’δεια στυλ μοστράρονται στα πράσινα φανάρια των δρόμων

Σκιές γλιστράνε

χτυπάνε στη νύχτα

κάνουνε γκελ στα παρμπρίζ  

περιφέρονται ασκόπως στις γραμμές των τραίνων

σκοντάφτουν σε τσαλακωμένες σακούλες

υπάρχουν χάνονται

ένα και το αυτό

Νύχια κόκκινα σπασμένα

Σπέρματα αναλωμένα σ’ ένα φτηνό γαμήσι

Τρύπιες καπότες μεθυσμένα σκυλιά τις γλείφουν

Παθιασμένα φιλιά από στόματα όμοια

Μουντζούρες που κωλοτρίβονται σε ξεθωριασμένα τζιν

Σκισμένα καλσόν γαντζώνονται απ’ τον οίκτο, σώματα

κομμένα στα δυό – ένα ασθενοφόρο

Για όνομα του Θεού κάποιος να καλέσει ασθενοφόρο

Μια γυναίκα στριγκλίζει βοήθεια, Σκάσε!

Σκάσε πόρνη το θεό σου μέσα κοιμάται ο κόσμος

Στα σιντριβάνια τα παγάκια λιώνουν 

Νεκρόλουτρα στη ζέστη του Αυγούστου

Σάπιο πτώμα η ελπίδα για τη νίκη

Μαύρος ήλιος που ανέτειλε στη δύση

Συχώρα με,