Στη λυσσαμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης,δεν συναντας τον πονο η τη λυτρωση..δεν εκλιπαρουν τα λαθη που για να τα θρεψεις με μια πολυ γλυκια ονειροπιστωση...Στη λυσσασμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης,λαμποκοπουν οι καμποι και τα δαση..και εσυ μου σιγοτραγουδας με μεταξενιες λεξεις,για καποια αναμνηση που εχει προσπερασει...Στη λυσσασμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης,βλεπεις νεραιδες της αυγης..στη λυσσασμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης η πολη παλι ξυπνησε απο νωρις....απο νωρις....Στη λυσσασμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης,λαμποκοπουν οι καμποι λαμποκοπουν τα δαση..κοιτα,ηρθανε παλι...οι νεραιδες της φεξης,στη λυσσασμενη τροχια μιας ανεμελης σκεψης,σεργιανιζουν οι νεραιδες της αυγης...

(Ερεισμα)