Εδώ είμαι πάλι!

Ουφ! Δεν μπορώ, κουράστηκα! Συνέχεια τρέχω. Είμαι πολυάσχολος πλέον!!
Τι είπες? Που τρέχω?? Χαχαχ..  Άκου.. Που τρέχω ρωτάει!!!  ...    ...

..Αλήθεια, που τρέχω??
Δεν ξέρω! Στα σίγουρα όμως δεν βρίσκω χρόνο να κάτσω!

Πως γίνεται αυτό.. Να μην έχω στο ημερήσιο πρόγραμμά μου κάτι πέρα από τα καθιερωμένα,
-(βλ. Δουλειά, Μαθήματα, κλπ.)- και στο τέλος να βρίσκομαι να τρέχω ολημερίς, ως σαν τον Βέγγο στον "Μπακαλόγατο"!! Όχι.. Αυτός ήταν ο Ζήκος.. Τέλος πάντων!

Τι έλεγα? Α, ναι! Έτσι λοιπόν.. Και προκύπτουν μικροπράγματα στην ουσία! Αλλά δεν προκύπτουν μόνο, τα βάζω κι εγώ την τελευταία στιγμή!
Έ, έτσι δεν μπορώ όμως να δικαιολογήσω στον εαυτό μου το πως πέρασε η μέρα! Εκεί που όλοι κάνουν έναν απολογισμό της ημέρας που πέρασε και ένα πρόγραμμα για την επόμενη, εγώ δεν έχω πρόγραμμα για την επόμενη η οποία βρίσκεται εν τέλει να είναι full και ο απολογισμός μένει κενός! ..Με εννοείς???

Η ρουτίνα, ρουτίνα λοιπόν και δεν υπάρχει και χρόνος για να την αλλάξω..


Και κάπου εδώ, θυμήθηκα ένα post που είχε γράψει το Emaki (και ο Εαυτός της)..
(  "Διαβάζω, μαθαίνω και νιώθω...από άλλους! ", 09 Νοεμ 2006. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει ήδη, κάντε το αν θέλετε! -Που ξέρεις, μπορεί να το θυμηθείς κι εσύ κάποια στιγμή!-)
Ακούς Εμάκι??? Ναι το θυμήθηκα.. Τελικά το πρόβλημα, μάλλον είναι στη λάθος οργάνωση.. και έχω γεμίσει άμμο!

Αλλά πίστεψέ με.. Αυτό δεν το έχω ξεχάσει στιγμή! Και όπως πάντα, έτσι και τώρα..
..Όσο γεμάτη και αν είναι η ζωή μου, πάντα υπάρχει χώρος για έναν καφέ με κάποιο φίλο!
Και ευτυχώς που υπάρχει.. Οφείλω να τον δημιουργήσω!

Τα υπόλοιπα ελπίζω να λυθούν σύντομα.. Και θα λυθούν που θα πάει!
Ουφ! κουράστηκα πάλι.. Δεν περιγράφω άλλ   ..