Γκλιγκ γκλογκ το κουδουνι,ανοιγει η πορτα.
Να σου ο Εκπληκτος Σακης..

-Γιωργοοοοο?????Ποσο καιρο ρε φιλε?
-Ειδες Σακαρε? Χρονια πολλα ρε φιλε,να ζησεις..
-Ευχαριστω ρε Γιωργο,περνα μεσα...

Δεν κραταγα πολλα λεφτα πανω μου για να παρω κανα δωρο της προκοπης,αλλα μου κανε κλικ κατι παλιο και προσωπικο δικο μας.Ενα πακετο τσιγαρα Μεμφις κοκκινο,οπως τοτε που καπνιζαμε στις τουαλετες προ αμνημονευτων ετων τα πρωτα μας τσιγαρα...

-Γιωργο,να σου συστησω τη γυναικα μου τη Μαιρη,Μαιρη απο δω ενας παλιοφιλος απο το λυκειο και απο το ωδειο που περασαμε πολλα μαζι,αλλα τωρα πανε αυτα(γελαει..)

-Γιατι ρε Σακη?Σιγα μια χαρα περασαμε..

-Γιωργο πανε ολα αυτα που ξερες,ουτε μουσικες,ουτε χαβαλες,τωρα πολυ δουλεια στα Ναυτιλιακα,τρελλα φραγκα,2 αμαξια και σπιτογατος!

-Εσυ ρε Σακη???Χαχαχαχαχα!Απιστευτο!(Η Μαιρη με κοιταει με απορια που χασκογελαω).Μπραβο ρε φιλε μια χαρα σε βρησκω!Παιρνας καλα?Αυτο μετραει...

-Καποιες στιγμες μου λειπουν ρε φιλε τα παλια...

-Ναι ε?!!Αφου σου λειπουν τα παλια ετοιμασου να παμε στο Καραισκακη να δουμε τον Θρυλο με τη Ρομα σε 2 βδομαδες.

-Μπα!Δυσκολο,που να τρεχουμε για εισητηρια τωρα στο τιγανι?

-Σιγα ρε Σακη,θα σου βρω εγω και θα παμε παρεα με το διαρκειας μου στην 23!

-Οχι ρε Γιωργο αστο,αν θες ελα σπιτι να το δουμε στην πλασμα τηλεοραση.

-Καλα κατσε σπιτι,εγω θα ειμαι μεσα,αν αλλαξεις γνωμη μου το λες!

Μετα απο καμια ωρα και υστερα απο 3 ποτυρακια Grand Marnier(!!) ερχεται η ωρα του φευγιου μου.Ανταλλαξαμε τηλεφωνα και στεκομαι στην πορτα.
Ομολογω οτι διστασα αλλα βγαζω τα τσιγαρα απο την μπανανα και του τα δινω λεγοντας του:
-Αυτο ειναι το δωρο μου,ετσι ξαφνικα που βρεθηκα κατω απο το σπιτι σου πηρα αυτο μονο...

Χαμογελαει με νοημα..

-Να'σαι καλα Γιωργο,θα τα πουμε...Γεια!

Σαν ανθρωπος κοινωνικος που ειμαι απο παιδι
πολλα παιδια συμπαθυσα σαν ημουν στο σχολειο
μαζι συζητουσαμε τα παντα δηλαδη
και καποτε ανοιγαμε μαζι κανα βιβλιο.

Λεγαμε πως θελουμε να μεινουμε απλοι
και φιλοι πως θα ημασταν και τοτε και για παντα
τωρα ορισμενοι απ'αυτους γινηκανε διπλοι
κι αλλοι κουστουμια φορεσαν και κυριλε γραβατα.

Καποιος για μία κοπελια εκλαιγε μια βραδια
κι ακουγαμε ως το πρωι ολα τα ονειρα του
μα τωρα που μεγαλωσε δειλιασε η καρδια
και περιμενει να του βρει γυναικα η μαμα του.

Μια δε κοπελα φιλη μου με ματια καστανα
πιστευε στον ερωτα τοτε μετα μανιας
σημερα δεν την συγκινουν θαρρω τα δειλινα
και μας το παιζει τωρα πια καλης οικογενειας.

Καποιοι ακομα σπουδασαν και γιναν σοβαροι
δυο τρεις μοναχα μεινανε θαρρω παιδια ενταξει
πολλοι γινηκαν γκομενοι και αλλοι χλιαροι
και καποιος πια κυκλοφορει με Σεβρολετ αμαξι.

Κι εγω να παιζω φιλοι μου τωρα τον ποιητη
ενα χαρτι κι ενα στιλο για μενα ο κοσμος ολος
κανεις δεν με διορισε του καθενος κριτη
ομως θα μεινω παντοτε ενας ονειροπολος..