Κοίτα τώρα πώς πονά 
Η πονεμένη μου καρδιά 
Αφού δεν ένιωσες ποτέ 
Της λείπεις το ταξίδι.


Νιώσε μέσα σου βαθιά 
Τι αλλάζει τώρα πια 
Στα χρόνια που περνάν.
Ο πόνος που γυρίζει.


Ψάξε τώρα να με βρεις 
Σε μία σταγόνα της βροχής
Αφού δεν δείχνεις λησμονιά 
Στις μοίρας το παιχνίδι.


Έλα και απόψε νοερά 
Χάρισέ μου μία αγκαλιά
Αφού δεν άλλαξε ποτέ 
Της λείπεις το ταξίδι.


Αυτά που μένουν στη σιωπή
Πρέπει να γίνουν αφορμή
Να αλλάξουν τώρα πια 
Που ο χρόνος τα τσακίζει.