Όλα αυτά που περνούν 
Και της νύχτες πονούν 
Ακροβάτης στο φως 
Είμαι τώρα σκοπός
Της μοίρας ο δρόμος.

Τα ξανθά σου μαλλιά 
Του ονείρου κελιά
Μιας αιώνιας στιγμής
Κι όλα αυτά που θα δεις 
Μία ανάσα ο χρόνος.

Τα δικά σου φτερά
Είναι τώρα χρυσά
Μία ακτίνα φωτός 
Και όσα θέλω να πω 
Με κερνάει ο πόθος.

Είσαι τώρα μακριά 
Τα άστρα μένουν σβηστά 
Η ελπίδα εχθρός 
Κι όλα μένουν εκτός 
Μίας αληθείας ο όρκος.

Της δικιάς μας χαράς
Όλα αυτά που κρατάς 
Θέλω να νιώσω πως ζω 
Κι αν δεν έρθεις εδώ 
Με ρημάζει ο πόνος.