Γιατί με αφήνεις απροστάτευτη;

Tο ξέρω πως σε απογοήτευσα

αλλά δεν θέλω να χαθεί η πηγή της ευτυχίας.

Οι σειρήνες δεν με αφήνουν να ξεκουραστώ

απότ το μεγάλο δρόμο του πόνου που χάραξες

κ η εικόνα σου λάβαρο στην ψυχή μου

να σε βλέπω να χαίρεσαι

κι ας μας εγκατέλειψες εδώ μονάχους

να παλεύουμε

να ξεπεράσουμε

την έλλειψη του χαμόγελού σου, της καλημέρας σου.

Κι αν νομίζεις πως μας στεναχώρησες σκέψου

κ θυμίσου, όσο φυσικά σου επιτρέπει,

τα χαρούμενα πεταρίσματα της πεταλούδας

που πέταγε στο λιβάδι σου

σκορπώντας ευτυχία σε κάθε στάχυ, σε κάθε λουλούδι, στον καθένα μας.

Να ξέρεις πως η σελίδα της ζωής μας

δεν πρόκειται να γυρίσει ποτε...