Shirley
14 Δεκεμβρίου 2012, 14:20
Η άλλη όψη του ρατσισμού


Το σκηνικό έχει ως εξής: Δημόσια υπηρεσία, ουρά , μεγάλη ουρά, η αναμονή να έχει φτάσει στη μία ώρα και να απομένει μισή ώρα για να κλείσει η υπηρεσία.

Όχι να το παινευτώ αλλά εγώ το «μέσο» να παρακάμψω την ουρά το είχα αλλά είπα δεν θα γίνω σαν αυτούς τους σιχαμερούς ελληνάρες και έμεινα κρυμμένη να περιμένω υπομονετικά μη τυχόν και με δει το «μέσον» και με φωνάξει με το μικρό μου όνομα όπως την άλλη φορά και νιώσω τα απειλητικά – απαξιωτικά βλέμματα της υπόλοιπης ουράς και δεν ξέρω που να κρυφτώ.

Εμφανίζεται κοπελίτσα όμορφη , κοιτάει την ουρά κοιτάει και εμένα που κοιτούσα το μπουφάν της (και σκεφτόμουν πως ένα παρόμοιο είχα δει τις προάλλες που πήγα για ψώνια και κακώς δεν το πήρα και τέτοια) έρχεται κάθεται δίπλα μου . Αρχίζει διάφορες ερωτήσεις –μάλλον θα φταίει που έχω το ύφος του ξερόλα- απαντάω απρόθυμα καθώς δεν ήξερα σχεδόν τίποτα από αυτά που ήθελε να μάθει , δεν αφουγκράζεται την βαρεμάρα μου , συνεχίζει ερωτήσεις και χωρίς να το καταλάβω βρεθήκαμε να λέμε για τις σπουδές μας , τα άμεσα σχέδια μας και «πως έχουν καταντήσει έτσι τα πράγματα». Η κοπελίτσα πολυσπουδαγμένη με 2 πτυχία παρακαλώ , ωραίο λόγο και πολύ όρεξη για ζωή (και κουβέντα όπως φάνηκε) .

Ξαφνικά κοιτάει πίσω μου τρομαγμένη , γυρνάω και βλέπω μία αλλοδαπή κυρία γύρω στα 40 να την ρωτάει σε σπαστά ελληνικά πότε θα φύγουν. Η κοπελίτσα να της λέει «φύγε ! Σου είπα να περιμένεις έξω! Φύγε!». Η –προφανώς μαμά της- μουρμούρισε κάτι και έφυγε απρόθυμα. Αμήχανη η κοπελίτσα συνέχισε να μου εξηγεί ότι από το πρωί την τρέχει για δουλειές και τώρα που έχει μια δουλειά αυτή δεν μπορεί να την περιμένει .Ίσως και να είναι ιδέα μου (μακάρι να είναι ιδέα μου) αλλά σαν να ντράπηκε λίγο για την μαμά της που μιλάει σπαστά ελληνικά , ενώ η ίδια έχει καταφέρει τόσο καλά να κρύψει την καταγωγή της. Το σκηνικό το έχω ξαναζήσει με παλιά παιδική φίλη την οποία συνάντησα τυχαία στο πανεπιστήμιο και με παρακάλεσε να μην αποκαλύψω σε κανέναν  ότι δεν είναι ελληνίδα.

Αναρωτιέμαι λοιπόν τι είναι τελικά ποιο άσχημο; Ο ρατσιστής που νομίζει πως η εθνικότητα του είναι ανώτερη όλων και καταφέρεται εναντίον των υπολοίπων ή εκείνος που νιώθει μειονεκτικά για την καταγωγή του , προσπαθεί να την κρύψει και ουσιαστικά «συναινεί στο έγκλημα» ;

Φαύλος κύκλος.

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

sven (14.12.2012)
Το να είναι κάποιος μετανάστης ΔΕΝ αποτελεί κατά κύριο λόγο μία κατάσταση ή προσωπική ιδιότητα, αλλά ένα γεγονός ζωής που μπορεί δυνητικά να συμβεί στον καθένα. Εγκαταλείπουμε με ή παρά τη θέλησή μας τη χώρα καταγωγής μας για να εγκατασταθούμε σε μια άλλη.
 
Οι προϋποθέσεις υποδοχής και παραμονής για έναν μετανάστη δεν είναι ίδιες σε κάθε χώρα. Υπάρχουν χώρες -όπως, για παράδειγμα, η Σουηδία- που σε κάνουν να αισθάνεσαι, ως μετανάστης, ευγνωμοσύνη για τον τρόπο υποδοχής και αντιμετώπισής σου, και άλλες που σε κάνουν να νιώθεις σχεδόν καθημερινά πως είσαι ανεπιθύμητος και παιδί ενός κατώτερου θεού.
 
Οι παραπάνω προϋποθέσεις, σε συνδυασμό με τις προσωπικές προϋποθέσεις του καθενός, όπως βαθμός ψυχικής ισορροπίας, αυτοεκτίμησης κ. ά., κάνουν την εμπειρία της μετανάστευσης είτε ως κάτι το δημιουργικό και εμπλουτιστικό στη ζωή του είτε ως κάτι το τραυματικό που στιγματίζει την καθημερινότητα και την προσωπικότητά του ανεπανόρθωτα…
 
Εάν κάποιος έχει βιώσει ως παιδί ή έφηβος πολύ άσχημες ρατσιστικού τύπου εμπειρίες -προσωπικά ή δια μέσου άλλων- και οι οποίες δεν έγινε δυνατόν, για διάφορους λόγους, να αντισταθμιστούν ή να αποκατασταθούν με τη βοήθεια των προσώπων του άμεσού του περιβάλλοντος, τότε οι εμπειρίες αυτές θα συνεχίσουν πολυποίκιλα το διαβρωτικό τους έργο εντός του, προσλαμβάνοντας διάφορες μορφές…
 
Μία εκδοχή είναι αυτή που βίωσες διαμέσου της συγκεκριμένης κοπέλας. Άλλες πιθανές είναι οι αυτομομφές, η κατάθλιψη, η επιθετική συμπεριφορά απέναντι στην κοινωνία «υποδοχής», ακόμα και το να γίνει κάποιος ως μετανάστης «βασιλικότερος του βασιλέως», δηλαδή, ακόμα και…χρυσαυγήτης…

Καλό βράδυ!
venceremos (14.12.2012)
Καλα αυτη καθοταν μεσα και εβαλε τη μανα της να περιμενει εξω επαοριστον..?δεν πα να χει και δεκα πτυχια τετοια κορη να τη χαιρεται η καημενη η μανα της...

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog