Το παρακάτω ποιηματάκι το έγραψα τον Μάρτιο του 2008, αλλά -να πω την αλήθεια- δεν θυμάμαι τι "πυροδότησε" την έμπνευση. Θυμάμαι μόνο ότι είχα ήδη στο μυαλό μου να χρησιμοποιήσω την έκφραση "ο θησαυρός του Μίδα" για να συμβολίσω το μέγεθος της αγάπης και το πόσο πολύτιμη είναι, και έψαχνα κάποιον τρόπο να το περάσω στους στίχους. Νομίζω ότι όλο το υπόλοιπο "χτίστηκε" γύρω από αυτήν την ιδέα. Τίτλος: "Ηλιαχτίδα".

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Στα όνειρά σου θα ‘ρχομαι σαν το κύμα
την ομορφιά σου να θωρώ.
Να γίνομαι σκιά σε κάθε σου βήμα,
την αύρα σου για να φορώ.

Στο χρυσοστόλιστο λαιμό σου θα γλιστρήσω
να κρεμαστώ σαν φυλαχτό.
Την μοναξιά σου να ανθίσω
σαν της βροχούλας το νερό.

Στο παραθύρι σου θα ‘ρθω σαν ηλιαχτίδα
και θα σε πάρω αγκαλιά,
να δεις τον θησαυρό του Μίδα
που ‘χω για σένα στην καρδιά.