρρώ πως ήταν χτές..."

Και μή νομίσει κανείς πως ήμουν το "υπόδειγμα" μαθητή! Από τις 4 εβδομάδες του μήνα, τις 2 είμουν αδιάβαστος!!!Τουλάχιστον από τα 7 μου μέχρι τα 11...Τέσσερα χρονάκια στην "συντήρηση"...η οποία αποδείχτηκε σωτήρια!!!Και λέω συντήρηση, διότι διαβασμένος-αδιάβαστος, το μάθημα ήταν μάθημα...Καμία απουσία...Εάν είχα εφαρμώσει την τακτική "πάω στο μάθημα μόνο όταν διαβάζω", αυτή την στιγμή που μιλάμε, θα έπρεπε να είχα βγάλει μόνο το Δημοτικό Σχολείο...

Συνίθως, μαθητές & γονείς θέλουν να δούν θεαματικά αποτελέσματα από τα πρώτα κιόλας μαθήματα!!!Μα, γιά μισό λεπτό...Δεν είναι "θεαματική" η πρόοδος ενός παιδιού όταν απο εκεί που τοποθετούσε την κιθάρα οριζοντίως πάνω στα γόνατα, τώρα την κρατά σωστά και "ποράγει" μελωδιούλες?

Η Υπομονή είναι Αρετή. Αν έχετε την εντύπωση πως όλες οι γνώσεις μου γύρω απ'την κιθάρα, (και όχι μόνο), αποκτήθηκαν μέσα "σε μια μέρα" , τότε κάντε την αφαίρεση 23-7.Το αποτέλεσμα σε χρόνια...και θα καταλάβεται τί εννοώ...Φυσικά, ακόμα μελετάω & διαβάζω, μαθαίνοντας συνεχώς καινούρια πράγματα...Η Γνώση δεν σταματά ποτέ, γιατί να σταματήσει η συλλογή αυτής..?

Η μουσική είναι Μεράκι. Άν την δείς "αγχοτικά", έχεις ΑΚΥΡΩΣΕΙ την ίδια την φύση & υπόστασή της...Η μουσική Πρέπει να μας Χαλαρώνει, όχι να μας Αγχώνει!!!

Και στις εξετάσεις τί..?Στις εξετάσεις "κατεβάζουμε" μαθητές οι οποίοι είναι και Αισθάνονται έτοιμοι. Σε καμία περίπτωση δεν "βάζουμε" στην διαδικασία εξέτασης κάποιον ο οποίος δεν πληρεί τα ανωτέρω χαρακτηρηστικά...διότι τότε του δημιουργούμε Άγχος, Πιθανότητα Αποτυχίας --> Απογοήτευση --> Εγκατάληψη των μουσικών σπουδών.Ένας ΄Δάσκαλος πρέπει να ξέρει πώς να "προστατεύσει" τους μαθητές του απο τέτοιες "ανεπιθύμητες" εμπειρίες...

Λίγες σκέψεις στο PC λοιπόν...

Καλά "Μουσικά Ταξίδια"

9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

reteos (05.03.2010)
"Η μουσική είναι Μεράκι".
Μα την αλήθεια ναι.......
Είναι μεράκι!!!!!
Ισως και πάθος ,αλλά γλυκό πάθος ,όμορφο,
άπιαστο, αξεπέραστο .......
Δεν ξέρω πια άλλη λέξη να βάλλω,από τις 1000/αδες που θα έπρεπε ...
Με άγγιξες σε βάθος ..................
Ωραιότατο κείμενο.

guitarteacher (08.03.2010)
Φίλτατε reteos,

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...
Απ'ότι βλέπω στο κείμενο του προφίλ σου, υπάρχει ταύτηση σκέψης!

Φιλικά,

Παναγιώτης Συμεωνίδης

Hastaroth (08.03.2010)
Εγώ θά διαφωνήσω μόνο σ'ένα σημείο:η μελέτη ενός μουσικού οργάνου-όπως και κάθε άλλη μελέτη-θέλει ΚΑΙ τρόπο,αλλά ΚΑΙ κόπο.Ο τρόπος μειώνει τον κόπο αλλά δέν τον καταργεί.Μπορεί εσύ να δείξης σ'έναν μαθητή σου τόν τρόπο να παίξη σωστά μιά άσκηση,ένα τραγούδι,άν όμως αυτός δέν αφιερώση χρόνο και κόπο νά παίξη καί να ξαναπαίξη την άσκηση ή τό τραγούδι μέχρι να "κυλάνε τά δάχτυλά του" αβίαστα καί μέχρι να μπορέση να μεταδώση τό συναίσθημα που νιώθει την ώρα που παίζει,τότε τζάμπα τού έδειξες την τεχνική γιατί η τεχνική δέν είναι ένα κείμενο που θα διαβάση σ'ένα βιβλίο ή τά λόγια που θά τού πής εσύ.

Ούτε,άλλωστε,ο σκοπός είναι να παίζη ο μαθητής μιμούμενος ώς πίθηκος τόν δάσκαλό του,αλλά αυτό που θα μάθη από αυτόν να το εμπλουτίση μέ τήν δική του επινοητικότητα και φαντασία και τελικά να αναπτύξη την δική του τεχνική που ναί μέν θά έχη τίς επιρροές της από τόν δάσκαλο,αλλά θά ξεχωρίζη ότι είναι κάτι άλλο.

Οσον αφορά τίς εξετάσεις-τίς κάθε είδους εξετάσεις-είναι ένα μεγάλο θέμα γιατί ακόμα και κάποιος που "αισθάνεται" έτοιμος μπορεί,σέ μιά στιγμή χαλάρωσης τής προσοχής του να κάνη κάποιο σοβαρό λάθος που όμως δέν θα είναι αντιπροσωπευτικό τής όλης δουλειάς που έχει κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή.Αλλά αυτό σηκώνει τεράστια κουβέντα,που μπορεί να διαρκέση ώρες ολόκληρες καί να γεμίση τόμους κειμένων....

guitarteacher (18.03.2010)
Φίλτατε Hastaroth,

Αρχικά θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την επίσκεψη σου στο blog.Με τιμάει όμως ακόμα παραπάνω το γεγονός ότι μπήκες στον "κόπο" ν'ασχοληθείς με κάποια από τις καταχωρήσεις-σκέψεις μου.Με αυτόν τον τρόπο "χτίζεται" η επικοινωνία μεταξύ μας...Όπως άλλοστε έχω αναφέρει αρκετές φορές, η απάντηση στην "μουσική μιζέρια" που βιώνουμε, είναι η ανάδειξη της Μουσικής Σκέψης & ο προβληματισμός.
Όσον αφορά την εν μέρη διαφωνία σου στην τοποθέτησή μου "Δεν θέλει Κόπο, θέλει Τρόπο...", την απάντηση την έχεις δώσει ήδη..."Ο τρόπος μειώνει τον κόπο αλλά δέν τον καταργεί".Φυσικά και δεν καταργείτε ο κόπος...Αν δεν μοχθίσεις & δεν κοπιάσεις, δεν φέρνεις το επιθυμιτό αποτέλεσμα...Αυτό που φυσικά ενοούσα, είναι πως με τον Σωστό Τρόπο, δεν χρειάζεται να Κοπιάσεις πολύ...Επομένως,
1.Η μελέτη σου είναι 100% οφέλιμη, &
2.Χρειάζεται να κοπιάσεις ελάχιστα, σε σχέση με το άν μελετούσες με Λάθος Τρόπο.
Τώρα, αναφορικά με το θέμα "Εξετάσεις".Είναι κοινώς αποδεκτό ότι κατά την διεξαγογή της Εξέτασης-Ακρόασης, ο κάθε μαθητής έχει ποσοστό απώλειας (ερμηνευτικής-ταχύτητας κ.τ.λ.), περίπου 15-20%.Επομένως, η τοποθέτησή μου είναι πως όταν ο μαθητής κατά την διάρκεια του Μαθήματος-Ακρόασης, δεν φτάνει το 90-100% της ζητούμενης απόδοσης του κομματιού, (βλ. ερμηνεία-ταχύτητα εκτέλεσης κ.τ.λ.), τότε είναι Απαγορευτικό το να υποβληθεί σε διαδικασία Εξετάσεων.
"Ένας ΄Δάσκαλος πρέπει να ξέρει πώς να "προστατεύσει" τους μαθητές του", με λίγα λόγια να γνωρίζει τον μέσο όρο της απόδοσής του, ώστε να κρίνει άν μπορεί ν'ανταπεξέλθει στην Εξέταση με επιτυχία.
Φυσικά, τα λάθη είναι ανθρώπινα, και πίστεψέ με, έχω κάνει αρκετές φορές λάθη σε εξετάσεις...Όμως 1 λάθος δέν κρίνει το σύνολο της Ερμηνείας-Απόδοσης.Οι εξεταστές, (τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος αυτών...), είναι σε θέση να αξιολογίσουν επί του γενικού συνόλου-απόδοσης, και όχι από μιά ατυχής στιγμή.
Τα λόγια σου:
"...σέ μιά στιγμή χαλάρωσης τής προσοχής του να κάνη κάποιο σοβαρό λάθος που όμως δέν θα είναι αντιπροσωπευτικό τής όλης δουλειάς που έχει κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή..."

Εδώ θα είμαστε να τα λέμε, πρώτα ο Θεός.

Πολύ φιλικά,
Παναγιώτης Συμεωνίδης.

reteos (25.03.2010)
Αγαπητε Hastaroth, επιτρεψέ μου να υποβάλλω την ενστασή μου στο παραπάνω σημείο του σχολίου σας "τότε τζάμπα τού έδειξες την τεχνική" . Ποτέ δεν πάει τζάμπα η τεχνική . Για να να «κυλήσουν» τα δάκτυλα κάποιου αβίαστα πάνω στο όργανο και να μεταδώσει το συναίσθημα όπως λέτε , πρέπει πρώτα να κατανοήσει πλήρως την τεχνική να εξασκηθεί πάνω σαυτήν , να την κάνει 100% κτήμα του και ύστερα θα δώσει το δικό του ύφος , στυλ , συναίσθημα, ή ότι άλλο αντίστοιχο θέλετε . Κάθε μουσικό όργανο έχει και την τεχνική του και αυτήν πρέπει κάποιος να την υποδείξει στον μαθητή διαφορετικά αυτός θα κοπιάσει δύο φορές την μία να ξεμάθει ότι μόνος του έμαθε (διατρέχει άμμεσο κίνδυνο να μάθει “στραβά”) και την άλλη να ξαναμάθει σωστά από την αρχή .

Hastaroth (25.03.2010)
Μά πού την βλέπεις την διαφωνία φίλτατε reteos;Ιδού τί έγραψα στό πρώτο μου σχόλιο:
"...άν όμως αυτός δέν αφιερώση χρόνο και κόπο νά παίξη καί να ξαναπαίξη την άσκηση ή τό τραγούδι μέχρι να "κυλάνε τά δάχτυλά του" αβίαστα καί μέχρι να μπορέση να μεταδώση τό συναίσθημα που νιώθει την ώρα που παίζει..."

Τό ίδιο πράγμα λέμε λοιπόν...

Επειδή πιό κάτω στο πρώτο μου σχόλιο είχα γράψει επίσης ότι:"η τεχνική δέν είναι ένα κείμενο που θα διαβάση σ'ένα βιβλίο ή τά λόγια που θά τού πής εσύ."

Κάποτε,πρίν πολλά χρόνια,μέ παρακάλεσε ένας φίλος drummer νά αναλάβω έναν υποψήφιο μαθητή του,γιατί αυτός δέν είχε χρόνο.Πήγα λοιπόν στο σπίτι τού εν λόγω ατόμου και διαπίστωσα πως ούτε κάν πώς να κρατά τίς μπαγκέτες δέν ήξερε.Τού έδειξα τούς σωστούς τρόπους,τού έδειξα και την πρώτη άσκηση (τό κλασσικό μέτρο 4/4 σέ αξίες τετάρτων) και τού είπα να την μελετήση ώστε νά είναι έτοιμος γιά τό επόμενο μάθημα,μιά εβδομάδα αργότερα.Οταν ξαναπήγα την επόμενη εβδομάδα,ο μαθητής ουδεμία πρόοδο είχε κάνει.ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΙΣ ΜΠΑΓΚΕΤΕΣ ΔΕΝ ΘΥΜΟΤΑΝ.Πήγε λοιπόν τζάμπα ο κόπος μου νά τού δείξω την συγκεκριμένη "τεχνική" ή όχι;Σέ τί θα ωφελούσε να τού ξαναπώ τά ίδια πράγματα,άν την πρώτη φορά που τού τά είπα (καί μάλιστα τόσο αναλυτικά που και πέντε χρονών παιδί θά τά καταλάβαινε,πόσο μάλλον αυτός που ήταν τότε γύρω στά 24 καί προερχόταν μάλιστα από οικογένεια που είχε καλή μουσική παιδεία) δέν έκατσε να ασχοληθή καί να εξασκηθή μέ τόν τρόπο που τού είχα δείξει;

reteos (26.03.2010)
Αγαπητέ και επίσης φίλτατε Hastaroth, χαίρομαι ιδιαίτερα που αναπτύσεται αυτή η κουβεντούλα . Εμένα τουλάχιστον με «γεμίζει» καθότι μου δίνεται η ευκαιρία ,που ως ερασιτέχνης, ανταλάσσω απόψεις σχετικά με την εκτέλεση της μουσικής (που είναι είναι και το «πάθος μου») με καλούς συζητητές -όπως εσείς-που όμορφα και ευγενέστατα θέτουν το θέμα . Ας με συγχωρέσει ο αγαπητός guitarteacher που του απασχολούμε το μπλόγκ με τα σχόλιά μας . Η ασήμαντη ή μικρής τουλάχιστον σημασίας έντσασή μου είναι στο σημείο της προτεραιότητος (τεχνική –εξάσκηση) . Νομίζω πώς κατά βάση αυτό θέλει να τονίσει ο συγραφέας και αν κάνω λάθος τον παρακαλώ να με διορθώσει. Αντιστρέφοντας το σκεπτικό σας θα μπορούσα να πώ: «σε τι θα ωφελούσε η εξάσκηση , αν ο μαθητής δεν κατανοήσει πρώτα τον τρόπο -την τεχνική, θα πήγαινε τζάμπα ο κόπος του». Ουδεμία αντίρρηση στο ότι θέλει εξάσκηση και για να επιτευχθεί αυτό πρέπει ο μαθητής να το θέλει -να το αγαπάει , να του έχει γίνει μια «μια γλυκιά εξάρτηση», αλλά και πάλι επαναλαμβάνω ότι πρέπει πρώτα να μάθει την τεχνική και εν συνεχεία πάνω σαυτήν να εξασκηθεί .

guitarteacher (26.03.2010)
Αγαπητοί & φίλτατοι reteos & Hastaroth,

Σας ευχαριστώ θερμά ακόμα μια φορά για τον χρόνο που αφιερώνετε σχολιάζοντας-αναπτύσωντας τα κείμενα-σκέψεις μου...Διότι βλέπω να επιβραβέυεται με την συνεισφορά σας αυτή, ο λόγος ύπαρξης του εν λόγο Blog.Το ζητούμενο ήταν, είναι και θα εξακολουθήσει να είναι η ανάπτυξη της Μουσικής Σκέψης, η συσπείρωση & ανάπτυξη των μουσικού στοχασμού, η προσπάθεια για βελτίωση της Μουσικής Παιδίας, η οποία τείνει πλέον να χαρακτηρηστεί "γραφικός όρος"...

Δεκτές λοιπόν όλες οι Παραθέσεις, Θέσεις αλλά & Αντιθέσεις, που στόχο έχουν όλα τα παραπάνω!

Πολύ φιλικά,

Παναγιώτης Συμεωνίδης

reteos (08.04.2010)
Να είσαι πάντα καλά Παναγιώτη ,κι εγώ σε ευχαριστώ με τη σειρά μου, που μας έδωσες τη αφορμή , για την ωραιότατη κουβεντούλα μας.
Επίσης Φιλικά
Γιάννης "ΡΕΤΕΟΣ"

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
guitarteacher
Παναγιώτης Συμεωνίδης
Καθηγητής Μουσικής
από ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/guitarteacher

...Οι μουσικοί ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά...είναι στο Χέρι μας...

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (4)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Links