....................................................................................................

....................................................................................................

Ένα πρωί ο κύριος Κρακ μελαγχόλησε.

Ανέβηκε σε ένα βαρέλι με ρέγγες και άρχισε να κοιτάει τον ουρανό. Του άρεσε να μετράει τα αεροπλάνα που πέφταν. Γύρω του η βλάστηση αραιή και γέροι να πετούν χαρταετούς. Και ένας λάκκος όπου καταλήγει η πιο βαθειά απορία, σφαγμένη, ή έστω ξέψυχη από το γαργαλητό.  

Κάτι βήχει μες στο σκοτάδι και ο κύριος Κρακ νιώθει να χαμογελά πάντα τις πιο λάθος στιγμές...

Οι γέροι με τους χαρταετούς πιασμένους στα σύρματα παθάινουν ηλεκτροπληξία.

Ο κύριος Κρακ τους κοιτά. Τους κοιτά και τρώει μήλα.

(Θωμάς Τσαλαπάτης - Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ)

....................................................................................................

....................................................................................................