Τι μου λείπει;

Ένας άντρας που θα με έπιανε απο το χέρι για να πορευτούμε μαζί,

ένας άντρας που θα με αγαπούσε όσο κι εγώ, που θα τον ευχαριστούσε να μου κάνει τα χατήρια, να με βλέπει ευτυχισμένη, να με βοηθάει οταν τον χρειάζομαι, να βγαίνουμε έξω μαζί ή με παρέα και να περνάμε καλά, ξεχνώντας κάθε κούραση.

Ένας άντρας που θα με στήριζε στα δύσκολα, που θα με ενθάρρυνε στις δοκιμασίες, που θα με νοιαζόταν στις αναποδιές, που θα χαιρόταν με τις επιτυχίες μου και θα πονούσε όταν πόναγα εγώ, που θα ήταν το άλλο μου μισό.

Ένας άντρας που θα με φρόντιζε σαν μωρό όταν αρρώσταινα, που θα με έπαιρνε στην αγκαλιά του για να με παρηγορήσει όταν έκλαιγα βλέποντας δραματικές ταινίες, που θα μου έλεγε αστεία για να γελάσω όταν είχα τα νεύρα μου, που θα μου έτριβε την πλάτη στο μπάνιο, που θα μου χαίδευε την κοιλιά όταν θα ήμουν έγκυος.

Ένας άντρας με τον οποίο θα χαιρόμουν κάθε λεπτό που ήταν πλάι μου, που θα με τιμούσε ως άνθρωπο και ως γυναίκα και δεν θα δίσταζε να το δείξει σε όλους.

Ένας άντρας...

Είναι τόσο μα τόσο πολλά αυτά που έχω ονειρευτεί;