Περπάτα στα νύχια των ποδιών. Μην ξυπνήσει... Γιατί όταν ξυπνά πονάει πολύ. Καίει, λιώνει το σώμα, λιώνει την ψυχή. Ασ' το να κοιμάται. Ρίχνε του το μαγικό βοτάνι της άγνοιας, της παραίσθησης, βαλ' το να ζει σε μια κατάσταση placebo, μακάριο στην ψευδαίσθησή του.

Κάντε ησυχία, παρακαλώ. Περάστε από εδώ. Είναι σκοτεινό το υπόγειο αλλά εδώ πρέπει να μπείτε γιατί ενοχλείτε. Προκαλείτε φόβο κι είναι πιο εύκολο για τον δειλό να σας εξορίσει, να σας αγνοήσει και να ακολουθήσει τον σωρό. Είναι πιο εύκολο για τον δειλο να κρυφτεί πίσω από προσωπεία. 

Σςς ... Ησυχία. Δεν χρειάζεται να ενοχλήσεις . Τρίζει το κλειδί στην κλειδαριά, σκουριασμένο. Είναι αποκρουστικός ο θόρυβος. Ταράζεις τη γαλήνη. Τι δεν καταλαβαίνεις; Παράτα τα και φύγε...

Ποση φασαρία γίνεται!! Γιατί δεν ακούτε; Κοιτάξτε το!! Κουνιέται!! Ω! Το ξυπνήσατε!! Και τώρα;

.. . 

Τώρα ήρθε η ώρα να ανέβω στην πλάτη του, να αγκαλιάσω το μαύρο δέρμα και να πετάξω μακριά...