Μικρός καθρέφτης η ψυχή που όλο γυρίζει 
με μια εικόνα τυλιγμένη στη σιωπή, για δες ραγίζει 
Όνειρα σε αδιέξοδα, δρόμοι που θυμίζουν επανάσταση
και εσύ εκεί στην ίδια διαδρομή μια πεταλούδα

Σου το λέγε η μανά σου χαράματα, θυμάσαι ?
είναι η ζωή μικρή και πρόστυχη, να μου προσέχεις
Να τιθασεύεις τη στιγμή με ένα αρκεί, αν, αν δεν αντέχεις
ποτέ ψυχούλα μου ποτέ, ποτέ να μην ενδώσεις
Σου το λέγε η μανά σου χαράματα, θυμάσαι ?
Οι άγγελοι δε ζουν στη γη, το αύριο σ αυτούς μη το χρεώσεις

Φεγγάρια οι αγάπες αν ρωτάς, σε κόκκινο ντεκόρ να μας θυμίζουν
Όνειρα αυταπάτες, τι ζητάς, το αύριο στο χθες για πάντα φυλακίζουν
Φεγγάρια οι αγάπες μη ξεχνάς, σε κόκκινο ντεκόρ να μας θυμίζουν
Όνειρα αυταπάτες αν κρατάς, στο αύριο το χθες για μας θα φυλακίζουν

Κλείσε τα μάτια κι ονειρέψου, μια πεταλούδα
κι όσα δεν άντεξαν θα ρθουν ξανά, ξανά σε σένα
Το δάκρυ της στιγμής μια ζωγραφιά στα σύννεφα
δίωξε τον πόνο πέτα μακριά, πέτα για σένα μόνο για σένα