Χρόνια προσμένει ο αετός μου να πετάξει πάνω από τούτα εδώ τα μέρη, τα ξερά όλου του κόσμου τη ψευτιά να αποτινάξει Μα ένα σκουλήκι του μασάει τα φτερά. . ‘’Τι φταίει που δεν ψήλωσα τι φταίει Που ο αετός μου κάθε νύχτα κλαίει Στα στήθια την φωτιά μου ποιος την σβήνει Πως φεύγει από το κορμί μου η ναφθαλίνη’’ . Σαν όνειρο κοιτώ τον εαυτό μου Να θέλει να ανεβεί στον ουρανό Μα ο θεός φοράει το πρόσωπο μου την θλίψη μου μεθώντας, τον υμνώ. . ’Τι φταίει που δεν ψήλωσα τι φταίει Που ο αετός μου κάθε νύχτα κλαίει Στα στήθια την φωτιά μου ποιος την σβήνει Πως φεύγει από το κορμί μου η ναφθαλίνη’’ . Τις νύχτες ξάγρυπνος αναρωτιέμαι Πως θα φιλιώσω τάχα το κενό και κείνο το σαράκι καταριέμαι με τρώει, μα μ΄αφήνει, ζωντανό. |
|
|
|