Εθισμένος

- Γιατρέ μου, νομίζω πως έχω εθισμό στο Internet...
- Καλά, βγείτε από το chat και θα τα πούμε καλύτερα.

Μοιχεία  

   Ένας καλλιτέχνης, ένας δικηγόρος κι ένας προγραμματιστής συζητούν για τη μοιχεία. Λέει ο καλλιτέχνης: Θα μπορούσε κανείς να συγκρίνει το πάθος, τα ρίγη, τη μέθη που προκαλεί ο φόβος να σε ανακαλύψουν; Είναι μια εμπειρία που δεν την αλλάζω με τίποτα!

Λέει ο δικηγόρος: Εγώ νομίζω ότι κάνει τη ζωή δύσκολη. Τις περισσότερες φορές η μοιχεία οδηγεί στο διαζύγιο και μάλιστα εις βάρος σου πράγμα που μπορεί να σε οδηγήσει ως τη χρεοκοπία. Μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει.

Λέει κι ο προγραμματιστής: Είναι το ωραιότερο πράγμα που μου συνέβη. Η γυναίκα μου νομίζει ότι είμαι με την ερωμένη μου, η ερωμένη μου νομίζει πως είμαι με τη γυναίκα μου κι έτσι μπορώ να ασχολούμαι όλη τη νύχτα με το κομπιούτερ.

 Ο κομπιουτεράς κι ο μάνατζερ  

Ένας άντρας μέσα σε ένα αερόστατο συνειδητοποιεί ότι έχει χαθεί. Μειώνει ύψος και βλέπει έναν άλλο άντρα από κάτω. Κατεβαίνει κι άλλο και φωνάζει:

- Συγγνώμη, μπορείτε να με βοηθήσετε; Υποσχέθηκα σε ένα φίλο ότι θα τον συναντούσα εδώ και μια ώρα, αλλά δεν ξέρω πού είμαι.

Ο άντρας από κάτω του απαντάει:

 - Είσαι σε ένα αερόστατο ζεστού αέρα σε ύψος περίπου δεκαπέντε μέτρων. Βρίσκεσαι στις 38 μοίρες ανατολικά γεωγραφικό μήκος και στις 23 μοίρες βόρεια γεωγραφικό πλάτος.

 - Μήπως είσαι κομπιουτεράς; ρωτάει ο αιωρούμενος.

- Ναι, είμαι, λέει εκείνος στο έδαφος, πώς το κατάλαβες;

 - Κοίτα, ό,τι μου είπες είναι τεχνικά σωστό, αλλά δεν έχω ιδέα τι να κάνω με την πληροφορία που μου έδωσες και το γεγονός παραμένει ότι είμαι ακόμα χαμένος. Ειλικρινά, δε με βοήθησες και πολύ ως τώρα.

Ο από κάτω λέει:

- Kι εσύ πρέπει να είσαι manager.

 - Πράγματι! Εσύ πώς το κατάλαβες;

- Κοίτα, δεν ξέρεις πού είσαι, ούτε πού πας. Έχεις ανέλθει στο ύψος σου χάρις σε μια μεγάλη φούσκα. Έδωσες μια υπόσχεση πού δεν γνωρίζεις πώς να την κρατήσεις, και περιμένεις από τους από κάτω σου να λύσουν τα προβλήματά σου. Το θέμα είναι ότι βρίσκεσαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπου βρισκόσουν πριν με ρωτήσεις, αλλά, κατά κάποιο τρόπο, τώρα μοιάζει να είναι δικό μου σφάλμα.

Ο Μπιλ Γκέιτς στον Αγιο Πέτρο 

    Μια μέρα, ο Μπίλ Γκέιτς, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα (χτύπα ξύλο!). Προχωρώντας προς τους ουρανούς, συνάντησε μπροστά του την πόρτα του Παραδείσου και τον γιο Πέτρο, με τα κλειδιά στο χέρι. Ο γιος Πέτρος λοιπόν, του λέει:

- Τώρα βρε Μπίλ, με βάζεις προ διλήμματος: από την μία, χάρη σ` εσένα, πολλοί άνθρωποι απέκτησαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Από την άλλη, έφτιαξες αυτό το λειτουργικό, τα Windows 98, που καθημερινά βασανίζει πολλούς χρήστες. Πού να σε πάω τώρα; Στον Παράδεισο ή στη Κόλαση;

 Και ο Μπιλ, ψύχραιμος απαντά:

 - Ας τα δοκιμάσουμε και τα δύο και θα πάω έκει, που μου αρέσει περισσότερο.

 - Εντάξει. Και τί να δοκιμάσουμε πρώτα;

- Ε, ας δοκιμάσουμε πρώτα την Κόλαση!

Ο γιος Πέτρος λοιπόν, τον οδηγεί στην Κόλαση. Μπαίνει ο Μπιλάκος μέσα και τα χάνει! Απέραντες ακτές, καυτές γυναίκες με καυτά μπικίνι, παγωτατζήδες και άλλα ωραία. Ο γιος Πέτρος, παίρνει τον Μπίλ εντυπωσιασμένο και του λέει:

 - Πάμε τώρα και στον Παράδεισο. Πάνε στον παράδεισο, βλέπουν σύννεφα, αγγέλους να απαγγέλουν ύμνους, τον ίδιο το Θεό να κάθεται στον θρόνο Του, κ.α.

Και τον ρωτάει ο γιος Πέτρος: - Τώρα, που τα είδες και τα δυο, πού θα ήθελες να μείνεις; Στην Κόλαση βέβαια!!!, απαντάει με σιγουριά ο Μπίλ.

- Καλά, λέει ο γιος Πέτρος, λίγο απογοητευμένος. Τον συμπάθησε βλέπετε. Μετά από λίγες μέρες, ο γιος Πέτρος, πάει να δει πως περνάει ο Μπιλ στην Κόλαση. Τον βλέπει αλυσοδεμένο, να φοράει μόνο το εσώρουχο του και να τον τσουρουφλάνε οι φωτιές από κάτω.

Μόλις τον είδε ο Μπιλ, άρχισε να ουρλιάζει: - Άγιε, με κορόιδεψες! Πού πήγαν οι γυναίκες με τα μπικίνι και οι ακτές;

Και ο γιος Πέτρος, ήρεμος του απαντά: - Ήταν ένα demo.