Σημερα για πρωτη φορα αποφασισα να παρω το αι ποντ μαζι μου για να ακουσω μουσικη στο σχολικο το μεσημερι.

Εδω να αναφερω οτι μου αρεσουν πολυ αυτες οι μουσικες βολτες με το αυτοκινητο.Αλλα θελω το αυτοκινητο να προχωρα.Ισως για να νιωθω οτι κατα ενα τροπο προχωραω και εγω στη ζωη.Ουτε πολυ αργα ουτε πολυ σιγα.Και η μουσικη τερμα.

Ετσι λοιπον το μεσημερι ειπα να ακουσω μουσικη.Φριχτο λαθος.Το μετανιωσα.

Το σχολικο σταματουσε συνεχεια στη κινηση πραγμα που με εκνευριζε.Δεν ηθελα να μεινω στασιμη.Ηθελα να προχωραω μαζι με το τραγουδι,με τη μελωδια με τις νοτες.

Επειτα αλλο προβλημα που δημιουργηθηκε ηταν οτι δεν ακουγα.Δε το ειχα σιγα.Το ειχα τερμα και ομως.Ισως να ηταν η μιζερια και η ρουτινα που εκαναν παρασιτα.Ισως να ηταν τα ψευτικα γελια των παιδιων απο φτηνα κακοπροαιρετα αστεια που μαστιγωναν αλυπητα τη πνοη της μουσικης και της ποιοτητας,μεχρι να την εξοντωσουν.

Και οταν καποιος μου ζητησε να του δωσω να ακουσει δε δεχτηκα.Οχι δε ντραπηκα.Απλα ζηλεψα.Δεν ηθελα να μοιραστω το κοσμο μου και τις σκεψεις μου με ατομα που οχι μονο δε θα καταλαβαιναν αλλα θα χλευαζαν κιολας.

Υστερα μολις εβγαλα τα ακουστηκα ενιωθα τα αυτια μου βουλωμενα.Και μεταφορικα και κυριολεκτικα.Κοιταζω εξω απο το παραθυρο μιζεριασμενα προσωπα και ελεγα δε θα γινω ετσι..Λες και ειχα αποκτησει μια νεα αποψη για τη ζωη.Ακουγα πολλα προστυχα ανεκδοτα που προσβαλλαν αμεσα καθε ειδους αισθητικη που υπηρχε και δε γελουσα.Το μονο που ακουγα ηταν ενα γλυκο βουισμα στα αυτια που με εκανε να αισθανομαι ξεχωριστη.Ισως γιατι ημουν η μονη εκει μεσα που ειχε διατηρησει τη μοναδικοτητα της και ηταν εξω απο τις μαζικες αντιληψεις,επιθυμιες και πανω απο ολα αισθητικη.

Θα μου πεις τωρα χαιροσουν που ησουν ολομοναχη στο πισω καθισμα;Ναι!Πιο χαρουμενη δεν ενιωσα στη ζωη μου.Επειδη εχω αρχισει και γνωριζω καλα τον εαυτο μου και ξερω πραγματα που οι αλλοι δε τα εχουν καν φανταστει.

Μη με περασετε για κανενα ψωνισμενο παιδακι που κοκορευεται για μπουρδες οχι.Με ολα αυτα τα παιδια κανω παρεα.Αλλα ξερω οτι δε μου κολλανε.Δεν ειναι ατομα που γουσταρω.Ισως εγω να ειμαι η περιεργη.Αλλα μου αρεσει.Και ετσι θελω να μαι.Να διαφερω και να μην ακολουθω πραγματα σα προβατο.Δεν ειμαι εγω για τετοια.