Ένιωθα σαν λιοντάρι στο κλουβί,πνιγόμουν,είχα την ανάγκη να φύγω μακριά για λίγο...Ανέβηκα στο αυτοκίνητό μου και ξεκίνησα χωρίς να έχω σχεδιάσει το πού,δεν με ενδιέφερε,αρκεί να έφευγα! Καθώς έβγαινα απο την πόλη ένιωθα να πλημμυρίζουν την καρδιά μου συναισθήματα όμορφα...ηρεμία, ελευθερία, γαλήνη...Αποφάσισα να σταματήσω σε ένα εκκλησάκι.Κατέβηκα απο το αυτοκίνητο και μπήκα στην αυλή της μικρής εκκλησίας όπου άραξα σε ένα πέτρινο πεζούλι,δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος...Ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν...! Αφού ηρέμησα, έβγαλα από την τσάντα μου την φωτογραφική μου μηχανή και φωτογράφισα το μικρό πέτρινο εκκλησάκι, τα πανέμορφα τριαντάφυλλα που το περιτριγύριζαν και ένα σκαθάρι το οποίο ήταν η αιτία για να σηκωθώ τρομαγμένη απο το πεζούλι καθώς το είδα ξαφνικά να περνάει ατάραχο από δίπλα μου! Δυστυχώς ήταν η ώρα να γυρίσω πάλι πίσω στην "ζούγκλα"....αφού πρώτα προθυμοποιήθηκα να ανάψω ένα κεράκι...αλλά το εκκλησάκι ήταν κλειδωμένο και έτσι ζήτησα από τον φύλακα άγγελό μου να το κάνει για εμένα...!

Υ.Γ. Με αγάπη για τον Deos!