Αυτή η ιστορία, μας έρχεται από το παρελθόν της Αμερικής και εξελίσσεται σε μία περιοχή όπου ζούσαν Ινδιάνοι (όταν ακόμα υπήρχαν). Είναι αγνώστου συγγραφέα.

Κάποια βραδιά, ο σοφός γέροντας της φυλής Τσερόκι, μιλούσε στον εγγονό του,  για τη μάχη που αισθανόταν ότι γινόταν, γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται, μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.

'' Παιδί μου, η μάχη αυτή, αφορά δυο λύκους που υπάρχουν μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Ο ένας λύκος είναι ταυτισμένος με το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή, η προσβολή, η κατωτερότητα, το ψέμα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία και το Εγώ. Ο άλλος ταυτίζεται με το Καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και η πίστη στο Θεό''

Ο νεαρός σκέφθηκε για ένα λεπτό και ρώτησε τον παππού του: ''Τελικά ποιός λύκος νικά;''

Και ο γέροντας Ινδιάνος του απαντά απλά: ''Αυτός που ταΐζεις''.